سد آهنین

شمیم عطر حضور امام که عالم را فراگیرد، نسیم بوى او که بر ذره ذره خلقت، روح حیات بدمد، طنین دلنشین کلامش که در رگ هاى آفرینش جارى شود، پروانگانى سرمست وصال را مى بینى که از جاى جاى زمان ومکان بر گرد شمع وجودش گرد آیند وپرشورترین غزل عشق را بسرایند. مردانى آهنین، اما به لطافت گل، از آن دست شگفتى ها که ما، در خلقت، کم ندیده ایم.

مى شود پولادین بود وسراسر مهر؛ مى شود از کوه استوارتر بود واز برگ گل نرم تر؛ مى شود از جنس طوفان بود واز تبار یاس ویاران او چنینند. امام صادق علیه السلام آنان را چنین وصف مى کند: (مردانى پولاد دل که همه ى وجودشان، مملو از یاد خداست. سخت تر از صخره که چون به کوه روى آرند، آن را از جا برکنند. روى به هر شهرى نهند، پرچم فتح بر آن زنند. عقابانى تیز چنگال که بر مرکب سوارند. شیرمردانى پیروز وعقابانى تیزچنگ، دست بر زین اسب امام کشند وتبرک جویند. او را در میان گیرند وجان را سپر وجودش سازند وبه اشاره اى جان وسربازند.

چون شب فرارسد زمزمه ى قرآن ومناجات سردهند وچون سپیده سرزند، سوار بر مرکبند. زاهدان شب وشیران روز، گوش به فرمان امام سپرده ودل پرنور در سینه آویخته اند، پولاد دلانى که تنها از خدا بهراسند وفریاد (لا اله الاالله) و(الله اکبر) شان رساست.

هماره در آرزوى شهادت به سر مى برند ونداى (یا لثارات الحسین) (بیایید به طلب خون حسین) بر لب دارند. تاب مقاومت از همه گیرند، خداجویان سبکبال به سوى حق رو کنند وخدا به دست آنان امام را یارى کند).(1)

یاران موعود، شاهدان ملکوتند. شهیدان رحمت، سرمست از وصال امام خویش، سبکبال وبا مهر افتخارى در سینه وافتخارشان همین بس که خدا آنان را خواسته است ودوست داشته است: (ان الله یحب الذین یقاتلون فى سبیله صفا کأنهم بنیان مرصوص) به(2) به درستى که خدا دوست مى دارد کسانى را که در راه او جهاد کنند، گویى که بنیان شان از آهن است. این را خداوند در مقام آنان گفته است که به یارى امام حق مى شتابند، از حجت خدا دفاع مى کنند. در انجام دادن آنچه او بخواهد، مى شتابند واوامرش را گردن مى نهند. جز حمایت از او نمى طلبند ودر اجراى آنچه اراده کند، سبقت مى گیرند ودر پایان سرمست از شمیم حضورش، از جام شهادت سیراب مى شوند وبال به سوى آسمان مى گشایند.زهى سعادت وخوشان چنین سرمستى!

حزب او پیروز است ویاران او رستگار(3) وآن که به دشمنى برخیزد، غرق در گرداب زیان وهلاک.(4) امام موعود بهارى است ویارانش مست از نسیم بهار درویشى تا اوج عرش خدا.

اى سبزترین بهار! اى نسیم حیات بخش! اى موعود سرمدى! مرا از یاران خود بخواه، چنانم کن که رداى عشق تو بر قامتم کشیده شود. اى آیه ى رحمت خدا! دل من هر لحظه در انتظار تو مى تپد وسینه ام صندوقچه ى عهدى ابدى است که هر صبح با تو عهدى تازه مى بندم.(5) همه به این امید که مرا بپذیرى. کثرت یارانت روز افزون باد،(6) اى زلال ترین بهار هستى!

پاورقی:

1- عباسعلى کامرانیان، تپش قلم، ص 62.

2-  صف (61) آیه ى 4.

3-  مفاتیح الجنان،ص 866: (أولیائک هم الفائزون)

4-  همان، ص 868: (أعدائک هم الخاسرون)

5-  همان، ص 891: (أللهم انى أجدد له فى صبیحة یومى هذا وما عشت من أیامى عهدا)

6- همان، ص 224: (کثر الله أنصارک واعوانک)

منبع: کتاب روح بهار

نویسنده: منیره زارعان