خرید مسابقه چشم و هم چشمی

پاسداشت و گرامیداشت عیدنوروز، یکی از سنت های دیرینه ی ما ایرانیان است که قدمت چندین هزارساله دارد و از روزگاران کهن از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته و به یادگار مانده است . مردم با اتکاء به سنت و بنا بر رسوم و آئین های این جشن ملی، به پیشواز و استقبال از سال نو می روند. این آداب و رسم خوشایند نوروزی ، روح آدمی را جلا می دهد و نگاه را به زندگی شیرین می کند.

چه زیبا و  قشنگ است وقتی برای زدودن گرد و غبار سال گذشته و نوکردن، خانه تکانی می کنیم؛ برای نشان دادن شادی و  نشاط  خود از آمدن سال جدید، سبزه سبز می کنیم و سفره هفت سین، پهن می کنیم؛ برای آراستگی و پاکیزگی بیشتر، لباس نو به تن می کنیم؛ برای انجام صله رحم به دید و بازدید خویشان می رویم؛ برای بخشیدن برکت به دیگران، عیدی می دهیم و...

اینان هیچ نیستند جز نمادی از  پاسداشت آیین و سنت اصیل ایرانیان قدیم، که نزد ما ، سال هاست جای خود را باز کرده اند و به عنوان سهم هر ایرانی از بهار قلمداد می شوند.

به جاآوردن آداب نوروز، شادابی ،تازگی و روحیه مضاعفی را به ارمغان می آورد که نوید بخش آغازی نو و به منزله شروعی جدید در زندگی یکنواخت و روزمره است.

در این میان، خرید شب عید و پوشیدن لباس نو یکی از دیرینه ترین این سنت هاست.

پس از گذشت زمستان و سرما، بهار پیام آور رویش طبیعت و نوشدن روزگار است. آراستگی های بهار در سبزینه شدن دشت ها و بازشدن شکوفه های درختان، گواهی است از رجعت دوباره رویش و نشاط طبیعت. این رجعت دوباره، عبرتی است بر انسان، که همگام  با رویش طبیعت و نوشدن روزگار و تغییر هوا، به خود آید و به تقلید از روزگار حال، دستی بالا زند و خود و اطرافش رابیاراید.

به این ترتیب، مردم، به هنگام تحویل سال آراسته تر می شوند و پیرایش خود را، اولین  گامِ  ورود به سال جدید می پندارند.همزمانی آراستگی طبیعت و انسان، تغییرات مثبتی بر روحیه افراد می گذارد و منجر به شادمانی و بهجت روحی می شود.

لاجرم، پیرو این اندیشه، پیش از شروع سال جدید، افراد برحسب نیاز خود به خرید لباس و پوشاک، خرید لوازم منزل و تعویض وسایل کهنه و قدیمی و خرید وسایل نو می پردازند.

اما چند سالی است ، برخی از ما راه را بیراهه رفته ایم و از فلسفه و معنای حقیقی آراستگی و خرید های شب عید دور افتادیم!

خریدهای عید را مترادف با خودنمایی تعریف کرده ایم و در این میدان مسابقه، برای ربودن گوی رقابت تک تازانه پیش رفته ایم و می رویم!

به بهانه ی مدگرایی، خود را اسیر اوهام موقت و زود گذری چون مدهای روزانه و گاه لحظه ای کرده ایم و بیش از پیش از اصل آیین خرید شب عید دور شده ایم!

چشم بر داشته ها و نداشته های دیگران دوخته ایم ، هم چشمی می کنیم و به اجبار و هزاران ترفند خانواده مان  را راضی می کنیم که ...  در این عید، ما هم آن گونه باشیم!

و...

با نگاهی واقع بینانه می توان دریافت متاسفانه در جامعه امروز ما، چنین پدیده ای به وضوح قابل رویت است.

دیگر به تقلید از نو شدن و آراستگی طبیعت ، نو و آراسته نمی شویم!

دیگر به پاس آن شادمانی دیرینه و بافرهنگ ایرانی، عاطفه ها را به تقلید از طبیعت، در بهار پررنگ تر نمی کنیم!

دیگر با قصد تازه شدن،  کهنه ها و قدیمی ها را  تعویض نمی کنیم؟!

دیگر به خاطر مایحتاج مان خرید نمی کنیم ، خرید می کنیم چون فلان کسمان، قصد دارد فلان لباس، فرش، کریستال و... را برای نوروزش خریداری کند!

