قلبی از نوع مصنوعی(2)

مراحل جراحی قلب مصنوعی

پیوند قلب مصنوعی، جراحی بسیار ظریفی است. نه تنها جراح باید دو بطن راست و چپ را از قلب بیمار جدا کند، بلکه باید یک شیء خارجی را در قفسه سینه کار بگذارد. در طی جراحی بیمار موقتاً به پمپ مصنوعی قلب و ریه متصل می شود تا قلب از تپش ایستاده و جراحی میسر شود. قلب مصنوعی به وسیله صدها بخیه به دهلیزهای قلب طبیعی وصل شده و جراح برای پوشاندن بخیه ها از یک لایه بافت مصنوعی استفاده می کند. تعداد پرسنل حاضر در پیوند قلب مصنوعی معمولاً بسیار زیاد است. علاوه بر دو جراح زبده و دستیارانشان، چندین متخصص و تیم پرستاری به کنترل شرایط می پردازند.

مراحل به این شرح هستند:‏

1)جایگذاری سیم پیچ داخلی در شکم

2) باز کردن جناغ سینه و اتصال دستگاه پمپ قلب و ریه (در این مرحله قلب از تپش ایستاده و خون بیمار از طریق دستگاه پمپ می شود).‏

3)جداسازی بطن های قلب طبیعی( دهلیزها جدا نمی شوند).‏

4) استفاده از یک مدل پلاستیکی برای تعیین محل دقیق قرارگیری قلب مصنوعی

5) بریدن بافت های مصنوعی در اندازه های مطلوب و بخیه زدن آنها به آئورت و شریان ریوی

6) قلب مصنوعی وارد قفسه سینه شده و اتصالات آن با شریان ریوی، آئورت، و دهلیز های راست و چپ برقرار می شود.‏

7) تخلیه کامل هوای داخل دستگاه

8) جداسازی بیمار از پمپ قلب و ریه

9) حصول اطمینان از صحت عملکرد قلب

10) بستن قفسه سینه

جراحی کاشتن قلب مصنوعی abiocor

جراحی کاشتن قلب مصنوعی abiocor بسیار حساس است ، نه تنها جراح باید بطن های چپ و راست قلب واقعی بیمار را از هم جدا کند ،  بلکه می بایست یک شی خارجی را در درون سینه بیمار قرار دهد . جرا حی قفسه ها بخیه نیاز دارد .  Graft، abiocor   را به باقی قسمت ها ی بدن متصل می کند. Grafts :  یک نوع از ترکیب بافت ها می باشد که برای متصل کردن عضو مصنوعی به اعضا ی طبیعی بیمار استفاده می شود.

در طی این عمل جراحی پیجیده ، پرسنل زیادی آماده خدمت هستند . جراحی دوم جولای  سا ل 2001 که اولین عمل در نوع خود بود  ، شامل تیمی متشکل از دو جراح ، 14 پرستار ، دکتر تزریقات ، دکتر بیهوشی و باقی پرسنل کمکی بود.

جراح ها کویل انتقال دهنده انرژی را در درون شکم قرار می دهند .استخوان سینه باز می شود و بیمار به دستگاه قلبی _ ریوی متصل میشود .جراحان ، بطن چپ و راست و قلب اصلی را جدا می کنند و دهلیز چپ و راست ، آئورت و سرخرگ ریوی را دست نخورده میگذارند .این قسمت از جراحی به تنهایی 2 تا 3 ساعت به طول می انجامد .قسمت بالایی  afvial به دهلیز چپ و راست قلب طبیعی متصل میشود .یک مدل پلاستیکی در سینه جاسازی می شود تا محل صحیح و مناسب قلب را ، بدن بیمار مشخص کند.

grafts ( پیوندها ) به اندازه ی مناسب بریده میشوند تا به آئورت و سرخرگ ریوی متصل شوند.

Abiocor در سینه قرار می گیرد. جراحان ا ز اتصالات سریع برای اتصال قلب به سرخرگ ریوی ، آئورت و دهلیز چپ و راست استفاده می کنند .تمام هوای موجود در دستگاه تخلیه می شود . بیمار از دستگاه قلبی _ ریوی جد ا می شود .تیم جراحی از عملکرد صحیح قلب مطمئن می شوند.

