ارادت به اهل بیت علیهم السلام
سجایای اخلاقی آیت الله مرعشی2
لطفا مقاله قبل را نیز مطالعه فرمایید.
مداومت بر نماز جماعت
خصوصیت دیگر ایشان، پایبندی ایشان به اقامه جماعت در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها بود.از همان زمان قدیم، نزدیك به 60 سال پیش ایشان مرتب سه وعده مشرف میشدند به حرم مطهر و در آنجا اقامه جماعت میفرمودند.
صبحها نخستین زائر حضرت معصومه سلام الله علیها ایشان بودند، گاهی یك ساعت قبل از اذان تشریف میبردند پشت درب صحن و آنجا مینشستند تا فراش حرم بیاید درب را باز كند و ایشان نخستین زائر حرم باشند.
در زمستانهای خیلی سرد، تا آن زمان میگفتند برف زیادی میبارید كه گاهی ارتفاع برف به 80، 90 سانتیمتر میرسید، ایشان قبل از اذان صبح، پارویی به دست میگرفتند و از منزل تا حرم مطهر مسیر را برای مردم باز میكردند و هرگاه هم كسی میگفت آقا شما این كار را نكنید، میفرمود: من میخواهم ثواب كنم.
رفتار ایشان چه با اهل منزل و چه با دیگران بسیار صمیمی بود و ایشان اجازه میفرمودند كه هر كس مشكلی دارد بیاید مطرح كند و ارائه طریق میفرمودند. سینه ایشان به قول خودشان صندوق اسرار مردم بود.
ایشان در غم و شادی مردم شریك بودند و در مراسم مختلف وفیات و مجالس عقد و عروسی آنان شركت میكردند و میفرمودند: «من به اكثر منازل قمیها قدم گذاشتهام».
ارادت به اهل بیت علیهم السلام
یكی دیگر از بارزترین خصوصیات اخلاقی ایشان، علاقه و اظهار ارادت و توسل و تضرع شدید نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت و ائمه معصومین علیهم السلام بود.
ایشان میفرمودند از روزی كه خودم روی پای خودم ایستادم، هرگاه لباس نوی میدوختم، نخستین بار میبردم در حرمهای ائمه علیهم السلام و با مالیدن به ضریح، آن را متبرك نموده، بعد از آن استفاده میكردم، ساختمان كتابخانه، مدرسه، حسینیه و یا هر ساختمانی كه مستقیم زیر نظر ایشان ساخته میشد، وقتی گودبرداری میكردند، ایشان مقداری از تربتسید الشهداء علیه السلام را در پیهای آن میریختند و میفرمودند با این تربت من اینجا را بیمه میكنم.
و به خصوص هر وقت مشرف میشدند به حرم، در آستانه حرم هنگام ورود خودشان را روی زمین میانداختند و محاسنشان را روی خاكهای درب ورودی حرم میمالیدند و به ما میگفتند شماها مثل اینكه خجالت میكشید این كار را انجام دهید، این خجالتباعث میشود
شما از در خانه اینها دور شوید و شما باید كاری كنید كه دیگران هم تاسی كنند، علاوه بر این در مجالس روضه خوانی هر كجا نام مبارك ائمه معصومین علیهم السلام برده میشد، ایشان واقعا بیاختیار اشك میریختند و آن زمان كه حالشان مساعد بود، به طور ناشناس شبهای عاشورا كرارا در میان جمعیتهای عزادار میرفتند و به سینه زنی میپرداختند و میفرمودند من با این سینه زنی خودم را در طول سال بیمه میكنم.
همچنین میفرمودند من در این مدتی كه در قم هستم، هر گاه مشكلی داشتم میرفتم حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها و چند ساعت در آنجا دخیل میشدم و معمولا گرهگشایی میشد.
لذا دارای چندین حكم افتخاری در حرمهای مشاهد مشرفه شامل منصب تدریس و خدمت افتخاری در حرم مطهر فاطمه معصومه سلام الله علیها در قم، منصب خدمت افتخاری در حرم حضرت ثامن الحجج علیه السلام ، منصب تدریس و خدمت افتخاری در حرم سید الشهداء علیه السلام در كربلا، منصب تدریس و نقابتسادات و خدمت افتخاری در حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام منصب خدمت افتخاری در حرم احمد بن الامام موسی بن جعفر علیه السلام معروف به شاه چراغ در شیراز، منصب خدمت افتخاری در حرم حضرت عبد العظیم حسنی در شهر ری، منصب خدمت افتخاری در بقعه سید جلال الدین اشرف از احفاد امام موسی بن جعفر علیه السلام در آستانه اشرفیه گیلان، و منصب خدمت افتخاری در حرم علی بن الامام محمد باقر علیه السلام در مشهد اردهال كاشان بودند. همیشه در پایان دست نوشتههایشان مرقوم میفرمودند: «خادم علوم آل محمد صلی الله علیه و آله »، «خادم اهلبیت عصمت و طهارت».
آیت الله مرعشی (ره) با وجود كسالتها و مشقت ها و سختی هایی كه داشتند و با وجود كهولت سن، در سن 96 سالگی هیچگاه از خدمت به مردم غفلت نمینمودند و همین اواخر عمر و حتی در همین سال آخر، روزی یك مرتبه میرفتند در حرم مطهر و آنجا درس میدادند.
هر چه اطرافیان خواهش میكردند آقا شما این درس را در منزل برگزار كنید، نمیپذیرفتند و حتی ایشان همیشه با تاكسی به حرم مشرف میشدند.
در سال های آخر زندگی پر میمنت آیت الله مرعشی (ره) به ایشان عرض شد آقا یك اتومبیل پیكان را الآن بسیاری از مردم دارند و اگر شما بخواهید سوار شوید مسالهای نیست.
ایشان میفرمودند: «میدانم، ولی من روزی دو سه ساعتبیشتر با ماشین كار ندارم، برای چه یك ماشین و یك راننده را اسیر كنم؟ من زمانی سوار اتومبیل شخصی میشوم كه همه بتوانند از آن استفاده كنند».
منابع:
کتاب فقهای نامدار شیعه
تهیه و فرآوری : علی فریادرس ، گروه حوزه علمیه تبیان