اختلاف خانوادگی در "زیر تیغ" آقای هنرمند
مجموعه تلویزیونی "زیر تیغ" به کارگردانی محمدرضا هنرمند و تهیه‌کنندگی محمدعلی اسلامی مراحل تصویربرداری را در دبیرستان البرز سپری می‌کند. این مجموعه با بازی پرویز پرستویی، آتیلا پسیانی، فاطمه معتمد آریا، کورش تهامی و ... حکایت اختلافات دو خانواده است.
فطرت انسان جمع اضداد است، درون همه ما انسان ها نور و ظلمت، گذشت و انتقام، عشق و نفرت و ... همیشه حضور دارند، حال اینکه کدام را از درون خود بازتاب دهیم، داستان اصلی زندگی یکایک انسان هاست. مجموعه تلویزیونی "زیر تیغ" هم حکایت همین زندگی است، حکایت انسان هایی است که ناخواسته گرفتار می شوند.
طوق ملکی این دم اگر گوهر پاکی رد فلکی این دم اگر زشت و پلیدی
ای عشق ببخشای تو بر حال ضعیفان کز خاک همان رست که در خاک دمیدی
مجموعه تلویزیونی "زیر تیغ" حکایت زندگی محمد (پرویز پرستویی) و جعفر (آتیلا پسیانی) کارگران یک کارخانه یخچال سازی و از دوستان قدیمی و بسیار صمیمی است که در آستانه برگزاری مراسم ازدواج فرزندان شان رضا (کوروش تهامی) و مریم (الهام حمیدی) قرار دارند، اما با آغاز ماجراهایی غیرمنتظره با هم درگیر می شوند و این آغاز داستانی پیچیده بین دو خانواده است. اتفاقاتی که تار دورویی را میان دو خانواده به خصوص همسران شان طاهره (فاطمه معتمد آریا) و اعظم (فریبا جدیکار) بیشتر می کند.
من نیز برای تهیه گزارشی از فضای زندگی و برخوردهای این دو خانواده ظهر یکی از روزهای گرم تابستان راهی مجتمع قضایی می شوم. از قرار دعوای این دو خانواده به مجتمع قضایی کشیده است. البته عوامل مجموعه به خاطر حضور مراجعه کنندگان در مجتمع قضایی و ایجاد سر و صدا که کار را برای تصویربرداری و صدابرداری دشوار می کند، از دبیرستان البرز به عنوان لوکیشن دادگاه استفاده کرده اند.
عقربه های ساعت دو ظهر را نشانه گرفته که وارد کوچه البرز می شوم. درختان سرسبز اسیر در پشت حصارهای بلند دیوارهای خاکستری و رنگ و رو رفته این دبیرستان خودنمایی می کنند. سکوت فضای کوچه را در سیطره خود درآورده است و صدایی از شلوغی های دانش آموزان دبیرستان شنیده نمی شود. در باز است و جالب اینجاست که حتی نگهبانی هم در این اطراف پیدا نمی شود و تنها یک صندلی چرمی که زیر نور شدید آفتاب چرمش جمع شده، به چشم می خورد. به محض ورود به دبیرستان ساختمان های قدیمی بزرگ و رنگ و رو رفته با پنجره های مشبک خودنمایی می کنند.
غیر از کلاغ ها که صدایشان در فضای حیاط پیچیده، هیچ جنبنده دیگری پیدا نمی شود. به ناچار با تلفن همراه تهیه کننده مجموعه "زیر تیغ" تماس می گیرم تا نشانی محل استقرار گروه را بدهد. با راهنمایی تهیه کننده مجموعه باید دنبال یک زمین فوتبال بگردم. بعد از گشتن دور چند ساختمان بزرگ زمین فوتبال بزرگ دبیرستان البرز را پیدا می کنم. سر در ساختمانی قدیمی تابلو بزرگ سبزرنگ که روی آن مجمتع قضایی شهید هاشمی نژاد (دادگاههای عمومی) حک شده به چشم می خورد. علاوه بر آن چند پلاکارد هم که شعارهایی درباره قضاوت را در دل خود دارند، آنجا نصب شده است.
وارد ساختمان می شوم. چند پیرمرد روی یک نیکمت نشسته و مشغول صحبت هستند. برخی عوامل "زیر تیغ" هم روی پله ها ایستاده اند. وقتی از پله های مارپیچ رد می شوم صدای یکی از عوامل شنیده می شود که خطاب به بقیه می گوید ضبط شروع شده، سکوت! به ناچار روی پله ها می ایستم و دیالوگ های رد و بدل شده را می شنوم تا بعد از ضبط به گروه ملحق شوم. بعد از چند دقیقه صدای داد و فریاد مردی شنیده می شود که "چشمت رو بستی و دهنت رو باز کردی و هر چی دلت می خواد می گی؟! اون خدا بیامرز حرمت نگه می داشت. هیچیت به بابات نرفته! خوب شد مرد و تو رو اینطوری ندید. تو چرا حالیت نیست، داری به روح بابات بی احترامی می کنی ..." بعد از چند دقیقه با صدای کات کارگردان ضبط قطع می شود و من به گروه ملحق می شوم.
