مهدویت، مدرسه و روحانیت3

لطفا مطالب شماره یک و دو  را نیز مطالعه فرمایید.

5. توجه به راه های انس با حضرت مهدی موعود(عج)

یکی دیگر از مباحث مهم در عرصه ارائه مباحث مهدویت به دانش آموزان، توجه به راه های صحیح و غیر انحرافی اُنس با حضرت مهدی موعود(عج) است.

1/5. ازدیاد محبت

براساس آیه شریفه «قل لا اسئلکم علیه اجراً الا الموده فی القربی؛(1) بگو: من از شما پاداشی برای رسالتم نمی خواهم، جز آنکه درباره نزدیکانم مهر و محبت بورزید.» از دریچه مودت و محبت می توان به طرح مسله امامت پرداخت.

در این رویکرد بیش از آنکه دانشی و بینشی باشد گرایشی و محبتی است چرا که موتور حرکت به سوی آنچه عقل مطلوب دانسته و شایسته شمرده، علاقه و محبت است. محبت با معرفت –  یعنی برآمده از معرفت- است که می تواند مسیر صحیح کرامت و عزت را بنمایاند. چنانچه در زیارت عاشورا می خوانیم «واکرمنی به معرفتکم و معرفت اولیاءکم»(2)

ریشه محبت

انسان، موجودی کمال طلب است؛ از این رو اگر مطلوب خود را که همان کمال است، ‌در شیء یا شخصی ببیند، محبت و علاقه به آن، در دلش جا می گیرد و تلاش می كند به آن نزدیک شود، خود را شبیه آن گرداند و ... بدین ترتیب، محبت، از یكسو معلول معرفت و از سوی دیگر علت انقیاد در برابر کامل است؛ پس هر چه ادراک و معرفت  بیشتر باشد، محبت بیشتر می شود و در نتیجه، اطاعت افزون تری را دنبال دارد.

بنابراین، محبت به دو چیز وابسته است. وجود کمال در محبوب و معرفت نسبت به آن. چنانچه به امام صادق (علیه السلام) منصوب است که فرمودند:

اگر نور  معرفت بر دل بتابد، نسیم محبت می­ورزد: «اذا تجلی ضیاء المعرفه فی الفواد هاج ریح المحبه»(3)

2/5. دعا و توسل

«هرگاه انسان از خودسری‌ها رها شود و از خودمحوری‌ها خسته و ملول گردد و از خودپرستی به خداپرستی رو آورد و به اضطرار حاکمیت خدا، رسول و امام برسد، در آستانه بلوغ اجتماعی قرار می‌گیرد. و هر زمان که انسان‌ها زاویه دیدشان به انسان در حوزه‌های قدر، استمرار و ارتباط‌های گسترده‌اش عوض شود، اضطرار به حاکمیت الهی و امام معصوم می‌یابند و میل و رغبت آنها تنها به دولت کریمه معطوف می‌شود.»(4)

امام زمان (عج) به محمد بن عثمان نوشتند: ... و اکثر الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم... ؛(5) دعا برای فرج زود هنگام را زیاد کنید، براستیکه گشایش شما در زیاد دعا کردن برای فرج است.

امام صادق (ع) خطاب به فرزندش حضرت مهدی (عج) می فرماید: «سیدی! غیبتک نفت رقادی وضیقت علی مهادی و ابترت منی راحَهَ فوادی»(6) سرور من! غیبت تو خواب را از دیدگانم ربوده و زمین را بر من تنگ کرده و آسایش قلبی را از من برده است.