در کل ، طراحان  abiomed   خوش بینانه ترین نتیجه را برای این جایگزینی بدین صورت شرح دادند که بهترین نتیجه برای زمان زنده ماندن شخص بیمار با قلب  abiocor 6 ماه است . این وسیله فقط برای دو برابر کردن مد ت زمان زنده ماندن اشخاص بیماری طراحی شده است که حدود 30 روز قبل از عمل جراحی امید به زندگی داشتند.

 شرایط دریافت پیوند

کاندیداهای دریافت قلب مصنوعی معمولاً “بیمارترین بیماران”‌ هستند. یعنی در شدیدترین حالت ناراحتی قلبی به سر می برند.

پیوند قلب مصنوعی تنها هنگامی انجام می شود که کاندیدای پیوند حائز تمامی شروط زیر باشد:

* در حادترین مرحله بیماری قلبی باشد‏.‏

 * امید به زندگی در وی کمتر از 30 روز برآورد شده باشد.‏

 * هیچ امکانی برای دریافت قلب طبیعی وجود نداشته باشد.‏

 * هیچ راه درمانی جایگزینی در دسترس نباشد.‏

 *سایز قفسه سینه بیمار با ابعاد قلب مصنوعی همخوانی داشته باشد. این شرط از طریق عکس برداری ‏CAT Scan‏ و ‏X-Ray‏ بررسی می شود. عکس‌های بدست آمده با استفاده از یک برنامه کامپیوتری به نام ‏CAD‏ برای نوعی اندازه‌گیری مجازی، بازسازی می شوند.2 این نرم افزار قلب طبیعی را به صورت مجازی حذف کرده و ‏AbioCor‏ را مجازاً در قفسه سینه قرار می دهد و در صورت همخوانی ابعاد، اجازه پیوند داده می شود.‏

 امید به آینده ی جراحی های قلب مصنوعی

در جولای 2006، قلب مصنوعی در بدن یک دختر 15 ساله کانادایی ایمپلنت شد.اگرچه معمولاً در هنگام پیوند قلب مصنوعی، قلب طبیعی (بطن ها) از بدن خارج می شود، در این دختر قلب طبیعی حفظ شده و قلب مصنوعی به طور موقت و تا زمان پیدا شدن یک قلب اهدایی استفاده شد. اما نتیجه نهایی بسیار شگفت انگیز بود. قلب مصنوعی به تقویت قلب خود بیمار کمک کرد و بعد از 146 روز از بدنش خارج شد. در نهایت قلب این دختر عملکرد خود را از سر گرفت.‏

اما نگاهی واقع بینانه به مدل های کنونی، اشکالاتی را نمایان می کند. هنوز هم مشکل بزرگی سایز و کوتاهی طول عمر باقی است. به علاوه ، به علت اینکه این دستگاه ها باید به روش پمپاژ عمل کنند، حرکت در اجزای آنها زیاد بوده و به تجهیزات مکانیکی نسبتاً بزرگی نیاز دارند. پژوهشگران به قلب هایی می اندیشند که جریان خون را به صورت پیوسته برقرار کرده و عملکردی روتوری داشته باشند. این قلب های روتوری، بسیار کوچک بوده و به علت جریان همیشگی خون در آنها، فاقد نبض خواهند بود. اما هنوز مشخص نیست که جریان خون پیوسته چه تاثیری بر بافت های موجودات زنده خواهد داشت. مطالعات انجام شده روی حیوانات حاکی از یکسان بودن نتایج جریان خون بدون نبض و جریان خون پمپاژی است. به هر ترتیب، تا زمانی که این مدل در یک داوطلب انسانی به کار گرفته نشود، نمی توان از صحت نتایج آن مطمئن بود. به هر روی، پیشرفت تکنولوژی قلب مصنوعی آنچه را که زمانی محال به نظر می رسید میسر کرده است.

منبع: jamejamonline- .pezeshk- Howstuff wok-rescue121