هوشنگ توکلی با کت و شلوری مشکی و کلاه شاپویی بر سر در حالی که عصایی در دست دارد و خیلی هم عصبانی است جلو دوربین قرار گرفته. رو به روی او کورش تهامی با لباس مشکی ایستاده است. محمدرضا هنرمند، صدابردار، تصویربردار و مابقی عوامل در راهرو باریک سمت چپ راهرو نشسته اند و شاهد ماجرا هستند. دور تا دور این راهرو کلاس های درس با نیمکت های خالی قرار دارد. البته عوامل تابلو کوچکی جلو هر کلاس نصب و نام شعبه را روی آنها نوشته اند.
هوای راهرو دم کرده. بعد از چند دقیقه که هنرمند نکات لازم را به بازیگران گوشزد می کند، جلو مانیتور قرار می گیرد و دود سیگارش از چند طرف مانیتور بلند می شود. پرستویی هم کنار هنرمند می نشیند و از مانیتور شاهد ماجرا می شود. مهدی مجد وزیری پشت دوربین است و صدابردار هم گوشه ای نشسته، اما به کسی اجازه نمی دهد کنارش بنشیند و اشاره می کند: "می خوام صحنه رو ببینم". بعد از چند دقیقه ضبط شروع می شود. من نیز فرصتی پیدا می کنم تا با محمدعلی اسلامی تهیه کننده و مشکین مهرگان مدیر هنری "زیر تیغ" در یکی از اتاق های انتهای راهرو گفتگو کنم تا مبادا صدا مزاحم ضبط گروه شود.
اسلامی از پیچیدگی های خاص فیلمنامه مجموعه تلویزیونی "زیر تیغ" می گوید که شخصیت ها در فضایی با جغرافیایی سنتی زندگی می کنند و گویش و روابط شان ریشه در فرهنگ اصیل دارد، به همین دلیل ایجاب می کرد از کارگردانی توانا و آشنا به آداب و سنن فرهنگی دعوت به عمل آید که به همین منظور از محمدرضا هنرمند دعوت به همکاری شده است. وی با اشاره به پیش تولید مجموعه خاطرنشان می کند که پیش تولید از آذر 84 و از دی ماه تصویربرداری شروع شد و تا آخر تیرماه سال 85 ادامه دارد. او از بازنویسی فیلمنامه این مجموعه می گوید که هنرمند این کار را انجام داده و بازیگران را با وسواس زیادی انتخاب کرده است.
مهرگان درباره پذیرش مدیریت هنری پروژه "زیر تیغ" می گوید: "درام و قصه بخشی از علاقه من برای همکاری با این پروژه بود، اما بخشی دیگر به شناخت من از محمدرضا هنرمند برمی گشت، چون بیش از این در مجموعه تلویزیونی "کاکتوس" طراح صحنه لباس و دکور بودم، به واسطه این شناخت و اطمینان به هنرمند بود که وقتی سر هر کاری که می رود، غنای خاصی را به کار می بخشد، به همین دلیل پروژه را پذیرفتم. وقتی هم وارد کار شدم، معمولاً هر مدیر هنری، تئوری ذهنی در رابطه با پروژه دارد و من بر اساس این تئوری یک نگاه نئورئالیستی را انتخاب کردم و همه چیز را بر اساس این نگاه چیدم."
وی ادامه می دهد: "طبیعی است هر طراحی با توجه به فضایی که قصد دارد کار کند، متناسب با قصه و درام ترجیح می دهد ایده آل های ذهنی خود را در لوکیشن پیاده کند. در لوکیشن های دولتی معمولاً سخت می توانید تمام ایده آل ذهنی تان را پیاده کنید و این مساله کار را سخت می کند."
بعد از گفتگو با مهرگان سری به اتاق گریم می زنم. پرویز پرستویی روی صندلی نشسته و گریمورها قصد دارند او را گریم کنند. قبل از گریم در پاسخ به درخواست من برای انجام مصاحبه می گوید: "قربان! من اهل مصاحبه نیستم، نه با شما و نه با شخص دیگری!" تهیه کننده هم به من گوشزد می کند که هنرمند با هیچ خبرنگاری گفتگو نمی کند. من هم در حالی که گروه همچنان مشغول ضبط هستند، لوکیشن "زیر تیغ" را ترک می کنم.
لینک :
گزارش بازدید ضرغامی از سریال زیر تیغ
حسین علیزاده استاد موسیقی ایرانی ،موسیقی متن مجموعه ی تلویزیونی زیر تیغ را می سازد
