نمازی برای استخاره
نماز استخاره به معنی خواستار رهنمای شدن از خداوند است در رابطه به عمل کردن بر یکی از دو تصمیم شرعی و حلال. در مورد موضوعات فرض ، حرام و مکروه استخاره لازم نیست. نماز استخاره مربوط می شود به موضوعات (مجاز) و مستحب (تشویق شده و یا پسندیده)، ،که انسان نمیداند که بر کدام یک از آنها خیر او بیشتر است.
نماز استخاره و روش صحیح آن استخاره در لغت یعنی طلب خیر، و این در حقیقت دعا برای خیر از خداست. و بسیاری از روایاتی که توصیه به استخاره می کند به این معناست یعنی دعا کنید و از خدا خیر بخواهید. معنای دیگری نیز دارد که مشهورتر است و آن این است که انسان در کاری که می خواهد انجام دهد چون نتیجه آن را نمی تواند پیش بینی کند اولاً با مشورت و تعقل سعی می کند بفهمد انجام دادن و یا انجام ندادن، کدام بهتر است اگر به نتیجه نرسید، و از طرفی کسی هم نیست که با توکل به خدا پیش برود برای آرامش پیدا کردن به استخاره متوسل می شود و از خدا کمک می گیرد. این استخاره روشهای مختلفی دارد .
نماز استخاره ذات الرقاع به این شکل است که:
هرگاه اراده کردی امری را، می گیری شش رقعه (کاغذ) را و می نویسی در سه رقعه از آن بسم الله الرحمن الرحیم خیره من الله العزیز الحکیم لفلان بن فلان إفعل (به جای فلان بن فلان اسم خود و پدر خود را می نویسی) و در سه رقعه دیگر به جای افعل می نویسی لاتفعل.
این شش رقعه را زیر سجاده خود گذاشته و دو رکعت نماز (مثل نماز صبح) بجا می آوری و چون نماز را تمام کردی سجده می کنی و در سجود صد مرتبه می گویی
استخیر الله برحمته خیره فی عافیه
پس می نشینی و می گویی: اللهم خیر لی و اختر لی فی جمیع أموری و یسیر منک و عافیه
پس دست می زنی به رقعه ها و آنها را به هم مخلوط می کنی و یکی یکی بیرون می آوری
اگر 3 إفعل پشت سر هم بیرون آمد آن امر را بجا می آوری که اراده کرده ای
اگر 3 لاتفعل بیرون آمد به جای نیاور آن امر را که نیت کرده ای
اگر یکی إفعل بیرون آمد و دیگر لاتفعل، پنج رقعه بیرون بیاور و به آن نگاه کن هرگاه: 3 افعل است و 2 لا تفعل آن عمل را به جا آور و اگر به عکس است آن عمل را به جا نیاور.کیفیت نماز این بود.[مفاتیح الجنان ـ ملحقات ص 1074 و 1075 چاپ انتشارات اسوه ترجمه استاد الهی قمشه ای. و در بلد الامین ج1 ، ص 15آمده است]
نمازی برای استخاره
در حدیثى نبوی به روایت جابر به چگونگى نماز استخاره پرداخته شده است. در این حدیث كه از منابع اساسى در مباحث فقهى مربوط به نماز استخاره به‌شمار مى‌آید، دعای ویژه‌ای نیز برای تعقیب این نماز آمده است (مثلاً نك: احمد بن حنبل، 3/344؛ بخاری، 7/162؛ ترمذی، 2/345-346).
در منابع امامیه به علاوه، احادیث دیگری به نقل از ائمه(علیه السلام) در آداب نماز استخاره آمده است (نك: كلینى، 3/470 به بعد؛ ابن بابویه، 1/562 -563؛ طوسى، تهذیب...، 3/179 به بعد). نماز استخاره نزد فقیهان از نمازهای مستحب یا مسنون شمرده شده است (مثلاً نك: ابن ادریس، 1/313؛ سید بكری، 1/257). به‌اتفاق مذاهب فقهى، نماز استخاره دو ركعت است و بنا بر قول مشهور نزد مذاهب گوناگون، بهتر آن است كه در قرائت این نماز پس از فاتحة الكتاب، در ركعت نخست سورة كافرون و در ركعت دوم سورة اخلاص خوانده شود (مثلاً نك: غزالى، 1/185؛ نووی، «الاذكار»، 3/354؛ ابن عابدین، 1/506؛ بدون تصریح به ترتیب: كلینى، 3/472؛ ابن بابویه، 1/562).
در یك روایت امامى نیز قرائت سوره های حشر و رحمن در ركعت نخست و سوره‌های معوذتین و اخلاص در ركعت دوم توصیه شده است (نك: كلینى، 3/470؛ طوسى، همان، 3/180). افضل آن است كه نماز استخاره در اماكن مقدس چون مساجد و مشاهد گزارده شود (نك: شهید اول، ذیل نماز استخاره؛ نیز نك: عوفى، 1/210 ). در روایات امامیه، نمونه‌هایى از توصیه به اقامة این نماز در مسجد النبى(صلی الله علیه وآله) (كلینى، 3/471) و نیز به‌جای آوردن آداب استخاره در مشهد امام حسین (علیه السلام) (حمیری، 28) وارد شده است.
فرآوری : زهرا اجلال
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منابع :
سایت حوزه
سایت اندیشه قم
