رفتار زنانه اما بدون تحریک

از جمله مواردی که در مورد لباس دستور داده اند این است که زن ها باید طوری لباس بپوشند که اولا بدن آنها آشکار نباشد و در ثانی خود لباس طوری نباشد که نظر مردان نامحرم را جلب کند و چشم نامحرم را به دنبال خود بکشد .

از جمله مواردی که در مورد لباس دستور داده اند این است که زن ها باید طوری لباس بپوشند که اولا بدن آنها آشکار نباشد و در ثانی خود لباس طوری نباشد که نظر مردان نامحرم را جلب کند و چشم نامحرم را به دنبال خود بکشد .به عبارت دیگر لباس باید هم مانع آشکار شدن بدن و ایجاد تحریکات شود و هم خود نباید تحریک آمیز باشد .حقیقت این است که زن به عنوان یکی از مظاهر جمال الهی همه وجودش جاذبیت دارد و این حقیقت در تمامی احکامی که مربوط به زن و روابط او با نامحرم است ، ظهور می کند. یعنی هر چیزی که مربوط به زن است از قبیل زیبایی های ظاهری ، لباس، زینت، لحن سخن گفتن، نحوه حرکات ظاهری ، بوی او و... می تواند مرد را به سوی خود جذب کند .لذا درباره همه این موارد احکام خاصی وضع گردیده است .

همان طور که در آیات مربوط به روابط زن و مرد در مورد جنبه های مختلف زن با نامحرم دستوراتی داده شده است:

* نگاه و لزوم کنترل آن از سوی مردان و زنان

* ممنوعیت آشکار ساختن زینت های پنهانی خود مگر در موارد استثنا شده

* ممنوعیت زنان از انجام حرکاتی که موجب آشکار شدن زینت های آنان می شود

* لزوم پوشاندن بدن و موی سر در برابر نامحرم

* ممنوعیت بکاربردن لحن تحریک آمیز در حین سخن گفتن با نامحرم

* ممنوعیت از خودنمایی و انجام حرکات تحریک آمیز

حرکات و اعمال تحریک آمیز

از جمله مواردی که قرآن کریم زنها را از آن منع کرده انجام حرکات و اعمال تحریک آمیز است که این بحث را بطور مختصر در این بخش عرض می کنیم.

الف) خودنمایی و انجام حرکاتی که موجب آشکار شدن زیبایی ها شود.

در این باره قرآن می فرماید:  «مبادا (زنان) پای خود را به زمین بکوبند تا آنچه از زینتشان پنهان است ظاهر شود». ¹

زینتهای پنهان مثل خلخال – که حلقه ای فلزی است و زنان در قدیم بپای خود می بستند – دستبند و گوشواره.

آنچه از تأمّل در آیه بدست می آید این است که پا کوبیدن به زمین از این جهت منع شده که ممکن است زینت های مخفی زنان را آشکار سازد. پس چیزی که در واقع مورد منع است همان آشکار شدن زینت و زیبایی های زن است که باید پوشیده بماند. در زمان ما این آشکار شدن به صورت های دیگر است، مثلاً بعضی از خانم ها کفشهایی می پوشند که هنگام راه رفتن صدای زیادی از خود تولید می کند و خودبخود توجه دیگران را به پای زن و یا خود زن جلب می نماید. حال اگر پای آنان هم با جوراب های بدن نما مزین شده باشد معلوم است که چه تحریکی ایجاد می شود. - بخصوص در مردان و جوانهایی که بیشتر تحریک پذیرند-

همچنین بعضی از خانم های چادری، به بهانه این که چادر به سر دارند، در زیر چادر لباسهایی می پوشند که در صورت عقب رفتن چادر، بدن و زینت های آنان آشکار می شود و مسلم است که در خارج از منزل حالت هایی پیش می می آید که آنها قادر به کنترل دقیق چادر خود نیستند. مثلاً بهنگام وزش باد، زمانی که در اثر لغزش پا به زمین می خورند، موقع خرید چیزی، بدست گرفتن وسیله ای، بغل گرفتن کودک خود، سوار شدن به اتومبیل،نوشتن و امثال این حالت ها ... که خانم ها به خوبی نمی توانند چادر خود را نگه دارند. بعضی از همین خانمهای چادری و غیرچادری با این که می دانند که حجاب آنها مورد رضایت خدا و تأیید دین نیست، خود را گول می زنند و به همان نحوه ناقص یا حجاب تحریک آمیز که دارند ادامه می دهند. علاقه به خودنمایی و به رخ کشیدن زیبایی های طبیعی (مثل زیبایی صورت و مو و...) و زیبایی های تصنعی (مثل لباس و زیورآلات و..) یکی از دستاویزهای مهم شیطان و پیروان او برای به فساد کشیدن زن و جامعه می باشد.

