شهید نصیری لاری از زبان همسر
شهید مهدی نصیری لاری
پس از مدت ها كه از شهادتش گذشته بود پای صحبت او نشستیم تا برایمان از زندگی اش كه با شهادت آمیخته است سخن بگوید. شاید درست این بود كه بر زندگی شهید نصیری لاری گذر می كردیم تا روح زندگی او را به تنهایی برگزینیم اما وقتی با كودكش زینب و همسرش رو به رو شدیم دریافتیم كه زندگی یك شهید یعنی نهادن پیام و پیامبری كه بتواند راه رفته تا افق های دور دست را نشان دهد.
این بود كه در كنار همسرش ماندیم تا برای ما از قلب تاریخ سخن بگوید و جالب این است كه او نیز گفت: مسلماً شهید لزومی به تعریف و تمجید ندارد چه اینكه خداوند از آن ها تمجید نموده است و مگر می شود خداوند كسی را كه دوست ندارد، به خود بخواند و سعادت شهادت را نصیب او كند. شهید ما نیز چنین بود از محبان خدا كه خداوند او را به سوی خود دعوت كرد و شهادت او لبیك این امر الهی بود.
همه خصوصیات یك انسان متقی و الهی را داشت با آرامشی كه بر دل ایشان مستولی بود در مقابل حوادث خود را نمی باخت و خیلی خونسرد با مسائل برخورد می كرد. دلسوز و مهربان، شجاع و بلند همت بود. دیدگاه او نسبت به عنوان یك موجود الهی بود و رفتارش با من اسلامی و الهی بود.
فرزندش را دوست داشت و آرزومند بود كه تنها دختر خود (زینب) را همچون زینب (س) تربیت كند تا به همان مقدار در مقابل اسلام احساس مسئولیت بنماید و متعهد باشد به همین جهت سعی می كرد حتی ناراحتی های خانوادگی را فرزندمان ملتفت نشود مبادا كه در روح او مؤثر بیفتد و فرزندمان را آزرده خاطر سازد.
مسلماً شهید لزومی به تعریف و تمجید ندارد چه اینكه خداوند از آن ها تمجید نموده است و مگر می شود خداوند كسی را كه دوست ندارد، به خود بخواند و سعادت شهادت را نصیب او كند
همسر شهید لاری در پاسخ این سؤال كه او با تمامی ابهت و اقتدار، شهید كه بود و در كدام دیار و كدامین سال پای به عرصه هستی نهاد گفت: در یك خانواده روحانی به دنیا آمد از 5 سالگی با قرآن آشنا شد. كودك بود كه پدرش را از دست داد. این كودك هشت ساله برای تحصیل علم و دانش پای به مكتب خانه نهاد. دوازده ساله بود كه عازم شیراز شد و به كلاس پنجم ابتدایی راه یافت. سالهای دبیرستان را تا سوم متوسطه گذراند و بعد وارد دانشسرای مقدماتی شد. شاگرد اول دبیرستان قوام را از ورود به دانشگاه محروم كردند چون طرفدار آیت الله كاشانی بود. او را به اوز لارستان فرستادند و سال 39 بود كه به سیرجان رفت و درست در سال 42 برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی تهران شد.
بعد از قیام 15 خرداد پای درس استاد شهید مطهری و شهید مظلوم بهشتی راه یافت و در كنار این دو معلم بزرگ قرار گرفت. انتخاب شغل معلمی، آخرین مرحله راه نبود او در این دوران می سوخت و می سوزاند منقلب می شد و منقلب می كرد. تبعید او به اصفهان باعث شد كه ایشان از وزارت آموزش و پرورش درخواست بازنشستگی كند. بلافاصله موافقت شد. او بعد از آن به ادامه فعالیت خود پرداخت جلسات متعدد سخنرانی او در شهرستان های لار، بندرعباس، میناب برقرار بود. سال 57، او را دستگیر كردند و با پیروزی انقلاب، به درخواست مردم سیرجان به این شهر رفت و سرپرستی فرمانداری آن شهر را به عهده گرفت. این مدت هدف بدترین تهمت های ضد انقلاب و منافقین بود اما او صبور بود.
