تابوی ایدز را در مدارس بشکنیم

در ایران هم آمارها نشان می‌دهد که موج جدید بروز و گسترش این بیماری در راه است و بیشتر از همه نوجوانان، جوانان و زنان در معرض خطر ابتلا قرار دارند.

حال با توجه به اینکه در دنیا بر این موضوع تأکید می‌شود که باید آموزش و پیشگیری را بر درمان اولویت داد، لازم است در این زمینه اقداماتی اساسی و پایه‌ای انجام شود. به نظر می‌رسد که مدارس در زمینه پیشگیری از ایدز نقش پررنگی داشته و اگر بتوان در این خصوص فعالیت‌هایی را از طریق نظام آموزش و پرورش انجام داد، یقیناً می‌توان امیدوار بود که در آینده ای نزدیک آمار ایدز در ایران کنترل شود. هر چند که تاکنون نظام آموزش و پرورش ایران در این زمینه اقدامات اساسی و پایه ای انجام نداده و بسیار منفعل عمل کرده و تنها چیزی که در این سال‌ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته، این است که هر سال همزمان با روز جهانی مقابله با ایدز، یک سری برنامه‌ها و اقدامات معمولی و مرسوم صورت می‌گیرد و همه چیز از فردای آن روز به فراموشی سپرده می‌شود.

البته در برخی از دروس مثل زیست‌شناسی بعضاً به این موضوع اشاراتی شده است اما این رویه‌ها چندان مطلوب و کافی به نظر نمی‌رسد. لذا پیشنهاد می‌شود که با توجه به اهمیت اقدامات اساسی و پایه ای در مدارس شناخت این بیماری، راه‌های پیشگیری و درمان به طور کامل و پایه‌ای آموزش داده شود.

در این زمینه می‌توان اقدامات بسیار گسترده ای را انجام داد که برخی از آن‌ها به شرح زیر پیشنهاد می‌شود:

اولین کاری که می‌توان انجام داد این است که همه مدارس به طور یکپارچه باید تبلیغات و اطلاع‌رسانی را در سطح گسترده در مدارس انجام دهند. بنابراین می‌توان با تعبیه تابلوها و اعلانات ساده به در و دیوار کلاس‌ها و حیاط و مسیرهای پرتردد برای بچه‌ها این موضوع را تشریح نمود.

یکی از مشکلات آموزش ایدز در مدارس این است که برخی از معلمین و مربیان آموزشی، عموماً ایدز را به عنوان یک تابو و موضوعی که نباید به آن توجه کرد، عنوان می‌کنند. برای مقابله با این تفکر باید در این زمینه کلاس‌های توجیهی و دروس آموزش ضمن خدمت برای مربیان و مسئولین آموزشی تشکیل داد و از طریق این کلاس‌ها این قشر تلاش‌گر و نقش‌آفرین را با مبانی این بیماری آشنا کرده تا آن‌ها بدانند که در زمینه آموزش چه نقش و مسئولیت پر رنگی دارند.

باید بین مدارس و مراکز درمانی و بیمارستانی که در زمینه ایدز فعالیت می‌کنند ارتباط نزدیکی برقرار شود. حتی می‌توان نمایندگان دائمی از این مراکز در مدارس منصوب کرد تا آن‌ها با ایجاد تعامل با اولیای مدرسه و دانش آموزان، این ارتباط ارگانیک را تقویت و بهبود بخشند. حتی بهتر است جلسه‌های آموزشی با کمک پزشکان، کارشناسان و محققینی که در این زمینه در کلینیک‌ها و مراکز درمانی کار می‌کنند، برگزار کرد تا مدارس بیشتر و عمیق‌تر با این بیماری آشنا شوند.

باید درسی و یا کتابی تحت عنوان ایدز به طور مستقل تعریف کرد و از طریق این درس و یا کتاب دانش آموزان با این بیماری از لحاظ ذهنی، ادراکی و حسی آشنایی کامل پیدا کنند.