قرآن زنان را از هر گونه خودنمایی و دل فریبی برای نامحرم نهی کرده چنین می فرماید:

«در خانه های خود بنشینید و مثل زنان جاهلیت نخستین (قبل از بعثت) خودنمایی نکنید». ²

زنان نباید به بهانه های واهی خود را در مقابل دیدگاه نامحرم قرار دهند و اگر بنا بر ضرورت، نیازمند به خروج از منزل بودند، باید از هر گونه خودنمایی و حرکات و اعمال تحریک آمیز بپرهیزند.

ب- استعمال عطر

از جمله مواردی که به شدت از آن نهی شده این است که زن به هنگام خروج از خانه خود را معطر سازد بطوری که بوی عطر وی به مشام نامحرم برسد.

حضرت پیامبر صلی الله علیه وآله می فرماید:

«هر زنی که به خود عطر بزند و از خانه اش خارج شود تا وقتی که به خانه اش برگردد لعنت و نفرین می شود». ³ 

 آنچه مسلم است این است که عطر زدن برای خانم ها نه تنها اشکالی ندارد بلکه استحباب نیز دارد، بخصوص که برای همسر باشد. آنچه که از به کار بردن آن نهی شده این است که زن موقع بیرون رفتن از منزل و یا موقعی که با نامحرم در تماس است، طوری عطر نزند که بوی آن به مشام نامحرم برسد و ایجاد مفسده کند.

ج – بکار بردن لحن متواضعانه و محک شهوت در برابر نامحرم

در این مورد قرآن چنین می فرماید:

«در سخن گفتن با نرمی و خضوع سخن نگویید تا شخصی که دلش بیمار است به طمع نیفتد و سخن نیکو (طوری که تحریک آمیز نباشد) بگویید». ⁴

زن بخاطر جاذبه طبیعی خود در همه جنبه های رفتاری خود می تواند بر مردان تأثیر بگذارد، از جمله در حین تکلم با نرم و نازک کردن صدای خود استفاده از لحن فریبنده، حرکات لب و دهان و شوخی ها می تواند تأثیر زیادی در قلب افرادی که به فرموده قرآن بیمار دل هستند و ایمانی ندارند تا در برابر تحریک ها مقاومت کنند، بگذارد. بنابراین سخن گفتن زن از دو جهت می تواند در دل افراد مریض طمع ایجاد نماید: یکی از جهت نوع کلمات و جملاتی که در گفتگو با نامحرم بکار می برد و جهت دیگر، خود صدا و لحن سخن گفتن اوست که جدای از کلمات می تواند تحریک کننده باشد. با این بیان حساب خنده و شوخی بسیار روشن است.

با نگاهی دقیق به آیاتی که پیرامون روابط زن و مرد آوردیم به این نتیجه می رسیم که بطور کلی آنچه که منجر به روابط نامشروع زن و مرد و ایجاد مفاسد فردی و اجتماعی این روابط می شود، یکی از این امور است:

1- تیر نگاه که اگر زن حجاب مناسب را رعایت کند این تیر به هدف نمی خورد.

2- صدای زن اعم از کلمات و لحن سخن وی، که اگر زن تقوا را در این مورد نیز رعایت کند مفسده ای بوجود نمی آید.

هیچ رابطه ی نامشروع و مفسده انگیزی بین زن و مرد ایجاد نمی شود مگر این که در آن عواملی از قبیل سهل انگاری در رعایت حجاب، نگاه و سخن گفتن وجود دارد. یعنی راههای عملی برقراری این روابط، یا تیرِ نگاهی است که به هدف بخورد و یا شوخی و خنده و عدم رعایت اصول سخن گویی با نامحرم است.

منبع: کتاب در و صدف، نوشته محمد شجاعی

پاورقیها:

1- (سوره نور آیه 31)

2- (33 احزاب)

3- (آثار الصادقین / ج 2 / ص 310)

4- (سوره احزاب آیه 32)

مطالب مرتبط :

قدم قدم تا بی بند و باری

پوشش یا برهنگی ،مسئله این است

حجاب هایی که کمرنگ می شوند

چادر ، انتخابی نه از روی احساس

کشف حجاب به سبک مدرن