اواخر بهمن 58، با رأی مردم لارستان به مجلس شورای اسلامی راه یافت. مجلس سنگری بود كه در آن از ولایت فقیه دفاع می نمود و بر علیه دار و دسته بنی صدر و لیبرال ها بود. بالاخره نیز همسنگر شهید بهشتی شد و با قافله سالار خود به دست منافقین به شهادت رسید جان بر كف ایستاد تا حقانیت خط ولایت فقیه را به اثبات برساند.
گفتم، از شهید بیش از آن كه از هستی اش بگوئی از ذوب شدن در عرفان خدایی اش بگو تا چهره ی شب زنده داری شهید مثل خونش بدرخشد.
لب به سخن گشود و گفت، نماز خواندن شهید نصیر لاری، از خصوصیات بارز ایشان بود. هنگام نماز غرق در عبودیت و پرستش خدای یگانه بود. نور از چهره اش می بارید و انسان از نگاه كردن به آن لبریز از شادی می شد و مجذوب حالتش می گشت. نیمه های شب بر می خاست و نماز شب می خواند و همواره مشوق من بود كه نماز شب را بخوانم. آرزوی ایشان در نماز، شهادت بود و همیشه می گفت: « این فیض بزرگ نصیب هر كس نمی شود.» ولی نصیب او شد، و آن سكه ای را كه حضرت زهرا (س) در خواب به من هدیه كرد و اینكه باز به من فرمود: این سكه از آن امام زمان است و باید به صاحبش برگردد. این سكه در واقع وجود این شهید بود.
اواخر بهمن 58، با رأی مردم لارستان به مجلس شورای اسلامی راه یافت. مجلس سنگری بود كه در آن از ولایت فقیه دفاع می نمود و بر علیه دار و دسته بنی صدر و لیبرال ها بود. بالاخره نیز همسنگر شهید بهشتی شد و با قافله سالار خود به دست منافقین به شهادت رسید جان بر كف ایستاد تا حقانیت خط ولایت فقیه را به اثبات برساند
وقتی خبر شهادت ایشان را شنیدم، اگر چه به خاطر از دست دادنش ناراحت شدم اما از طرفی نیز خوشحالم كه بالاخره به آرزویش رسید. آن سعادت بزرگ نصیبش شد.
سعی می كنم در مقابل امتحان الهی صبور باشم و فرزندم را آن طور كه می خواست تربیت كنم. با فرزندم زینب نیز وقتی به قطعه شهدا می رویم بر روی قبر پدرش می خوابد و مزارش را می بوسد.
پیام من به مردم شهیدپرور این است كه در برابر مصائب توكل بر خدا كنند و بدانند كه اسلام خیلی بالاتر از این ها است كه در مقابل آن غم فقدان این عزیزان باشد.
شهید مهدی نصیری لاری
نام پدر : حبیب الله
تاریخ تولد : 7 فروردین ، 1312
محل تولد : كرمان
سن هنگام شهادت: 48
سوابق مبارزاتی: آشنایی با فدائیان اسلام و نیز مرحوم آیت الله كاشانی همزمان با آغاز مبارزه در جریان ملی شدن صنعت نفت، نوشتن روزنامه دیواری و اشعار با مضامین انقلابی، حركت در مسیر نهضت حضرت امام خمینی از سال 1341، پنج بار دستگیری توسط عمال رژیم و تبعید و بازنشستگی اجباری، مبارزه با جریانهای فاسد فكری نظیر حزب توده و منافقین، تشكیل سخنرانی در ساماندهی اعتراضات مردمی
نیمه های شب بر می خاست و نماز شب می خواند و همواره مشوق من بود كه نماز شب را بخوانم. آرزوی ایشان در نماز، شهادت بود و همیشه می گفت: « این فیض بزرگ نصیب هر كس نمی شود.» ولی نصیب او شد
كار تشكیلاتی: عضویت در حزب جمهوری اسلامی
مسئولیت ها: تدریس در مدارس ، عضو كمیته استقبال از حضرت امام خمینی در سال 1357 هـ.ش، فرماندار سیرجان ، نماینده مردم لارستان در مجلس شورای اسلامی
آثار علمی: مجموعه نفیس و ارزشمندی از اشعار و قطعات ادبی با مضامین فرهنگی،اجتماعی، اخلاقی و سیاسی
فرآوری : رها آرامی بخش فرهنگ پایداری تبیان
منابع :
سایت نوید شاهد
وب سایت رسمی شهدای هفتم تیر
