عقیده و مرام واحد در دولت مهدوی

برای اینکه بتوان یک جامعه واحد و امت واحده تشکیل داد، یک موضوع ضروری است و آن جهان بینی واحد و اعتقاد واحد است. در دوران ظهور و روزگار دولت عدل بنیاد مهدوی، جهان بینی واحدی بر جهان حاکم و راه و روش و برنامه ها یکی می شود، یک پارچگی و یگانگی واقعی در عقیده و مرام پدید می آید و مردمان همه یکدل و یک زبان به سوی سعادت و صلاح حرکت می کنند. امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف که مصلحی حقیقی است و راه و روشش، بر پایه قانون جاویدان حق و عدل استقرار دارد و با فطرت و سرشت انسان ها هماهنگ و سازگار است، وحدتی واقعی را بر اساس اصول توحید و ایدئولوژی اسلامی پی می ریزد و همه انسان ها را در زیر شعار یگانه و دین واحد گرد می آورد.

در سخنی از امام علی علیه السلام به مالک بن حمزه آمده است: « ... در این زمان قائم ما قیام کند و همه را بر یک مرام و عقیده گرد آورد».(1)

امام صادق علیه السلام نیز فرموده است: «... به خدا سوگند ای مفضل! (امام قائم) از میان ملت ها و آیین ها اختلاف را برمی دارد و یک دین بر همه حاکم می گردد».(2)

یهود و نصارا در حکومت مهدوی

برخی روایات بیانگر آن است که در عصر دولت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف جز مسلمان، احدی روی زمین باقی نمی ماند. ابن بکیر می گوید: « از حضرت ابوالحسن علیه السلام تفسیر آیه شریفه « وَ لَهُ اسْلَمَ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الارْضِ طَوْعا وَ کَرْها وَ الَیْهِ یُرْجَعُونَ» را پرسیدم، حضرت فرمود: « آیه مذکور در شأن قائم نازل شده است؛ وقتی آن جناب ظاهر شود، دین اسلام را بر یهود و نصارا و صابئین و کفار شرق و غرب عرضه می دارد؛ پس هر کس با میل و اختیار اسلام بیاورد، او را به نماز و زکات و سایر واجبات امر می کند و هر کس از قبول اسلام سرباز زند، گردنش را می زند تا آنکه در شرق و غرب زمین جز موحد و خداپرست، کسی باقی نمی ماند...».(3)

اما برخی روایات نیز هستند که بیانگر آنند که یهود و نصارا تا روز قیامت باقی خواهند ماند. ابو بصیر می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که صاحب الامر با اهل ذمه، یهود و نصارا چه خواهد کرد؟ فرمود: «... مانند پیامبر اکرم با آنان مصالحه می کند، آن ها هم با کمال تواضع و خواری جزیه می دهند».(4)

امام باقر علیه السلام نیز فرموده است: «صاحب امر، مهدی نامیده شده به جهت آنکه تورات و سایر کتاب های آسمانی را از غاری که در انطاکیه واقع شده، خارج می کند و بین اهل تورات به تورات و اهل انجیل به انجیل و اهل زبور به زبور و اهل قرآن به قرآن حکم خواهد کرد» .(5)

از آنجا که این دسته روایات که دلالت بر بقای یهود و نصارا تا روز قیامت دارد، با ظاهر آیات قرآن مطابق است، از این رو آن را بر دسته اول از روایات مقدم می داریم. خداوند متعال می فرماید: « وَ مِنَ الَّذِینَ قالُوا انّا نَصاری اخَذْنا مِیثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظّا مِمّا ذُکِّرُوا بِهِ فَاغْرَیْنا بَیْنَهُمُ العَداوَةَ وَ البَغْضاءَ الی یَوْمِ القِیامَةِ» ؛« و ما از کسانی که ادعای نصرانیت داشتند، پیمان گرفتیم؛ پس قسمتی از پندهای ما را فراموش نمودند، ما هم دشمنی و کینه را تا قیامت در بینشان انداختیم».(6)

همچنین می فرماید: «اذْ قالَ اللَّهُ یا عِیسی انِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ الَی وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِینَ کَفَرُوا الی یَوْمِ القِیامَةِ» ؛ «یادآور زمانی را که خداوند فرمود: ای عیسی! همانا من تو را گرفته و به سوی خویش برارم و از کفار دورت نمایم و پیروانت را تا قیامت بالادست و مسلط بر کفار گردانم.»(7)

از این آیات و آیات دیگر چنین استفاده می شود که یهود و نصارا تا روز قیامت باقی خواهند ماند، هر چند ممکن است در اقلیت باشند و بدون آنکه صاحب اختیار و اقتدار گردند، در پناه دولت اسلامی جان و مال و آبرو و ناموس آن ها محفوظ باشد. در آیه اخیر دو نکته قابل توجه است:

1. اینکه مقصود از «توفّی» در آیه اخذ به قوت و تمام است، نه مرگ آن گونه که علامه طباطبایی از اهل لغت نقل کرده است.

