مطلع جمال خداوندی

شمس  وجود احمد و خود زهرا

ماه ولایتست ز اطوارش

دخت ظهور غیب احد احمد

ناموس حق و صندق(1)اسرارش

هم مطلع جمال خداوندی

هم مشرق طلیعه‌ی انوارش

صد چون مسیح زنده ز انفاسش

روح‌الامین تجلی پندارش

هم از دَمَش مسیح شود پرّان

هم مریم دسیسه(2)ز گفتارش

هم ماه بارد از لب خندانش

هم مهر ریزد از كف مهیارش

این گوهر از جناب رسول‌الله

پاكست و داور است خریدارش

كفوی(3)نداشت حضرت صدّیقه

گر می‌نبود حیدر كرّارش

جنّات عدن خاك در زهرا

رضوان ز هشت خلد بود عارش

رضوان(4)به هشت خلد نیارد سر

صدّیقه گر به حشر بود یارش

باكش ز هفت دوزخ سوزان نی

زهرا چو هست یار و مددكارش

"ناصرخسرو قبادیانی"

1- صَندُق: صندوق

2- دسیسه یا (دسیّه): در برخی از چاپ‌های دیوان به‌ صورت نخست آمده و ظاهراً معنی پنهان و پوشیده (عفیفه) از آن اراده شده است.

3- كُفو: همسر.

4- رضوان: نگهبان و دربان بهشت. رضوان به معنی بهشت نیز می‌باشد.