الكامپ معادلهای چند مجهولی
هفدهمین دوره نمایشگاه بینالمللی الكامپ در شرایطی از جمعه 18 آذر شروع به كار كرد كه نكات بسیاری در ارتباط با آن محل اندیشه و تحلیل هستند كه تیتروار به چند مورد از این مجهولات اشاره میشود:
یك- آیا الكامپ به راستی نمایشگاهی بینالمللی است؟ كدام كشورها مستقیما در این نمایشگاه شركت كرده و آخرین محصولات و سرویسهای خود را ارایه كردهاند؟ آیا صرف حضور چند كشور بسیار انگشتشمار آن هم در قالب نمایندگان باواسطه و بیواسطه محلی معیار بینالمللی بودن است؟ نمایشگاهی كه تاریخ شروع آن 9 دسامبر یعنی 22 روز مانده به پایان سال میلادی است، اساساً میتواند بینالمللی باشد؟ تاریخ برگزاری این نمایشگاه دقیقاً مصادف است با حجم كار سنگین پایان سال شركتهای خارجی. وقتی در اولین مولفه یعنی زمان مناسب برای نمایشگاه بینالمللی كجسلیقگی میكنیم نباید هم انتظار حضور پررنگ شركتهای خارجی را داشته باشیم.
دو- موضوع منحصربهفرد غرفههای ارزی و ریالی عملا قاعدهای است كه حضور شركتهای خارجی و حتی نمایندگان آنها را كمرنگتر میكند. اینكه شركتی در شرایط سخت تحریم بتواند محصولات و خدمات یك شركت خارجی را در كشور ارایه كند، آیا اقدامی پسندیده است یا ناپسند؟ اگر پسندیده است چرا به جای تشویق، هزینههای بیشتری را برای غرفههای این شركتها تحت عنوان ارزی مطرح میكنند؟ اگر این كار با هدف حمایت از صنایع داخلی است آیا شركتهای داخلی ما برای مثال در عرصه تولید زبانها و محیطهای برنامهنویسی، سیستمهای عامل، سیستمهای مدیریت پایگاه دادهها، سیستمهای مدیریت دانش، آنتیویروس و فایروال، تجهیزات پیشرفته سختافزار و شبكه نظیر سرورها، سیستمهای ذخیرهساز و سوییچهای پیشرفته حرفی برای گفتن دارند كه حضور دیگران را با این قواعد دستوپاگیر محدود میكنیم؟
سه- الكامپ بهعنوان بزرگترین نمایشگاه ایران در حوزه آیتی برنامه بلندمدت، میانمدت و كوتاهمدت دارد؟ اگر دارد این برنامهها كدامند و كدام نهاد آنها را وضع كرده است؟ چرا هر سال بر سر انتخاب مجری الكامپ بحث و جدل وجود دارد و همواره با قهر و تحریم نمایشگاه از سوی برخی شركتها و سازمانها روبهرو هستیم؟ آیا بهتر نیست به جای قیاسهای معالفارقی كه بین الكامپ و جیتكس دوبی و بیلیشیم سبیت استانبول صورت میگیرد و رویاپروریهای بیمبنای مربوط به آن، كمی دقیقتر مطالعه كنیم كه دیگران چگونه برنامهریزی و اقدام كردهاند كه هماكنون در وضعیت فعلی هستند و نمایشگاه معروف ما در این سطح؟ آیا به نرخ برابری دلار با درهم در 17 سال اخیر و مقایسه نوسانات برابری دلار در مقابل ریال ایران توجه كردهایم؟ آیا بهتر نیست شركت نمایشگاهها و وزارت بازرگانی كه با صنایع هم ادغام شده، به جای خطكشی ارزی و ریالی فروش غرفهها، در تعامل با نهادهای دیگر نظیر بانك مركزی و وزارت بازرگانی فكری برای كنترل نوسانات وحشتناك ارز كنند؟
چهار- محتوای آنچه در نمایشگاه الكامپ ارایه میشود تا چه حد پاسخگوی نیازهای چه طیفی از كاربران است؟ واقعیت این است كه خلاقیت و نوآوری در محصولات و خدمات شركتها بسیار كمرنگ است و الكامپ به یك عادت سالانه تبدیل شده كه عدهای میآیند و سرویسها و خدمات تا 90درصد تكراری را مشاهده میكنند و اقلام تبلیغاتی میگیرند و میروند. برای مثال واقعا در حوزه حسابداری مالی مگر چقدر تنوع مفهوم داریم كه این همه سیستم حسابداری در حال ارایه است و همگی هم مدعی بهترین بودن میشوند یا اینكه یك آنتیویروس به وسیله چندین شركت ارایه میشود بنابراین یكی از عوامل كمرونق بودن الكامپ یكنواختی خدماتی است كه از سوی اكثر غرفهداران ارایه میشود. در هر صورت امید است این نمایشگاه بتواند به رونق بازار صنعت فناوری اطلاعات كشور كه روزهای پررونقی را نمیگذراند، كمك كند.
از طرفی سازمان نظام صنفی رایانهای به روشهای گوناگون اعتراض خود را به کلیات آنچه در ماجرای نمایشگاه الکامپ هفدهم روی داده است، اعلام کرده و به هیچ وجه با تیم اجرایی کنونی و شرکت نمایشگاهها در این نمایشگاه همراهی نداشته است اما متاسفانه مجری شرکت نمایشگاهها و مدیران سازمان توسعه تجارت در جاهایی اعلام کردهاند که سازمان نظام صنفی رایانهای در شورای سیاستگذاری الکامپ حضور داشته است و با نمایشگاه الکامپ هفدهم موافقت دارد، در حالی که چنین اظهاراتی صحت نداشته و معلوم نیست دوستان دولتی با چه انگیزهای این ادعاهای کذب را مطرح میکنند. هرچند برای اظهارنظر و قضاوت قطعی در خصوص نحوه برگزاری الکامپ هفدهم باید صبوری کرد اما شواهد امر طی برگزاری چندروزه نمایشگاه امسال و براساس اظهارات برخی غرفهداران نشان میدهد که شرکت آوین به عنوان برگزارکننده این دور از نمایشگاه چندان موفق عمل نکرده است. شرکتکنندگان عمده دلیل خود را عدم برنامهریزی و مدیریت تخصصی دانسته و بر نوعی شلختگی برگزاری تاکید دارند. همچنین اکثر شرکتکنندگان اعتقاد دارند که سال گذشته الکامپ با نظم و مدیریت بهتری برگزار شده است و به نوعی حضور شرکتهای بزرگ زیر یک چتر به نام سیمرغ جذابیتهای خاصی را به این نمایشگاه اضافه کرده بود و این در حالی است که در این نمایشگاه با غیبت این بزرگان و عدم هماهنگی مجری با شرکتها، فضای نمایشگاهی چندان رضایتبخش به نظر نمیرسد.
منبع: روزنامه شرق
تنظیم: هومن بهلولی