تبیان، دستیار زندگی
شاعران از شعر انقلاب و بیداری اسلامی گفتند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شعرای انقلاب، پیشروترین هنرمندان

شاعران از شعر انقلاب و بیداری اسلامی گفتند

شعر

- فاضل نظری درباره «شعر انقلاب»

شعر معاصر و انقلاب همان طور که از نظر مقام معظم رهبری نیز بر می آید، از نظر کمیت و کیفیت در پله های بسیار فراتر از حد مورد انتظار خود بوده است اما این انتظارات نتوانسته به معرفی یک چهره حتی در چند قرن گذشته منتهی شود.

شعر با روح مردم ما همواره سازگارتر بوده است اما نسبت به آنچه باید باشد عقب تر است. بنابراین واقع بینانه است که بخواهیم شاعران در حد خود متوقف نشده و واقع بینانه خود را بالا ببرند. اگر شعر امروز ما را نسبت به آنچه به دست آورده است قناعت کند، در واقع نسخه زوال خود را پیچیده چرا که این حس به منزل رسیدن به معنای در جا زدن است.

شرایط تاریخ امروز دنیا، می طلبد که شاعران ما نسبت به گفتمان انقلاب اسلامی وظیفه صیانتی و حمایتی بیشتری احساس کنند.

- شهرام شکیبا درباره واکنش شاعران به «بیداری اسلامی»

به هر حال شعرا هم رفتارهای گوناگونی دارند. برخی سریع تر واکنش نشان می دهند و برخی دیگر از شاعران به گونه ای هستند که موضوعات باید بیشتر برایشان درونی شود. در این زمینه کارهای زیادی تولید شده است که امروز نمی توانم در باره ماندگاری شان نظری بدهم چون داوری در آینده خواهد بود. البته نکته ای که در این زمینه وجود دارد، توجه به این است که تولید چنین آثاری نباید با رویه ژورنالیستی همراه باشد.

خیلی از دوستان شاعر هستند که از طرفی نسبت به مسائل و موضوعات، سریع واکنش نشان می دهند ولی از طرفی اثرشان، یک اثر سهل و ژورنالیستی است. حتی اگر یک مساله موضوع روز باشد، به نظرم بر خورد ژورنالیستی در پرداخت ادبی از آن، کار صحیحی نیست. صرف اشاره به اتفاق مورد نظر یا چند شخص و چهره متضمن ماندگاری اثر نیست چون ممکن است وقتی که موج خبری آن موضوع فروکش می کند، چراغ اثر تولید شده هم کم سو شود.

- علی محمد مودب در باره «شعر انقلاب»

در بین شاخه های مختلف فرهنگی و هنری، شعر را شاید بتوان وفادارترین هنر به انقلاب اسلامی دانست که همواره بیشترین نمود از حوادث و شخصیت های انقلاب اسلامی را در درون خود منعکس کرده است.

شعرای انقلاب اسلامی به نظر من پیشروترین هنرمندانی بوده اند که آرمان های انقلاب اسلامی را تاکنون رصد کرده و در راه تحقق آن ها گام برداشته اند و از قضا همیشه نیز دست به نقد بودند.

شعر انقلاب اسلامی هستی شناسی انسان و نیز جهان آرمانی ای که انقلاب اسلامی آن را ارائه داد، به درستی در درون خود به تصویر کشید به طوری که اگر امروز بخواهیم امروزمان را نقد کنیم و نسبت مان را با انقلاب بسنجیم، شعر بدون شک یکی از مهم ترین موضوعاتی است که در دسترس ماست. شعرای انقلاب اسلامی به نظر من پیشروترین هنرمندانی بوده اند که آرمان های انقلاب اسلامی را تاکنون رصد کرده و در راه تحقق آن ها گام برداشته اند و از قضا همیشه نیز دست به نقد بودند.

انقلاب اسلامی حقیقتی است که در جهان کنونی هواخواهان زیادی دارد اما این هواخواهی تنها به واسطه شخصیت های سیاسی موجود در آن است. به نظرم زمان آن رسیده است که انقلاب اسلامی با هنرمندان و متفکران خود نیز به جهان شناسانده شود تا منظومه فکر انقلاب را با این شکل نیز بتوانیم منتقل کنیم.

- راضیه رجایی در باره شعر «بیداری اسلامی»

متاسفانه تعداد کمی از شاعران در این باره شعر سرودند. خیلی از آنها دغدغه اش را دارند و با حرکت مردم منطقه موافق هستند اما هنوز ضرورت سرودن شعر در این باره را درک نکرده اند که شعر بگویند.

- فاطمه نانی زاد در باره «تعامل میان شاعران»

امروز متوجه می شویم که طواغیت منطقه و جهان چرا تا این حد از انقلاب اسلامی ما هراس داشتند، امروز این مهم بیشتر قابل درک است زیرا هر حرکتی شاید آغازش سخت باشد- آن هم به دلیل نبود الگو- اما کشور ما این مهم را به سرانجام رساند و توانستیم الگویی به جهان اسلام ارائه دهیم که می توان مستقل از تمام طاغوت ها بود و کشور را اداره کرد و نیازی به حضور ابرنکبت ها نیست. کشور ما ایران این حرکت را آغاز کرد و کشورهای منطقه با الگو گرفتن از این حرکت توانستند امروز بیش از هر زمان دیگری خود را به آرمان های ما نزدیک کنند و این طاغوت ها را بیشتر از هر زمان دیگری می ترساند ما نیازمند تعامل فرهنگی هستیم و باید کشورهایی که به تازگی حرکت و قیام می کنند را حمایت کنیم، نگاه آنها به ماست و نیاز دارند حمایت شده تا در مسیر انتخاب شده خود پیش روند.

- مرتضی نوربخش در باره «ادبیات بیداری»

هر جا ستمی رخ دهد، ادبیات پایداری متولد می شود و نباید تصور کرد که ادبیات پایداری منحصر به ایران است کشورهایی چون افغانستان، فلسطین و عراق هم که با ستمگران برخورد داشتند و دارند، ادبیات پایداری دارند و در این زمینه آثاری پدید آوردند. با نگاهی عمیق به ادبیات پایداری در می یابیم که این شاخه ویژه از ادبیات در کشور ما پس از جنگ شکل گرفت. باید ادبیات پایداری را به دو دوره تقسیم کنیم؛ دوره ای که در حال جنگ با رژیم بعث عراق بودیم و دوره ای که آتش بس اعلام شد و وارد مرحله صلح شدیم. شاعران ایام جنگ از احساسات شان مایه می گرفتند. در میان شعرهایی که در دوره دفاع مقدس سروده شده اند، کمتر شعری را می توان یافت که احساسات بر آن غلبه  نداشته باشد. از این رو باید گفت در این دوره، شعار بر شعر غلبه کرده بود اما دوره بعد از جنگ دوره ای نو برای ادبیات پایداری است. در این مرحله شاعران به شعریت شعر روی آوردند و دریافتند که باید شعرهایی جان دار بسرایند که بیانگر روزگار جنگ باشد و از نظر فنی نیرومند باشند.

بخش ادبیات تبیان


منبع: شبکه هنر