تبیان، دستیار زندگی
بیش‌ از 2000 سال‌ از درگیری‌ انسان‌ برای‌ مقابله‌ با مشكلات‌ عمومی‌ خشم‌ می ‌گذرد. خشم‌ به‌ شكلی‌ وحشتناك‌ ارتباطات‌ انسانی‌ را ویران‌ می‌ كند و با وجود تلاش های‌ بسیار همچنان‌ عمومیت‌ دارد. تقریباً هیچ‌ چیز مخرب ‌تر از‌...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

در اوج عصبانیت با مشت حمله كنید منتها به كیسه بوكس ( قسمت اول)


بیش‌ از 2000 سال‌ از درگیری‌ انسان‌ برای‌ مقابله‌ با مشكلات‌ عمومی‌ خشم‌ می ‌گذرد. خشم‌ به‌ شكلی‌ وحشتناك‌ ارتباطات‌ انسانی‌ را ویران‌ می‌ كند و با وجود تلاش های‌ بسیار همچنان‌ عمومیت‌ دارد. تقریباً هیچ‌ چیز مخرب ‌تر از پرخاشگری‌ نیست. سنكا (SENCA) معلم‌ و فیلسوف‌ رومی، گفته‌ است‌ : "پرخاشگری‌ تلافی‌ یك‌ ضایعه‌ عاطفی‌ و دگرآزاری‌ ، همراه‌ با تمرین‌ ترساندن‌ دیگری‌ است‌ كه‌ به‌ صورت‌ عادت‌ درمی‌ آید. از نظر وی‌ خشم‌ حتی‌ از كشتن‌ مهمتر است، زیرا هر فرد می‌ تواند بدی ها را به‌ شخص‌ دیگری‌ نسبت‌ دهد."

اغلب‌ ما كسانی‌ را دوست‌ نداریم‌ و اگر آدم‌ خوش ‌اقبالی‌ باشیم، موفق‌ به‌ اجتناب‌ از آنها می ‌شویم. مردمان‌ اولیه‌ روی‌ زمین‌ مهربان‌ بودند و كلمه ‌ای‌ برای‌ جنگ‌ نداشتند. بررسی ها نشان‌ می‌ دهد كه‌ این‌ طوایف‌ از سنین‌ پایین‌ از رفتار بی ‌ملاحظه‌ كودكان‌ ممانعت‌ و همكاری‌ را تشویق‌ می‌ كردند. بزرگسالان‌ نیز همگی‌ سعی‌ داشتند الگوی‌ خوبی‌ و مهربانی‌ برای‌ كودكان‌ باشند.

آنها بدون‌ حضور دانشمندان‌ بزرگ، تحقیق‌ و كتاب‌ و آموزش های‌ مدرن، بدون‌ برنامه ‌ریزی‌ دولت ها برای‌ صلح‌ و بدون‌ داشتن‌ مذاهب‌ بزرگ، از فرهنگ‌ زندگی‌ كردن‌ بدون‌ پرخاش‌ برخوردار بودند.

پس‌ اگر قبایل‌ بدوی‌ می ‌توانستند شیوه‌ زندگی‌ مسالمت ‌آمیز را به‌ بچه‌ها بیاموزند، چرا ما نمی ‌توانیم؟

گردن‌كلفتی، سرآغاز پرخاشگری‌

رفتار والدین‌ الگوی كودكان‌ است. مثلاً پدر و مادر مدام‌ از فرزندان‌ خود درخواست هایی‌ دارند و چه ‌بسا برای‌ آنها خط‌ و نشان‌ می ‌كشند. معمولاً وقتی‌ كودك‌ به‌ والدین‌ بی‌اعتنایی‌ می ‌كند، آنها نیز در مقابل، كاری‌ را انجام‌ نمی ‌دهند. به‌ این‌ ترتیب‌ به‌ بچه‌ ها بی‌ اعتنایی‌ آموخته‌ می‌ شود. در نهایت‌ والدین‌ از كوره‌ درمی‌ روند و كودك‌ بی ‌ادب‌ را تنبیه‌ می ‌كنند. بنابراین‌ با نشان‌ دادن‌ زور، بی‌ رحمی‌ را آموزش‌ می ‌دهند. از آنجا كه‌ بچه‌ ها رفتار بزرگسالان‌ را سرمشق‌ قرار می ‌دهند، كودك‌ هم‌ این‌ رفتار را به‌ شكل‌ گردن‌ كلفتی‌ به‌ دیگری‌ انتقال‌ می ‌دهد. 20 تا 30 درصد كودكان‌ در یكی‌ از مراحل‌ مدرسه‌ گردن‌ كلفتی‌ را تجربه‌ می‌ كنند. پسران‌ بیشتر تهدیدهای‌ بدنی‌ («می‌زنم»،«می‌كشم» و...) و دختران‌ تهدیدهای‌ اجتماعی‌ («دوستت‌ نخواهم‌ داشت»، «به‌ دیگران‌ می‌گویم» و...) را به‌ كار می ‌بندند. قربانی‌ این‌ افراد كسانی‌ هستند كه‌ معمولاً نسبت‌ به‌ آنها حساس‌ و از نظر جسمی‌ ضعیف‌ و از نظر اجتماعی‌ منفعل ‌اند.

نتیجه‌ این‌ گونه‌ تربیت‌ والدین، پرورش‌ كودكان‌ گردن ‌كلفتی‌ است‌ كه‌ در آینده‌ مستعد ضعف‌ سلامت‌ روانی ‌اند و احتمالاً به‌ رفتارهای‌ ضد اجتماعی، مصرف‌ مواد مخدر، پرخاشگری، بیكاری، جرم، همسرآزاری، كودك ‌آزاری‌ و غیره‌ دست‌ خواهند زد.

به‌ همین‌ دلیل‌ در سال‌ 1996 در قوانین‌ سوئد، فرد گردن ‌كلفت‌ را تبعیدی‌ محسوب‌ كردند تا به‌ این‌ ترتیب‌ بر پذیرفته ‌نبودن‌ پرخاشگری‌ تأكید كنند.

"روان شناسی‌ اجتماعی"، ارونسون، الیور؛ ترجمهِ حسین‌ شكركن، تهران

لینک ها

عصبانیت را شكست دهیم

عصبانیت ممنوع!

عصبانیت و راه حل آن

عوارض عصبانیت و روشهای كنترل آن

آیا شما هم عصبانی می شوید ؟

عصبانیت و راه های مقابله با آن

گوشزدهایی برای كاهش یا حذف فشارهای عصبی

فروش کتاب های « خانواده »، « کودکان » و « متفرقه » در فروشگاه اینترنتی تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.