بی انضباطی و علل آن
(2)
8- مشکلات جسمانی و روانی: مشکلات جسمی و روانی نیز می توانند عوامل به وجود آورنده ی بی انضباطی باشند. دانش آموزی که ضعف بینائی دارد و نمی تواند به خوبی تخته سیاه را ببیند، ممکن است بارها از جای خود برخیزد و به جلو و عقب برود تا شاید مشکل دیدن خود را کاهش دهد. او همچنین ممکن است به علت بد دیدن و بد نوشتن تکالیف بعدی خود را به خوبی انجام ندهد و موجبات نارضایتی معلم خود را فراهم سازد. دانش آموزی که به علت عدم تمرکز مورد انتظار نمی تواند مطالب را در ذهن خود جای دهد و یا نوعی عدم انسجام در رفتار و گفتارش مشاهده می شود، احتمالاً از نظر یک ناظر خارجی به عنوان یک فرد بازیگوش و سر به هوا ارزیابی خواهد شد. به همین دلیل، ممکن است در مراحل بعدی، به شرط ادامه رفتار نامطلوب مورد سرزنش و مجازات قرار گیرد.
9- مشکلات اقتصادی و مالی: گاهی اوقات، نبودن امکانات کافی در مدرسه یا خانواده سبب نابر خورداری محیط و دانش آموزان از برخی از امکانات می گردد که نتیجه تبعی آن بروز اختلافات رفتاری در آن ها می گردد. برخی مواقع، بعضی از خانواده ها آن قدر در فشار شغلی، اقتصادی و مالی هستند که از تهیه ساده ترین ابزارها باز می مانند و در نتیجه آثار آن بر وظایف دانش آموزی نوجوانان در مدرسه تحمیل می شود. مدرسه ای که به علت فقر مالی توان خرید و تهیه امکانات سرمایشی و گرمایشی لازم را ندارد، با مقایسه با مدارس برخوردار در فصل مربوطه، احتمالاً از بی انضباطی های بیشتری رنج می برد.
10- اختلال در خانواده: خانواده یکی از کانون های مهم انضباط به شمار می رود و هر اختلالی در آن می تواند بر رفتار اعضای خانواده یا دانش آموزان مؤثر باشد. پدران و مادرانی که رفتار خشونت آمیزی با فرزندان خود دارند، زمینه را برای خشن بار آوردن آن ها فراهم می سازند. این گونه دانش آموزان ممکن است رفتارهای نابهنجاری چون درگیری با دیگران، خراب کردن ابزار و وسایل خانه و مدرسه، لجبازی، بی تفاوتی و پرخاشگری از خود نشان دهند. پژوهش های انجام شده روی خانواده هائی که مشکلاتی از قبیل جدایی، فاصله، اختلاف، بی احترامی متقابل و بی تفاوتی به هم دارند نشان می دهد که فرزندانشان نسبت به خانواده های متعادل از مشکلات رفتاری خیلی زیادی رنج می برند و همواره این دانش آموزان در مدرسه دارای مشکلات انضباطی هستند. به عبارت دیگر، بچه ها به طور ناخواسته، مشکلات و اختلالات خانوادگی را به مدرسه و محیط های آموزشی منتقل می سازند.
11- شرایط فیزیکی مدرسه: مدرسه محیط زندگی اجتماعی دانش آموزان به شمار می رود که نقش حساسی بر رفتار آنان دارد. فضاهای اختصاص داده شده ی ورزشی و تفریحی، شکل و اندازه کلاس ها، وسایل و ابزارهای آموزشی، نور، شلوغی و نظایر آن بر رفتار دانش آموزان، معلمان و حتی خود مدیران تأثیر گذار می باشد. مدرسه ای که دارای زمین بازی و وسایل ورزشی است، می تواند با برنامه ریزی درست قسمت زیادی از انرژی های دانش آموزان را تخلیه کند. مسلماً، در چنین مدرسه ای نوعی تعادل روانی و رفتاری در بین دانش آموزان بوجود می آید و در نتیجه اقدامات انضباطی کمتری ضرورت پیدا می کند. کلاس های تنگ و فشرده که هوای آلوده تر و سنگین تری دارند، موجب خستگی بیشتری برای دانش آموزان می شوند و در نتیجه پس از مدتی، دست به رفتارهای ناخواسته می زنند و که ریشه آن را باید در وضعیت خاص کلاسی جستجو کرد و نه در خود دانش آموزان.
منبع: روابط انسانی در آموزشگاه - دکتر سید محمد میر کمالی
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: شکوفه باصری
تنظیم : نسیم گنجی منش