باید در جلسه های انجمن‌های اولیا و مربیان بخشی از زمان جلسه را به بحث در مورد ایدز اختصاص داد چرا که خانواده‌ها در کنار اولیا مدرسه می‌توانند به عنوان دو ستون اصلی، آموزش‌های متناسب با سن کودکان و نوجوانان را به آنان منتقل کنند. اگر مدرسه بدون خانواده‌ها در این زمینه تلاش کند، شاید نتایج چندان مطلوب و مثمر ثمر نباشد.

تهیه و تدوین فیلم‌های آموزشی، سی دی‌ها و کلیپ‌های کوتاه و جذاب یکی از راه‌های مهم و اساسی برانگیختن ذهن‌ها و توجه دانش آموزان به حساسیت این بیماری است. با توجه به اینکه در سال‌های اخیر اپیدمی ایدز بیشتر از طریق ارتباطات جنسی منتقل شده است، برای کنترل و پیشگیری باید این مسئله را یعنی ارتباط جنسی سالم را برای بچه‌ها بدون هیچ‌گونه رودربایستی یا احساس شرم مطرح کرده و پایه ای برای شناخت عمیق‌تر آن‌ها را فراهم می‌کرد.

شعار امروز مبارزه با ایدز این است که نوجوانان و جوانان باید در شناخت و مراقبت از خود توانمند شده به طوری که بتوانند در جامعه از خود مراقبت کرده و بین رفتارهای طبیعی و غیرطبیعی که پایه سلامت جنسی است، تمایز قائل شوند. این گفتار بدین معنی است که فرزندان ما باید با آگاهی کامل در زمینه مسائل جنسی در جامعه رشد کنند. حال با توجه به اینکه با صلاحیت‌ترین افراد در زمینه ایجاد شناخت و آگاهی، والدین و معلم‌ها و مربیان آموزشی هستند باید بدون هیچ ترس و واهمه ای و با شجاعت این مسائل را به نوجوانان و جوانان آموزش داده تا آن‌ها در برابر خطرات مصون بمانند چون تحقیقات نشان می‌دهد که علت اینکه بیشتر نوجوانان و جوانان دچار ایدز شده‌اند عدم آگاهی و شناخت از این موضوع بوده است. لذا لازم است هم اعتماد به نفس تسلیم نشدن در برابر وسوسه‌ها و هم آگاهی‌ها را در برخورد اصولی با ایدز آموزش داد.

برگزاری مراسمی برای ایدز می‌تواند در این زمینه راهکار مؤثری باشد مثلاً می‌توان با گردهمایی در یک پارک یا مراکز تفریحی این موضوع را به گفت‌وگو گذاشت. در کارناوال‌ها می‌توان ضمن شادی و سرور، با اجرای نمایش، برگزاری کنسرت موسیقی، نمایشگاه نقاشی با موضوع ایدز (HIV) ذهن‌ها را با این بیماری مأنوس ساخت.

یکی از نکاتی که در این زمینه باید به آن توجه کرد این است که فرد مبتلا به ایدز، یک غول ترسناک و خطرناک نیست که همه باید از آن دوری جویند. فرد مبتلا به ایدز یک بیمار است که باید برای درمان او تلاش کرد لذا اگر در مدارس فردی ناقل این بیماری است باید مثل سایرین با او رفتار شود. ضمن اینکه شاید باید مربیان آموزشی توجه بیشتری به آن فرد مبتلا داشته باشند.

اقدام آخر این است که باید اتاق‌های فکر و هم اندیشی و گفت‌وگو در مدارس ایجاد شود تا دانش آموزان به همراه پدر و مادران و مربیان آموزشی در راستای مبارزه با گسترش این بیماری در این گروه‌ها فعالیت کنند. در واقع با تشویق آن‌ها به حضور در چنین محیط‌هایی می‌توان امیدوار بود که در آینده آمار رشد ایدز در کشور به طور قابل توجه و اساسی کنترل شود.

منبع:مهرداد ناظری- خبر آنلاین