همه مقامات دینی از شب خیزی هاست

1- مناجات با محبوب (آیت الله العظمى بهجت)

آیت الله شیخ جواد كربلایى یكى از مدرسین اخلاق حوزه علمیه مى گوید: جناب آیت الله بهجت در جدیت در نماز شب و گریه كردن در نیمه هاى شب مخصوصا شب هاى جمعه كوشا بودند. یكى از علماء و مشاهیر به من فرمودند:

نیمه شب جمعه اى در مدرسه سید (ره) در نجف اشرف دیدم كه آیت الله بهجت با صداى حزین همراه با ناله و گریه ، و در حالى كه سر به سجده گذاشته بود مكرر به حق اعالى عرضه مى داشت .

((معبودا، جز تو چه كسى را دارم كه از او درخواست كنم كه گرفتارى و رنجورى ام را بر طرف نموده و در امورم نظرى بى افكند.(1)

سید حسن خمینى نقل مى كرد:

در نیمه هاى شب خاطرم هست كه امام سال هاى آخر به قدرى گریه مى كرد كه دستمال كاغذى افاقه نمى كرد براى پاك كردن اشك شان كنار دست شان حوله بود.(2)

2- نماز شب امام راحل در مدرسه دارالشفاء

حضرت آیت الله خوانسارى نقل مى كردند: امام در مدرسه دارالشفاء قم حجره داشتند و شب براى نماز شب آب حوض فیضیه كه یخ بسته بود را مى شكستند و وضو مى گرفتند و نماز شب مى خواندند، گویا در و دیوار فیضیه با این سید چهل ساله هم ذكر و هم صدا مى شدند.(3)

3- هتل بصره و نماز شب (امام خمینى)

روزى كه از نجف عازم كویت شدیم از صبح ساعت 4 حركت كردیم و شاید هم زودتر، درست بعد از اذان صبح و بعد از آن هم گرفتارى ها ساعت 12 شاید بیشتر، سرانجام امام در هتل بصره استراحت كردند. دو ساعت خوابیده بودند كه ساعت شان زنگ زد و بیدار شدند و نماز شب خواندند و بعد هم نماز صبح ...(4)

4- قله بر بلنداى عرفان (میرزا حبیب الله رشتى)

شب هاى نجف ، مناجات دلداگان بسیارى را در خاطر دارد.

میرزا حبیب الله رشتى ، شب ها به ضیافت نور مى رفت ؛ از خوف خدا چنان مى گریست كه در و دیوار خانه محقرش ، صداى سوزناك گریه اش را مى شنید؛ گریه از فراق یار و بیم صحراى محشر.

او كه راه پیماى بلنداى قله عرفان بود، انجام مستحبات را از سال هاى جوانى پیش گرفته و هماره اهتمامى وصف ناپذیر در انجام آن داشت .(5)

5- رمز خاص براى اقامه نماز شب (مرحوم آقا نجفى قوچانى)

مرحوام آقا نجفى قوچانى (ره) ضمن گزارش ماجراهاى دوران طلبگى خود در اصفهان مى نویسد:

((... در این حجره تازه كه حجره هامان وصل به هم بود از میان طاقچه سوراخ نمودیم و ریسمانى در آن كشیدیم كه یك سر ریسمان در حجره ى رفیق بود و یك سر آن در حجره من ، وقت خواب ، آن سر را رفیق به پا یا دست خود مى بست و این سر ریسمان را من به دست خود مى بستم كه سحر هر كدام زودتر بیدار شویم دیگرى را بدون اینكه صدایى بزنیم ، به توسط همان ریسمان بیدار كنم كه مبادا طلبه اى از صداى ما بیدار شود و راضى نباشد.(6)

6- 5/2 بعد از نیمه شب (استاد شهید مطهرى)

فرزند استاد شهید مطهرى مى گوید:

آن شبى كه خبر ترور را شنیدیم ، همگى تا صبح بیدار بودیم . ساعت 5/2 بعد از نیمه شب بود كه زنگ ساعتى كه ایشان را مطابق معمول براى نماز شب بیدار مى كرد، به صدا در آمد ولى او در قید حیات نبود. او نماز شبش ‍ را در میان خون مطهرش ، زودتر از موعد نماز شب در تاریكى خیابان خواند.(7)

7- گریه هنگام نماز شب و تلاوت قرآن (استاد شهید مطهرى)

رهبر عزیز انقلاب اسلامى مى فرماید:

ایشان استاد مطهرى هنگامى كه به مشهد مى آمدند، گاهى اوقات به منزل ما وارد مى شدند. اتاقى كه ایشان شب ها مى خوابیدند، با یك در فاصله داشت با اتاقى كه من مى خوابیدم .

ایشان همیشه وقت خواب مقید بود به خواندن قرآن . صداى ایشان را شنیدم كه در هنگام تهجد و نماز شب خواندن ، گریه مى كردند. البته نماز شب خوان زیاد داریم ؛ اما نماز شب خوانى كه در نیمه ى شب با آن حال اشك بریزد و گریه كند، كم داریم ...(8)

8- نماز شب از سن تكلیف (علامه مطهرى)

در شرح حال علامه مطهرى نوشته اند: او همیشه با وضو بود و به این كار توصیه مى كرد، نسبت به انجام فرایض فرزندان خود را نظارت دقیق داشت ، بعد از نماز مغرب و عشا سجده هاى طولانى به جا مى آورد و از سن تكلیف به بعد، هیچ گاه نماز شبش ترك نشد(9) .

9- همه مقامات دینى از شب خیزى هاست (ملاحسینقلى همدانى)

عارف ربانى مرحوم ملاحسینقلى همدانى (رض) مى فرمود:

كسانى كه در مقامات دین به جایى رسیده اند، همه از شب خیزها بوده اند، از غیر آن ها دیده نشده است (10) .

منابع:

1-  فریادگر توحید، ص 160.

2-  سخنرانى در نهمین اجلاس سراسرى نماز.

3- پا به پاى آفتاب ج 3، ص 281.

4-  سیماى فرزانگان ، ج 1، ص 221.

5-  زندگانى و شخصیت شیخ انصارى ، ص 263.

6-  سیاحت شرق ، ص 198.

7-  سیماى فرزانگان ج 1، ص 230.

8-  سیماى فرزانگان ، ج 1 ص 230.

9-  طهارت روح ، ص 383.

10-  شب مردان خدا، ص 39.

تهیه و تنظیم: محمد حسین امین – گروه حوزه علمیه تبیان