بوسه تحریک آمیز مجیدی

پیش از این چنین جوی تنها در اواخر دهه هفتاد زمانی به وجود آمده بود که رضا شاهرودی به عنوان مدافع دالیان چین، در مرحله نیمه نهایی جام باشگاه های آسیا در آزادی رودرروی استقلال ایستاد و دست بر قضا او نیز روز سختی را تجربه کرد به هر تقدیر مجیدی دیروز به امید تکرار خاطرات خوش در برابر پرسپولیس پا ره ورزشگاه آزادی گذاشت. اما نتوانست تجربه چندان دلپذیری را از سر بگذراند، او – اگر چه یک مرتبه تا مرز باز کردن دروازه سرخپوشان پیش رفت – در بیشتر مواقع مقابل مدافعان پرسپولیس ناکام بود. شیث چند بار با ژست های آنچنانی توپ مجیدی را زد تا خاطره "آی بدو، آی بدو" را کمرنگ تر کرده باشد و البته اوج ناکامی های فرهاد زمانی بود که تلاشش برای گرفتن پنالتی از قرمزها نافرجام باقی ماند تا وی با دریافت کارت زرد دوم از زمین مسابقه اخراج شود.

مهم ترین حاشیه های بازی، بعد از همین اتفاق به وقوع پیوستند، جایی که فرهاد هنگام خروج از زمین، از زیر پیراهنی آبی اش رونمایی کرد و با اشارات انگشتانش خشم تماشاگران حریف را به بالاترین حد ممکن رساند. مجیدی احتمالا این زیر پیراهنی را تدارک دیده بود تا پس از گلزنی احتمالی اش، آن را در جشنش به پرسپولیسی ها نشان بدهد، اما تقدیر این بود که کارت قرمز داور، لباس آبی فرهاد را در معرض دید عموم بگذارد.

پیراهن آبی، چه اشکالی داشت که مجیدی آن را با زیر پیراهنی آبی عوض کرد؟ این پرسش مشترک خیلی از آنهایی بود که این روزها تقلاهای فرهاد برای اثبات آبی دوستی اش را رصد می کند و البته غروب دیروز، با مشاهده نمایش او حیرت زده شدند. پرسش این است که این علاقه خارق العاده به استقلال، چرا همان زمانی که او به شکل ناگهانی قصد ترک تیمش را کرده بود ظاهر نشد تا چه بسا از عملی شدن این تصمیم عجیب، جلوگیری کند؟ چرا فرهاد در تهران با هوای دوحه نفس می کشد و در دوحه یاد خاطرات تهرانش می افتد؟ این همه، سوالاتی هستند که ستاره سابق استقلال هنوز پاسخی به آنها نداده است. مجیدی در این مدت به جز یک روزنامه قطری، رسانه و مخاطب دیگری را برای ارایه توضیح در مورد جدایی اش "قابل" ندانست و البته در همان گفت و گو نیز، بهانه مشکلات خانوادگی اش را رد کرد تا ماجرای رفتنش عجیب تر از هر زمان دیگری به نظر برسد. با این وجود، شاید او ماه ها پس از تنها گذاشتن تیمش، دیروز سرانجام جای خالی "استقلال" را در زندگی حرفه ای اش حس کرده باشد، آنجا که هنگام خروجش از زمین، لابه لای هزاران خصم آتشین، حنجره ای وجود نداشت تا به افتخارش به غرش در بیاید، یا دستی که از سرمهر نوازشش کند.

البته هواداران پرسپولیس نیز شاید در برابر این ستاره فوتبال مان نیز زیاده روی کرده باشند و هجمه 90 هزار نفری را به او وارد کرده باشند اما مجیدی که بازیکن با تجربه ای است با بیرون آوردن پیراهن زرد الغرافه لباس یکدست آبی خودش را به طرفدارانی نشان داد که به این رنگ حساسیت دارند. این رفتار سبب شد تا موج تازه ای از شعار های ضد استقلالی در ورزشگاه به راه بیفتد و به نوعی مجیدی اتحاد به ظاهر تشکیل شده سرخابی ها را به آتش بکشد.رفتاری که از سر تلافی صورت گرفت و از فرهاد مجیدی با آن همه تجربه بین المللی انتظار نمی رفت.

گرچه او شاید دیشب با این رفتار میزان محبوبیت خودش را در میان هواداران آبی پوش افزایش داد اما قطعا طرفداران منطقی استقلالی ترجیح می دادند تا کاپیتان پیشین تیم شان با رفتاری بزرگمنشانه از زمین خارج می شد و هموطنانش را تحریک و آتشی نمی کرد.

با این همه اما بازی پرسپولیس و الغرافه و این تنهایی و ناکامی خوفناک در دیگ خشم آزادی برای مجیدی فرصت مغتنمی بود تا بداند حتی ستاره ای چون او نیز بدون استقلال و هوادارانش، یک بازنده تمام عیار است.

منبع:گل