تبیان، دستیار زندگی
وقت آن است که لحظه اى به خود آییم، بیندیشیم، نفس را محاسبه کنیم ودرون را زیر ورو کنیم، تا گاه ظهورش دست خالى نمانیم، شرمسار وپشیمان نباشیم وانتظارمان بى توشه اى وتهیه اى نباشد ودر آن لحظه ى موعود طلوع نور، چشم هامان به خطا نرود که (در امامت او ثابت قدم نم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عاشقى و غفلت

ظهور

سال هاست که به تمناى ظهور او دست به دعا برداشته ایم. در انتظارش شکوه ها در دل داریم واز دورى اش داغ ها بر سینه. سال هاست که خزان بودن و سرد و تاریک بودن را حس مى کنیم و در پى خورشیدى گرمابخش و نورانى مى گردیم. سال هاست که از عشق او دم مى زنیم و زندگى را با شربت تلخ صبورى مى گذرانیم. و این دورى، این سرما و تاریکى و خزان زدگى، و این تلخى صبر، تصویر عمل ماست که در آینه ى حکمت خدا افتاده است و پژواک کرده هاى ما که از دیواره هاى قانون خلقت به سوى‌مان برمى‌گردد.

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد                    گناه بخت پریشان ودست کوته ماست(1)

عجب داستان شگفتى است داستان عاشقى ما و غفلتمان! چه حکایت اندوه آفرینى است حکایت این انتظار تلخ که به دست جهالت انسان رقم خورده است! و حالا در پس این انتظار، ما چه قدر آماده ى ظهور او هستیم، وقتى او بیاید و هر حقى را به صاحبش برگرداند؟ وقتى که مرزهاى حدود خدا مشخص شود و متخلفان به سزاى عمل خود رسند، کدام سرافرازیم و کدام سرافکنده؟ چه قدر خود را در بند رضایتمندى او داشته ایم؟ تا کجا به رضایت او اندیشیده ایم و تا کجا به رضایت دلمان؟

در غربال حلال و حرام او چه قدر از داریى مان به ما باز مى گردد؟ وقتى که او تجملات و اشرافى گرى هاى مساجد را نیز بر هم زند،(2) از خانه هاى پر رونق ما چه قدر مى ماند؟

سخت منتظریم، دل هامان سخت شیفته است. صبح هاى جمعه را از ژرفاى دل مى نالیم و ندبه مى کنیم، اما انتظار و عاشقى فقط به معناى ندبه نیست. و تنها در لحظه شمارى تا آن لحظه ى موعود معنا نمى شود. انتظار امام، یعنى پا بر جا ماندن در جاده ى رضایتمندى او و یعنى درک عمق ارزش هاى دینى و عمل به آن ها واین مثل نگهداشتن آتشى در دست است.(3)

چه بسیارند آن ها که به زبان منتظرند و به دل شیفته ى دنیا! چه بسیارند آنها که به ظاهر منتظرند و در عمل دست به دنیا آلوده اند. و هستند کسانى که دست و دل از دنیا بریده اند و یکسره غرق دریاى عشق او شده اند و هر کس خوب مى داند که از کدام دسته است؛ هر چند بهانه ها بیاورد و عذرها بتراشد.

عجب داستان شگفتى است داستان عاشقى ما وغفلتمان! چه حکایت اندوه آفرینى است حکایت این انتظار تلخ که به دست جهالت انسان رقم خورده است! وحالا در پس این انتظار، ما چه قدر آماده ى ظهور او هستیم، وقتى او بیاید وهر حقى را به صاحبش برگرداند؟ وقتى که مرزهاى حدود خدا مشخص شود ومتخلفان به سزاى عمل خود رسند، کدام سرافرازیم وکدام سرافکنده؟ چه قدر خود را در بند رضایتمندى او داشته ایم؟ تا کجا به رضایت او اندیشیده ایم وتا کجا به رضایت دلمان؟

وقت آن است که لحظه اى به خود آییم، بیندیشیم، نفس را محاسبه کنیم و درون را زیر و رو کنیم، تا گاه ظهورش دست خالى نمانیم، شرمسار و پشیمان نباشیم و انتظارمان بى توشه اى و تهیه اى نباشد و در آن لحظه ى موعود طلوع نور، چشم هامان به خطا نرود که (در امامت او ثابت قدم نمى ماند جز کسى که ایمانش قوى و معرفتش کامل باشد)(4) و بر (اعتقاد خود استوار نمى ماند جز کسى که خداوند - تبارک وتعالى - از او براى ولایت اهل بیت علیهم السلام پیمان گرفته، در دلش ایمان را نوشته و او را با روحى از نور تأیید کرده باشد).(5)

در حکمت ازلى خدا آنچه بر بندگان جارى است، تصویر عمل خود آنان است و بازتاب آنچه خود فرستند. این در کدام ذهن مى گنجد که ما به گنج غارهاى مخوف عافیت طلبى و رفاه سر فرو بریم و از نور روشن و گرماى حیات بخش ولایت و ایمان هم بهره گیریم. در کدام آینه مى توان از عافیت طلبى و بى اعتنایى تصویر شور عشق به ولایت و ایمان بارور را دید؟ و با کدام معادله مى توان از انسان منهاى ایمان و معرفت پاسخ سعادت و رستگارى به دست آورد؟ هر چند آن سوى قضیه هم هست. معادلات رستگارى و سعادت انسان تصاعدى است؛ اگر تو یک قدم پیش بروى، او صد قدم پیش مى آید. آینه ى لطف خدا نور پرتوهاى ایمان و عشق به ولایت را چند برابر باز مى تابد. با این پرتوهاى نورانى است که مى توان از گرماى عشق به ولایت لبریز شد و خروشان و شیدا به سوى آن موعود منتظر شتافت؛ که انتظار، ماندن و پوسیدن نیست، بلکه رفتن و خروشیدن است و شورى که این خروشیدن را به پا مى کند، شور ایمان و خلوص و معرفت است و این جاست که باید از بشارت امام سجاد علیه السلام لبریز شد که فرمود:

هر کس در زمان غیبت قائم ما، در محبت و ولایت ما ثابت قدم بماند، خداوند به او پاداش هزار شهید از شهداى بدر را عنایت فرماید.(6)

پی نوشت:

1- حافظ.

2-  مهدى موعود، ص 1121.

3- قیامت (75) آیه هاى 15-14.

4- محمد خادمى شیرازى، یاد مهدى، ص 151.

5-  همان، ص 261.

6-  همان، ص 143، روایتى از امام سجاد علیه السلام.

بخش مهدویت تبیان


منبع: کتاب روح بهار

نویسنده: منیره زارعان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.