چقدر شیرین است نام های شما

اشاره

سید عبدالكریم رضوی كشمیری، سال 1343 ق. در نجف اشرف و در خانواده ای آكنده از عطر معنویت و عشق به اسلام و اهل بیت(ع) دیده به جهان گشود. پدرش كه كسوت روحانی داشت، سید محمدعلی كشمیری و مادرش دختر آیت الله سید محمدكاظم طباطبایی یزدی (صاحب عروت  الوثقی) بود.

ویژگی های اخلاقی

آیت الله سیدعبدالكریم كشمیری ویژگی های اخلاقی برجسته ای داشت كه این ویژگی ها می توانند راهنمای سالكان الهی به سوی رشد و تعالی باشند. در اینجا به برخی خصوصیات وی اشاره می كنیم:

شیدای اهل بیت(ع)

این عالم ربّانی، به زیارت قبرهای امیرمؤمنان، امام حسین و سایر ائمه(ع) در عراق و ایران و حضرت ابوالفضل(ع) در كربلا و برخی امام زاده ها اهمیّت خاص می داد. او از این زیارت ها بهره ها برد و به درجات و مقاماتی دست یافت و مشكلات متعدّدی را حل نمود.(1)

احترام به بزرگان

وی به عنوان قدردانی از بزرگان و علمای گذشته، در فرصت های مناسب از آنان تجلیل می كرد؛ بزرگانی چون: ملاحسینقلی همدانی، آقا سید احمد كربلایی، آقا سیدعلی قاضی، سید مرتضی كشمیری، شیخ زین العابدین مرندی، شیخ طه نجف، شیخ مرتضی طالقانی، شیخ علی اكبر اراكی، آقا سیدمحمد حسن كشمیری، آقا سیدهاشم حدّاد، آقا سید عبدالغفار مازندرانی، مستور آقا شیرازی و شیخ حسنعلی نخودكی اصفهانی.(2)

علاقه شدید به امام خمینی(قدس سره)

او علاقه خاصّی به حضرت امام خمینی داشت؛ می گفت:«آیت الله خمینی(قدس سره) مردی مستقیم و بی نظیر بود و در مجالسی كه برخی از بزرگان حزب بعث می آمدند، هیچ اعتنایی نمی كرد.

وقتی در حرم سیدالشهدا(ع) از آیت الله خمینی سؤال كردم:

به چه اعتباری در زیارت جامعه كبیره نسبت به امامان معصوم(ع) آمده است كه: «فَما اَحْلی اَسْماءُكُم؛ چقدر شیرین است نام های شما!» ایشان در جواب فرمود: به خاطر اینكه آنان فانی در خدایند و نام هایشان نیز همانند نام های خداوند شیرین است.

روزی در كربلا من آیت الله خمینی را زیارت كردم و به او گفتم: به این امام حسین سوگند! من به شما علاقه مند هستم. و هنگامی كه به ایران آمدم، آیت الله خمینی مرا به ملاقات دعوت كرد و من هم روزی به خدمت ایشان رفتم.»(3)

تقوای مالی

از دیگر ویژگی های آیت الله كشمیری، احتیاط در مصرف بیت المال بود. یكی از نزدیكان ایشان می گوید:

«در یكی از ایامی كه او به خاطر تعطیلی حوزه نجف به زیارت كربلا مشرف شد و ما شهریه وی را در كربلا تقدیمشان داشتیم، هنگامی كه او متوجه شد شهریه است،

چهره اش متغیّر شد و فرمود: شهریه را برگردانید؛ چون ایام تعطیلی حوزه است و ما درس و بحث نداریم. عرض كردیم: آقا! شما به «تحقیق» مشغول هستید و اشكالی ندارد از شهریه استفاده كنید. فرمود: برگردانید! من نمی توانم فعلاً از آن استفاده كنم.»(4)

استخاره های شگفت انگیز

آیت الله كشمیری به یُمن ریاضت ها و مقام معنوی خویش، استخاره های راه گشا و غیب گونه ای انجام می داد و با اشكال مختلف استخاره (قرآن، تسبیح و الهامات قلبی) به مراجعین پاسخ می گفت.

اعتماد مردم به استخاره های او بدان حد بود كه مورد مراجعه مكرّر مردم نجف و دیگر شهرها و رجال حكومت بود.(5)

دو نمونه از استخاره های ایشان را یادآور می شویم:

1  روزی یكی از طلبه های لبنانی در نجف، جهت استخاره، به محضر ایشان می آید. آیت الله كشمیری پاسخ استخاره را به شب موكول می كند.

 آن طلبه شب باز می گردد. او می فرماید: «درنگ نكن و زود از عراق بیرون برو كه خطر در پیش است.» آن شخص بدون توجه به این سخن، در عراق می ماند. چیزی نمی گذرد كه مأموران بعثی او را دستگیر و روانه زندان می كنند و پس از چندی، وادار می سازند تا از كشور خارج شود.(6)

2  زمانی یكی از بزرگان عشایر عراق كه پسرش دل باخته دختری بود، برای استخاره نزد آیت الله كشمیری می آید. ایشان می فرماید: پاسخ استخاره بد است. پسر كه به دختر علاقه شدیدی داشت، با كارد تیزی كه پنهان كرده بود، نزد مرحوم كشمیری در صحن امیرمؤمنان(ع) می آید تا اگر آقا دوباره مخالفت كرد، او را به قتل برساند. در همان حال تصمیم می گیرد برای عمل قتل هم استخاره كند.

آیت الله كشمیری بعد از استخاره با صدای بلند می فرماید: «از من دور شو! تو می خواهی كعبه را نابود كنی.» پسر جوان كه از این پاسخ متنبّه شده بود، از قصد پلید خود پشیمان می شود و از او عذرخواهی می كند.(7)

دستورالعمل های مشكل گشا

عارفان و سالكان، در طول زندگی با قرآن مأنوس بوده و از این كتاب آسمانی بهره های فراوان برده اند؛ همان گونه كه - بنا به نقل آیت الله كشمیری - مرحوم شیخ حسنعلی نخودكی اصفهانی تا چهار سال در مشهد هر شبی، قرآن ختم می كرد و ثواب آن را به امام رضا(ع) هدیه می نمود تا به آن مقامات عالی و عرفانی نایل آمد.(8)

از جمله دستورالعمل های این عارف فرزانه (آیت الله كشمیری) به حاجتمندان و اهل نیاز، خواندن برخی آیات و سور قرآن است. ایشان برای حلّ مشكل و وصول به برخی فضایل، رهنمودهایی داشت كه از باب نمونه به برخی اشاره می شود:

1 توحید

خواندن هزار مرتبه سوره «توحید» در هر روز جهت نورانیت، روحانیت قلب، آسان شدن امور و رزق.(9)

ایشان هنگام ورود به منزل این سوره را می خواند و می فرمود: «فقر را از خانه بیرون می برد.»

2 قدر

خواندن سوره «قدر» جهت اطلاع از آینده خود؛ به این ترتیب كه از شب اوّل ماه رمضان، تا شب بیست و سوم، هر شبی هزار مرتبه این سوره را بخواند، در خواب یا بیداری آینده او را نشان می دهند.

مرحوم آیت الله خویی هم به دستور مرحوم سیدعلی آقای قاضی آن را قبل از مرجعیت خویش انجام داده و آینده خود را مشاهده كرده بود.(10)خواندن این سوره در عصر جمعه صد مرتبه، برای رزق حلال مفید است.

3 حشر

خواندن چهار آیه آخر سوره «حشر» به این صورت كه یك اربعین (روز اوّل یك مرتبه، روز دوم دو مرتبه، تا روز چهلم چهل مرتبه) و یك اربعین دیگر به عكس اوّل تا اربعین دوم تمام شود، برای استجابت دعا مفید است. البته این آیات حاوی اسم اعظم الهی هستند.(11)

4 والعادیات

این دستور از استاد وی مستور آقا شیرازی رسیده است كه چون سوره «والعادیات» به امیرمؤمنان(ع) مربوط است، جهت رزق حلال و فراوان، روزی 110 مرتبه خوانده شود.(12)

5 ذكر یونسیه (13)

سلسله عرفای قرن اخیر از آیت الله سیدعلی شوشتری، ملاحسینقلی همدانی، سیداحمد كربلایی و سیدعلی آقا قاضی تا آیت الله كشمیری، همگی اتفاق و تأكید بر «ذكر یونسیه» آن هم در سجده، داشته اند.

چنانچه این ذكر چهار صد بار بعد از نماز عشا در سجده گفته شود، آثار و بركات فراوانی دارد كه مرحوم كشمیری برخی فوائد آن را چنین شمرده است:

دیدن حالات برزخی؛

تقویت قلب و مكاشفات؛

پیشرفت در سلوك؛

نورانیت و رفع حجاب ها؛

استجابت دعا و نجات مؤمنین.

ایشان به خواندن دعاهای احتجاب، یستشیر، قاموس القدرت ، دعای مشلول و توسل و زیارت ائمه اطهار(ع) و به نماز شب تأكید بسیار داشت و به دیگران سفارش می كرد.

پی نوشت ها:

1 روح و ریحان، علی اكبر صداقت، ص 20 .

2 آفتاب خوبان، ص 56 و 57 .

3  روح و ریحان، ص 120 .

4  جمال آفتاب، ص 186 .

5 آیینه پژوهش، ش 55 - 56، ص 190 .

6 روح و ریحان، ص 65 .

7 آفتاب خوبان، ص 46 .

8 روح و ریحان، ص 77 .

9 روایات فراوانی در فضیلت و ثواب این سوره وارد شده است رك: تفسیر البرهان (ج 5، ص 520) و تفسیر مجمع البیان (ج 5، ص 565)

10 روح و ریحان، ص 79 .

11 همان، ص 80 و 81 .

12 همان .

13 مراد از آن، آیه 87 سوره انبیا است .

منابع :

1-  کتاب گنجینه دانشمندان

2-  کتاب ستارگان حرم

تهیه و فرآوری: فریادرس گروه حوزه علمیه