2. مقصود از متابعین حضرت عیسی علیه السلام که بر کفار تفوق داده شده اند، کسانی هستند که در زمان آن حضرت و بعد از ایشان در خط توحید بوده و بعد از ظهور اسلام از پیامبر آن یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیروی کرده اند.(8)

چگونگی برخورد امام مهدی(عج) با منحرفان

یکی از مشکلات امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، مشکل انحراف ها، برداشت ها و تفسیرهای نادرستی است که در راه و روش های دین خدا و اصول و فروع احکام الهی پدید آمده و قرن ها در ذهن جامعه اسلامی نفوذ و رسوخ کرده است. این موضوع، مانع عظیمی بر سر راه امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ زیرا کفر و کافر به سلاحی مجهز نیست و انسان بی اعتقاد، حقی را به نام اسلام واژگونه نیاموخته است و برای او اصل یا اصولی را نادرست تفسیر نکرده و چیزی را به شکل انحرافی و نادرست به نام دین خدا در ذهن مردم جای نداده است و آیه یا حدیثی را به رأی و دلخواه خویش معنی نکرده است. این کار آسانی است، اما با مسلمان و مدعی خداشناسی که تعالیم دین یا بخش هایی از آن را به گونه ای انحرافی آموخته و معنای بسیاری از احادیث و آیات قرآنی را برعکس فهمیده است و... چگونه می توان رو به رو شد؟ چگونه می توان به این طبقه فهماند که این افکار و اندیشه ها و تفسیر و تأویل ها که آنان و جامعه و پیشوایان و مبلغان مذهبی ایشان به نام دین آموزش داده اند و سال ها، بلکه قرن ها گفته و تکرار کرده اند، دین خدا نیست؟ در اینجا مشکلاتی روی می دهد که در مورد کافران و بی اعتقادان وجود ندارد؟

این جریان، یکی از موانع بزرگ بر سر راه امام مهدی(عج) است؛ زیرا در این جریان امام تنها با توده های ناآگاه رو در رو نیست؛ بلکه عاملین اصلی توجیه ها، تأویل ها، انحراف ها و تحریف ها نیز پشت سر آنان قرار دارند و همواره به تحریک افکار و فتنه گری مشغول اند. عاملان اصلی بر عکس تفسیر کردن قرآن و حدیث، از سه جریان تشکیل می شوند:

1. روحانیان دنیادار و وابسته.

2. سرمایه داران و اشراف.

3. حکومت های به ظاهر اسلامی.

شاید بخشی از برنامه های کشتار گسترده و فراگیر امام مهدی(عج) در جامعه های اسلامی در این ارتباط باشد و به این علت باشد که مسلمانان با حربه اسلام انحرافی ـ که در حقیقت ضد اسلام است ـ به جنگ با امام برمی خیزند و امام ناگزیر با قاطعیت با آنان رو به رو می شود؛ البته در صورتی که از افکار و اندیشه های نادرست خویش دست برندارند.

امام صادق علیه السلام فرموده است: « "آزاری که قائم به هنگام رستاخیز خویش از جاهلان آخرالزمان می بیند، بسی سخت تر است از آن همه آزار که پیامبر از مردم جاهلیت دید". راوی می گوید: گفتم این چگونه می شود؟ امام فرمود: "پیامبر به میان مردم آمد، در حالی که ایشان سنگ و صخره و چوب و تخته های تراشیده را می پرستیدند و قائم ما که قیام کند، مردمان همه از کتاب خدا برای وی دلیل می آورند و آیه های قرآن را تأویل و توجیه می کنند».(9)

مشکل امام زمان(عج)، مشکل توده های جاهل و نادانی است که در دوران عمر خود گرفتار بدآموزی های گسترده در تعالیم دین بوده اند و به رهبری و راهنمایی تزویرگران عالم نما از سر جهل، رو در روی امام و منجی خویش می ایستند و با تحریک مدعیان دروغین علم دین با امام بر حق به ستیز برمی خیزند و درگیری با حربه تأویل قرآن خواهد بود. کوشش امام و رسالت او، تطبیق درست و دقیق تعالیم قرآن بر مسائل حیات بشری و مشخص کردن حد و مرزهای واقعی احکام اسلام است.(10)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت:

1. الغیبة، نعمانی، ص 206.

2. بحارالانوار، ج 53، ص 4.

3. همان، ج 52، ص 340.

4. همان، ص 376و381.

5. الغیبة، نعمانی، ص 125.

6. مائده: 14.

7. آل عمران: 55.

8. ر.ک: رضوانی، موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ص 478.

9. الغیبة، نعمانی، ص 297.

10. موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ص 480.

بخش مهدویت تبیان