مقام معظم رهبری در این باب می فرماید:

«این توسلاتى كه در زیارات مختلف وجود دارد كه بعضى از اینها اسانید خوبى هم دارد، اینها بسیار باارزش است. و توسل، توجه، انسِ با آن بزرگوار از دور. این انس به معناى این نیست كه حالا كسى ادعا كند كه من خدمت حضرت میرسم یا صداى ایشان را میشنوم؛ ابداً اینجور نیست. غالب آنچه كه در این زمینه گفته میشود، ادعاهائى است كه یا دروغ است، یا طرف دروغ هم نمیگوید، تصور میكند، تخیل میكند. ما كسانى را دیدیم. آدمهاى دروغگوئى نبودند، اما خیال میكردند، تخیل میكردند؛ تخیلات خودشان را به عنوان واقعیت براى این و آن نقل میكردند! نبایستى تسلیم اینها شد. راه درست، راه منطقى. آن توسل، توسل از دور است؛ توسلى است كه امام آن را از ما میشنود، ان‌شاءاللَّه میپذیرد؛ ولو اینكه ما با مخاطب خودمان از دور داریم حرف میزنیم؛ اشكالى ندارد. خداى متعال سلامِ سلام‌دهندگان و پیامِ پیام‌دهندگان را به آن بزرگوار میرساند. این توسلات و این انس معنوى بسیار خوب و لازم است.» (7)

از این رو برگزاری برنامه های ، نیایش و مناجات و توسلات به حضرات معصومین(ع) در اجتماعات کوچک و بزرگ به گونه ای که بعد از مدتی تبدیل به جزء اصلی  ولاینفک اجتماعات و برنامه های مدرسه بشود راه کار موفقی است. هدف از این طرح تمرین دادن اعضاء برای باز شدن زبان به مناجات و دعاست ، نه به عنوان یک «رسم» بلکه به عنوان یک نیاز ضروری برای بنده خداوند متعال و درد دل عاشقانه با حضرات معصومین بخصوص حضرت حجت(عج).

یک نکته عملی: اینکه تقریبا همه دانش آموزان دعای سلامتی امام زمان را حفظ هستند اما معانی آن را نمی دانند بهنر است معانی آن به صورت جلسات معرفتی و یا مسابقات مفهومی به دانش آموزان یاد داده شود.

3/5. انتظار فرج

و در نهایت انتظار فرج مهمترین راهبرد ما در ارتباط مسئولانه و پیشرو با حضرت حجت است.

یکی از نویسندگان عرصه مهدوی می نویسد: «وظیفه ما در عصر غیبت، دعا و رسیدن به مقام خواستن و خواندن است؛ خواستنی که از اضطرار ما به حجت ناشی می‌شود. و از رغبت و شکایت و استعانت اجتماعی ما به درگاه خالق هستی سرچشمه می‌گیرد و اضطرار ما را به خدا و حجت خدا می‌نماید. این‌گونه خواستن، ما را به آستانه دومین وظیفه، یعنی انتظار فرج، روانه می‌سازد و به انتظار و آماده‌باش بودن و فراهم ساختن زمینه‌های فرج فرامی‌خواند. این‌گونه خواستن، آمادگی و توانستن را می‌آفریند و به پا ایستادن و لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ‌ را شکل می‌دهد. از این رو دعا، مقدم آورده شده و سپس انتظار فرج آمده است. بنابراین، دعا خواستنی است که با آمادگی و آماده‌سازی گره می‌خورد و وظیفه شیعه در عصر غیبت، یک‌پارچه حرکت و اقدام است، نه سکوت و سکون در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی.»(8)

منابع:

1. سوره شوری، آیه 23.

2. مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.

3. مصباح الشریعه،‌باب اول، ص4

4. بحارالانوار،‌ج52 ص92

5. نهضت دعای فرج ، حجت الاسلام دکتر فرامرز سهرابی، چهارمین همایش دکترین مهدویت. [1] - کمال الدین النعمه،‌ج2 ص353

7. بیانات در دیدار اساتید و فارغ‌التحصیلان تخصصی مهدویت 18/4/90 8. نهضت دعای فرج ، حجت الاسلام دکتر فرامرز سهرابی، چهارمین همایش دکترین مهدویت.

تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان