کسرا ز اقتدار قدومت فرو نشست

گاهی غزل بخوانم و گاهی غزل شوم	گاهی به تکه پاره ای دل بدل شوم
گاهی که صحبت از لب لعل تو می کنم	انگار که تعارف جامی عسل شوم
جانم غزال تیر نگاه نجیب توست	بی تو چگونه کشته ی تیر اجل شوم
بی مهر تو محلی از اعراب نیستم	وقتی نگاه می کنی اهل محل می شوم
گفتی ز طول سجده مقرب شوی به حشر	بگذار تا حدیث تو را فی المثل شوم
در لحظه ی خطیر حماسه مرا بخوان	ورنه به مکر زهد و ریا معتزل شوم
قالوا بلای ما به تو تنها الست نیست	روزی هزار بار چو روز ازل شوم
گفتند بی بها که بهشتی نمی شوم	من هم دعا کنید که اهل عمل شوم
حالا که مست باده ی ناب پیمبرم	باید موحدانه کنم وصف دلبرم
ای اشهدت گواه خدا،لاشریک له	چون تو ترانه ی دل ما لا شریک له
تو آمدی و بندگی آغاز شد چه خوب	با تو شروع شد همه جا لا شریک له
عالم خبر ز خلقت یکدانه ی تو شد	تا بشنود ندای تو را لاشریک له
ابلیس از فریب شما ناامید ماند	وقتی که گفت ارض و سما لاشریک له
کسرا ز اقتدار قدومت فرو نشست	وز چارده ستون ولا، لا شریک له
بت ها صدای پای تو را تا شناختند	عابد شدند پیش تو با لا شریک له
ای بت شکن به قصر دل ما سری بزن	کسرا بریز و خیمه ی پیغمبری بزن
ای برگزیده در دو سرا مصطفی تویی	قبل از قدیم هم شجر مرتضی تویی
ای پرتو ائمة الاطیاب ،نور تو	روح مطهر همه ی اولیا تویی
عالم به خاطر تو فقط آفریده شد	تاج سر اباالحسن مجتبی تویی
نور نبوت تو امامت به بار داد	یعنی که علت و سبب هل اتا تویی
تبریک هر رسول الوالعزم با تو گفت:	بعد سلام: سید ما انبیاء تویی
بر شان تو خلیل خدا غبطه می خورد	در ملک حق یگانه حبیب خدا تویی
ای قسط و عدل، موهبت دین حضرتت	سرمایه ی محبت آل عبا تویی
هرگز بلند مرتبه تر از تو کس نشد	السابقون تر از همه ی ازکیا تویی
امر تو شد مطاع جمیع فرشتگان	دارنده ی شرافت ترض و سما تویی
وقتی برای کرب و بلا گریه می کنی	انگار از ازل به غم کربلا تویی
ما را ظهور تو ز جهالت نجات داد	آری صدای گرم تو ما را حیات داد
ای شیوه ی خدایی تو فوق کارها	وی سیره ی الهی تو تا دیارها
چون تو کسی حدیث ولایت نخوانده است	حرف تو بهترین سخن روزگارها
هرگز حجاب مانع تو با خدا نبود	موسی کجا،تکلم لیل و نهارها
عالم حیات یافت ز تو چشمه ی بقا	وز اشک تست گریه ی شب زنده دارها
میلاد تو که پرده ی ظلمت کنار زد	شد کعبه پرده دار شما پرده دارها
پاکیزه تر ز گوهر نابت نیامده	ای معتبر ز تو همه ی اعتبارها
پاییز از تبری تو خشک می شود	سبز از تولی تو شود نوبهارها
بنت الوهب که واسطه ی اهل بیت توست	جان داد از صلابتتان شهریارها
دنیا شبانه روز مدار اذان تست	نام تو پنج نوبه رسد از منارها
احکام دین معطل اگر ماند بعد تو	از بس رسید آل تو را ناگوارها
در هر بلا به راه ولا امتحان شدی	لعنت به قاتل تو و هیزم بیارها
باید بساط نافله ای دست و پا کنیم	باید امیر قافله ای را صدا کنیم
ای سینه ی تو حافظ گنجینه ی علی	تنها تویی مباشر دیرینه ی علی
قرآن فقط به سینه ی تو می کند نزول	گنج ولایت است فقط سینه ی علی
تنها نه با علی که دلش با تو هم نبود	هر کس که داشت در دل خود کینه ی علی
تو با نمک تری اگر از یوسف نبی	روی جمال تست به آیینه ی علی
کوثر عطیه ایست به خلق عظیم تو	بلکه هدیه ای به طمانینه ی علی
معراج تست لیلة الاسرای فاطمه	وان شب نشینی است به دوشینه ی علی
شایسته ی حکومت ناب محمدیست	آل علی و دولت و کابینه ی علی
روز ظهور مهدی موعود نسل تو	یوم الحسین باشد و ادینه ی علی
می میزنم ز باده ی دلبر شبانه روز	دم می زنم ز احمد و حیدر شبانه روز

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان