تبیان، دستیار زندگی
این که چرا با همه اعتقاد و علاقه ای که به قرآن داریم، برای خواندن آن وقت نمی گذاریم، سؤالی است که همیشه داشته ایم.باید دید این امر چه دلایلی دارد؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

قرآن نخواندن یک دلیل ندارد!


این که چرا با همه اعتقاد و علاقه ای که به قرآن داریم، برای خواندن آن وقت نمی گذاریم، سؤالی است که همیشه داشته ایم. باید دید این امر چه دلایلی دارد؟

تلاوت

کتاب ها و کلاس های قرآن دوران دانش آموزی را هنوز فراموش نکرده ایم. کتاب هایی با جلد متفاوت و متن متفاوت. گرچه زمان بسیار اندکی را در هفته به درس قرآن اختصاص می دادند، اما همان زمان اندک هم اگر در اختیار یک معلم و مربی علاقه مند و آگاه قرار می گرفت، نتیجه بهتری حاصل می شد!

پیش از بیان چند نکته توجه به این موضوع لازم به نظر می رسد که علت قرآن نخواندن، در میان اقشار مختلف جامعه یکسان نیست. پس آن چه در ذیل می آید، برای همه اقشار نیست و ممکن است برخی از آن ها فقط ناظر به گروهی از جامعه باشد.

1ـ عدم ارائه الگوی عملی خواندن روزانه قرآن از سوی والدین، علما، مدیران، مسؤولان جامعه، صدا و سیما و بالاخره عدم ارائه چنین الگویی از سوی گروه های مرجع .

2 - ما نیاموخته ایم که از قرآن خواندن لذت ببریم. این مسأله می تواند هم ناظر به زیبا نخواندن قرآن باشد و هم ناظر به نفهمیدن و عدم توانایی برقراری ارتباط معنا دار با قرآن. معلوم نیست این فکر از چه زمانی در جامعه ما پیدا شده است که می توان قرآن را یک عمر خواند، هر چند چیزی از آن متوجه نشد. این سخن بدان معنا نیست که اگر قرآن بدون درک خوانده شود، نعوذبالله بی فایده است. اما ویژگی های خاص قرآن نباید باعث شود که دغدغه فهم آن را نداشته باشیم. اگر زمانی این حالت پذیرفتی بود ـ که قطعا انحراف بوده است ـ امروز پذیرفتنی نیست. جوان امروزی می خواهد بداند و قرآن کتاب دانستن و اندیشیدن است.

3ـ القای غیرمستقیم رسانه های عمومی که قرآن خواندن نیازمند مجلس خاص، زمان خاص، آداب بسیار خاص و ... است.

4ـ قرآن خواندن عمومی باید بلاتشبیه مانند سایر مسائل عمومی جامعه از سوی همه افراد و تریبون ها ترویج شود؛ مانند ضرورت ورزش عمومی که همه شبکه های صدا و سیما مبلغ و عامل به آن هستند. اما ترویج قرآن، تنها به صدا و سیمای قرآن و معارف محدود است.

عدم ارائه الگوی عملی خواندن روزانه قرآن از سوی والدین، علما، مدیران، مسؤولان جامعه، صداوسیما و بالاخره عدم ارائه چنین الگویی از سوی گروه های مرجع

گاهی اوقات، سخن بزرگان در عظمت قرآن، یک آسیب دارد و  آن این که عامه مردم قرآن کریم را دور از دسترس خود احساس می کنند؛ در حالی که از وجوه عظمت و اعجاز قرآن همان گونه که خود فرموده، این است که هم برای همه مردم بیان، بلاغ و موعظه است و هم برای انبیا، اولیا و خواص است.

6ـ گاهی خواندن حجم خاصی از قرآن، یا چندین هزار بار ختم قرآن، از رسانه ها تبلیغ می شود. هر چند ممکن است این عمل فوایدی داشته باشد و برخی از اقشار جامعه را جذب کند، اما بهتر است همان شعار قرآن کریم که «فاقرؤ وا ما تیسّر من القرآن» را ترویج نماییم. یعنی هرچه در توان دارید، قرآن بخوانید ولو روزی یک سطر!

7ـ ضعف عمل به قرآن در جامعه؛ مردم باید ببینند و احساس کنند آن هایی که بیشتر از قرآن دم می زنند، به راستی انسان هایی مهربان تر، منظم تر، پاکیزه تر، خوش قول تر، با تقواتر و دورتر از دنیاطلبی اند. یعنی همان فرموده قرآن: «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم.»

8 ـ همه افراد جامعه ـ بدون استثنا ـ مانند همه مسلمانان جهان، با تمام وجود به قرآن کریم ایمان و عشق می ورزند، ولی قرآن نمی خوانند. این خود یک مسأله اجتماعی است و مانند هر مسأله دیگری برای روشن شدن همه ابعاد آن، نیازمند پژوهش علمی است. چنین پژوهشی می تواند عمق موضوع را دقیق تر و کامل تر بشکافد و زوایای تاریکی را که از اذهان دست اندرکاران به دور مانده است، روشن سازد .

بخش قرآن تبیان


منبع: همشهری آنلاین