در آرزوى کعبه و زیارت مرقد رسول (ص)

هوس کعبه و آن منزل و آنجاست مرا

آرزوى حرم مکه و بطحاست(1) مرا

در دل آهنگ حجازست و زهى یارى بخت

اگر یک آهنگ درین پرده شود راست مرا

سرم از دایره ى صبر برون خواهد شد

شاید ار بگسلم این بند که در پاست مرا

از خیال حجر اسود و بوسیدن او

آب زمزم همه در عین سویداست(2) مرا

دل من روشن از آنست که از روزن فکر

ریگ آن بادیه در دیده ى بیناست مرا

بر سر آتش سوزنده نشینم هردم

کز جهان نیست جزین مرتبه درخواست مرا

دلم از حلقه ى آن خانه مبادا محروم

کز جهان نیست جزین مرتبه درخواست مرا

از هوى و هوس خویش جدا باش، اى دل

خاک آن خانه و آن خانه خدا باش، اى دل

عمر بگذشت، ز تقصیر حذر باید کرد

به در کعبه ى اسلام گذر باید کرد

ناگزیرست در آن بادیه از خشک لبى

تکیه بر گریه ى این دیده ی تر باید کرد

گرد ریگى که از آن زیر قدمها ریزد

سرمه وارش همه در دیده ى سر باید کرد

آب و نان و شتر و راحله تشویش دلست

خورد آن مرحله از خون جگر باید کرد

روى چون در سفر کعبه کنند اهل سلوک

از خود و هستى خود جمله سفر باید کرد

سر تراشیدن و احرام گرفتن سهلست

از سر این نخوت بیهوده بدر باید کرد

شرح احرام و وقوف و صفت رمى و طواف

با دل خویش به تقریر دگر باید کرد

هر دلى را که ز تحقیق سخن بویى هست

بشناسد که سخن را بجزین رویى هست

یارب، امسال بدان رکن و مقامم برسان

کام من دیدن کعبه است و به کامم برسان

دولت وصل تو هرچند که خاصست، دمى

عام گردان و بدان دولت عامم برسان

جز به کام مدد و عون تو نتوان آمد

راه عشق تو، بدان قوت و کامم برسان

صبرم از پاى درآمد، تو مرا دست بگیر

به سر تربت این صدر همامم برسان

اوحدی مراغه ای

1. بطحا: زمین فراخ که گذرگاه سیل ودارای سنگریزه های بسیار باشد.

2. سویدا: حبه القلب ، دانه دل .