فینگلیش یا فارگیلیسی؟
تأثیر فینگلیشنویسی بر زبان فارسی
فتحالله مجتبایی:
اگر فارسی را به درستی با خط انگلیسی بنویسند، هیچ اشکالی ندارد. گاهی زبان به دو خط نوشته میشود؛ اینها تعصبات خشک بیجاست، عوض این کارها باید یک الفبای لاتین درست را برای فارسی به وجود بیاورند که آن هم نوشته شود و به کار بیاید. این اتفاق خودش به غنا و گسترش زبان فارسی کمک میکند. خطی را هم که ما الآن داریم، مال ما نبوده است و از عربی گرفتهایم.
حسن انوشه:
فینگلیشنویسی به خاطر موبایلها به وجود آمد که چون موبایلها قابلیت فارسینویسی نداشتند، این کار باب شد. اما در تلفنهای کنونی نوشتن با خط فارسی ممکن شده است و صاحبان خود این تکنولوژیها این موضوع را حل کردهاند.
میرجلال الدین کزازی:
دگرگون شدن دبیره یا خط همواره به زبان آسیب میرساند؛ زیرا که دبیره ریخت نوشتاری زبان است. ما به یاری دبیره یا خط، آواهای زبان را به نگارش درمیآوریم؛ پس هر زبانی دبیرهای دارد که با ساختار آوایی آن زبان هماهنگ و دمساز است.
کاووس حسنلی:
چون خط انگلیسی توانسته خط غالب باشد و بسیاری از نرمافزارها قابلیت خط فارسی ندارند، خیلیها مجبور شدند زبان فارسی را به خط انگلیسی بنویسند. این ممکن است به خیلیها برای ارتباط کمک کند؛ اما میتواند تهدیدی برای خط و زبان باشد. اینها نشانههای قدرت و قوت ملتهاست. البته این خط ما نیز خط فارسی نیست و عربی است و خیلیها از دورههای مشروطه بحث تغییر خط را مطرح میکرده و میگفتهاند این خط چون بسیاری از قابلیتها را ندارد، باید تغییر کند.
عباسعلی وفایی:
استفاده از خط دیگر برای نگارش فارسی بزرگترین ظلم است و اتفاقی میافتد که در برخی کشورها چون ازبکستان، تاجیکستان و ترکیه افتاد؛ یعنی گسست فرهنگی که دیگر جبران نمیشود. متأسفانه برخی برای نشان دادن فونتیک از انگلیسی استفاده میکنند. گاه این اتفاق برای آموزش است که اشکال ندارد؛ اما اگر بخواهیم آن را رایج کنیم، این ظلم به زبان فارسی است و فکر نمیکنم بخشودنی باشد. دستگاههای دولتی باید در این زمینه احساس مسؤولیت بیشتری کنند.
فرآوری: مهسا رضایی بخش ادبیات تبیان
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران