همیشه اضطراب دارید؟
اضطراب مجموعه‌ای از علائم ناخوشایند است که همه ما آن را تجربه کرده‌ایم. این احساس ناخوشایند که شامل مجموعه‌ای از علائم مثل دلشوره، بی‌قراری، به هم خوردن تمرکز ذهنی، بی‌خوابی، تپش قلب و عرق کردن است در مواجهه با خطرات و موقعیت‌های آسیب‌رسان، حالتی طبیعی تلقی می‌شود، ولی وقتی بی‌جهت یا در مواجهه با شرایطی نه‌چندان استرس‌زا ایجاد می‌شود، باید آن را به عنوان بیماری تلقی کرد.
فرض کنیم در یک هواپیما در حال پرواز هستیم. اگر ناگهان اعلام شود به دلیل نقص فنی خطر سقوط وجود دارد، همه علائم بالا که برای اضطراب شرح داده شد در مسافران طبیعی است.
حال شرایطی را فرض کنید که هواپیما بدون مشکل در حال پرواز است، در این حال اگر مسافری دچار علائم اضطراب باشد او را بیمار تلقی می‌کنیم.
اضطراب اگر فقط در شرایطی خاص مثل همین پرواز با هواپیما یا در موقعیت‌های خاص مثل مکان‌های تنگ ایجاد شود، به عنوان ترس مرضی یا فوبیا تلقی می‌شود. این نوع بیماری گاه در برخورد با جانوران ایجاد می‌شود که بسیار شایع است.
در این نوشتار بیماری اضطراب منتشر که ایجاد علائم اضطراب در موقعیت‌های مختلف و روزمره است، توضیح داده می‌شود.
بیماری اضطراب منتشر
در این بیماری، فرد در شرایط مختلف روزمره که معمولا اضطراب اندکی برای دیگران ایجاد می‌کنند، دچار اضطراب شدید می‌شود.
مادری را تصور کنید که هر بار فرزندش از خانه خارج می‌شود، مضطرب است یا هرگاه در شلوغی شهر قرار می‌گیرد از احتمال تصادف، دچار دلشوره و تپش قلب می‌شود.
چرا برخی افراد دچار این بیماری می‌شوند؟
از مهم‌ترین دلایل این بیماری، موارد زیر هستند:
- آسیب‌های دوران کودکی: افرادی که در دوران طفولیت صدمات زیادی را تحمل کرده‌اند و زندگی طاقت”‹فرسایی داشته‌اند.
- بیماری‌های مزمن و صعب‌العلاج مثل انواع سرطان
- وجود استرس‌های متعدد و مکرر در زندگی
تفاوت اضطراب عادی با اضطراب بیمارگونه
هما‌ن‌گونه که گفته شد اضطراب، امری فیزیولوژیک و عادی در همه انسان‌هاست که باید آن را از بیماری اضطراب متمایز دانست.
تفاوت های اضطراب معمولی و بیماری اضطراب این موارد هستند:
1 ـ بیشتر موقعیت‌ها و فعالیت‌های زندگی در فرد بیمار ایجاد اضطراب می‌کنند.
2 ـ انجام کارهای عادی و روزمره در اثر این اضطراب، در بیمار مختل می‌شود.
3 ـ علائمی مثل خستگی مفرط، به هم خوردن خواب، نداشتن تمرکز ذهنی و بی‌قراری در بیمار وجود دارد.
درمان بیماری اضطراب
درمان بیماری اضطراب منتشر شامل روان‌درمانی و داروهاست.
روان‌درمانی به مفهوم جلسات گفت‌وگوی بیمار و روانپزشک برای ایجاد تغییرات در ذهن و رفتار بیمار است که در نهایت بیمار بتواند اضطراب را مهار کند.
دارودرمانی که معمولا در کنار روان‌درمانی بیشترین تاثیر را دارد، شامل داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام، سرترالین، فلوکستین و پاروکستین تجویز شده توسط پزشک است.
برای درمان اضطراب حاد می‌توان از داروهای آرامبخش مثل دیازپام، لورازپام و اگزازپام نیز کمک گرفت. به خاطر داشته باشیم که این گروه داروها فقط برای بهبودی موقتی موثرند و در صورت استفاده طولانی‌مدت، ایجاد وابستگی کرده و تاثیرشان کم می‌شود.
بخش سلامت تبیان
منبع : جام جم - دکتر رضا کریمی
مطالب مرتبط:
اضطراب چه نقشی در زندگی ما دارد؟
اضطراب، چه گروه‌های سنی را تحریک می‌کند؟
رابطه توکل به خدا با کاهش اضطراب