اجازه دهید بیش از این پیش نرویم؛ هر چه باشد، دوره، دوره تکنولوژی و دانش است!!!!!!!

خریدهای هنگفت ماحصل چشم و هم چشمی ها، فخرفروشی ها و خودنمایی ها است که زیبایی، شادی و حلاوت خرید را ،که بایستی جزلاینفک خرید نوروزی باشد،  به  تلخی زهر مار تبدیل نموده و باعث دغدغه روانی و حتی گاها مسبب بسیاری از اختلافات خانوادگی در واپسین روزهای سال شده است.

بیائید امسال پیش از آراستگی ظاهری، خودمان تغییر کنیم و متنوع شویم؛  باطن خود را بیارائیم و و درون خود را زیبا کنیم.

بیائید امسال از زرق و برق روزگارغافل شویم و  برای چندی هم شده، فاتحه ی زیبایی های دنیای مدرن امروز را بخوانیم و سعی کنیم بهاری باشیم و به یاد آن سنت های دیرینه ی خوش و ساده، نگاهمان را در پیاله ی قدیمی به یادگار مانده ی مادربزرگ بشوئیم و راهی بازارهای نوروزی شویم و به گونه ای دیگر خرید کنیم!!!

در حد وسع خود خرید کنیم

خرید شب عید و تهیه مایحتاج، نباید تبدیل به دغدغه ای شود که اعصاب و روان اعضای خانواده را به مانند سوهانی بتراشد و مدیر خانواده را به تکلف و زحمت بیندازد.

متناسب با شان فرهنگی و شخصیت خانواده های ایرانی خرید کنیم

(پیش از ادامه مطلب ، لازم دانستیم این مهم را عنوان نمائیم که این نکته مصداق با همه ی خرید های نوروزی است، اما به دلیل نبودن مجال، تنها به خرید لباس، که یکی از ضروریات خرید این ایام است، بسنده نموده ایم . )

نباید اجازه دهیم رواج مزون ها و مدهای روزانه و آنچنانی، ما را از اصل آراستگی انسانی دور نماید. همگی اذعان به این موضوع داریم که لباس آراسته بخشی از ظاهر انسان را تشکیل می دهد و ماهیت هر انسانی در فضایل اخلاقی و انسانی او نهفته است؛ به قول سعدی نه همان لباس زیباست نشان آدمیت!

زیباپوشی و آراستگی مصادیق گوناگونی دارد و البته ساده پوشی از جمله مسائلی است که هیچ گاه در پیچ و خم و افت و خیز مدهای آن چنانی دچار نمی شود.

دور خریدهای هنگفت را خط قرمز پررنگی بکشیم

خریدهای هنگفت ماحصل چشم و هم چشمی ،فخرفروشی و خودنمایی است؛ و به جرات می توان اظهار نمود که این گونه از خریدها، نه تنها  دامن گیر دارا و ندارهای جامعه شده بلکه به عنوان دست آویزی برای فشار، به دغدغه اساسی خانواده ها تبدیل شده است.

خرید زمانی معنای نوشدن و زیبایی را می دهد که بویی از فخر فروشی،چشم و هم چشمی و مقروض شدن نداشته باشد.

جای تاسف دارد اگر بشنوید، بسیاری از ما به واسطه ی خریدهای هنگفت و غیرقابل قبول، در دام قرض افتاده ایم و به جای شادی، مشکل زندگی قسطی را برای خانواده به ارمغان آورده ایم و متعاقب آن، متحمل  آلام عدیده ای شده ایم.

با اقتباس و پیروی از اعتدال طبیعت و فصل بهار، می توان در همه ابعاد زندگی متعادل بود و به دور از چشم و هم چشمی، فخرفروشی و خودنمایی از یک سو، و با التفات به امکانات اقتصادی از سوی دیگر،  خریدهای نوروزی  را به شادمانی تبدیل کرد.

و این مهم، زمانی تحقق پذیر است که همه ی آحاد جامعه دست در دست هم دهند و در جهت نهادینه کردن آن گام بردارند؛ چرا که این مسئله نیازمند بینش عمیق فرهنگی است تا  افراد بتوانند در عین بهره وری و استفاده از هوای عطرآگین بهار و همزمان با تحول طبیعت، درونا متحول شوند.