دامن مهتاب
من غدیرم!
برکه آرمیده در دل صحرا. اما جاری تا عمق تاریخ، از این کران تا آن کران و تا همه بیکران ها!
چشمه جوشان عشق و ایمانم . پیام آور آزادی انسانم.
من غدیرم!
طنین «آواز حقیقت» برکه ای از نور، نای سبزه زاران حیات.
من غدیرم!
سایه سار امید رهایی بشر، روح ماندگار معنا، حدیث حادثه ای والا.
من غدیرم!
یادگار یادها و تلاوت ارزشهای تاریخ، تداوم رسالت و توحید، بازتاب فریادهای خورشیدی!
من غدیرم!
مضربی از مهبط آدم و بهشت . حاصل جمع عشق و ایمان و استقامت و ظفر.
من غدیرم!
سرشار از اندیشه روشن تاریخ و صدای شادی آب در مهتاب.
من غدیرم!
دل مایه ابراهیم خلیل، در پی ریزی کعبه ایمان و فرا بردن پایه های اسلام، تا عرش خداوندی و بارگاه کبریایی.
من غدیرم!
خطی از خدا تا امتداد همه تاریخ!
من غدیرم!
سرشار از برکت نوحه های نوح و مددکار رهایی کشتی او، در تلاطم طوفان!
من غدیرم!
عرصه و آبشخور آهوان رمیده، آهوانی که به عزم رهایش، وادی به وادی به شوق می پویند و بیابان تجلی و نور و طور را، می جویند.
من غدیرم!
فرزند سعی ساره و هجر هاجر و زمزمه ی زمزم!
من غدیرم!
پاره ای از نیل که موسائیان، به نشاط فرو رفتن در رحمت و برکت پروردگار، در آن گام نهادند و به سلامت و میمنت و برکت، از آن فراز آمدند.
من غدیرم!
جان بخش دلها، همچون دم عیسای مسیح، و متبرک از زهد زکریای پیامبر(ع) .
من غدیرم!
یاد آیه میثاق و کمال، برکه ای فزونتر از دریا، مشعل جاودان سوز مبارک.
من غدیرم!
معبد همه دیدگان نافذ حق بین، و رستنگاه برگ و گل و باد و آفتاب.
من غدیرم!
نظرگاه «شبان وادی ایمن» قبله گاه و راهنمای خضر نبی!
من غدیرم!
کرامت دستان سبز تاریخ، سنگ نشان همه دلدادگان دریا دل!
من غدیرم!
تبلور متن متینی از راهبری همه رهروان حق جوی عدالت مدار ایمان پناه.
من غدیرم!
پایگاه عرفان خوشه های پر ثمر ایثار و عشق و تجلی و آرمان و جایگاه فرود فرشتگان و فرشته سانان و سبکباران.
من غدیرم!
تداوم رسالت «گل سرخ»، در «باغستان توحید».
من غدیرم!
استمرار روزهای آفتابین و شبهای ماهتابی.
من غدیرم!
بهای هر چه، بهارانست، طراوت قطره قطره ای که، از باران است.
من غدیرم!
عطر دل انگیز نعمت ولایت و موهبت هدایت!
