بررسی عملکرد حوزه هنری
علیرضا قزوه: در اندازه نام «حوزه هنری» نیست كه با آن بودجه كلانش، سال‌های اخیر را با سیر نزولی بگذراند و هیچ هنرمندی را به جامعه معرفی نكند.
«علیرضا قزوه» در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، بیان داشت: اگر از ابتدای شكل‌گیری، حوزه هنری را به عنوان یك جریان واحد در نظر بگیریم. حركت‌هایی سازنده‌ای داشته، یعنی چهره‌های ادبی و هنری بسیاری خوبی را به جامعه معرفی كرده كه اوج آن هم به سال‌های دهه 60 باز می‌گردد؛ ولی در خصوص سال‌های دهه 70 و 80 بر این باورم كه حوزه هنری سیر نزولی داشته است.
وی با اشاره به این مطلب كه بعد از گذشت نزدیك به سه دهه از انقلاب، حوزه هنری باید تخصصی‌تر كار كند، ادامه داد: نهادی كه بیش از 20 سال از آغاز فعالیتش می‌گذرد، باید به هنرمند و ادیب نگاهی ویژه و تخصصی‌تر داشته باشد. باید تمهیدات بیشتری برای آنان فراهم كرد تا در هر حوزه حداقل پنج نفر جهانی شوند.
این شاعر و منتقد ادبی در ادامه با بیان این مطلب كه حوزه هنری در سال‌های اخیر، رسالتش را در این مورد فراموش كرده، یادآور شد: امروز حوزه هنری باید به جهانی شدن هنر و ادب ایران بیاندیشد و زمینه حضور فعال آنها را در خارج از كشور فراهم كند. وقت آن است كه هنر و ادب ما در عرصه جهانی بدرخشد. چهره‌هایی ادبی و هنری داریم كه در این 10 سال گذشته باید به آنها توجه می‌شد ولی در حق آنها ظلم شده است. به گونه‌ای كه در حوزه ادبیات داستانی امثال آقای رضا امیرخانی و محمدرضا بایرامی خودشان راه می‌افتند و كتاب‌هایشان را در كشورهای خارجی ترجمه می‌كنند.
«قزوه» با اشاره به این كه فعالیت‌های این چنینی در اندازه نام حوزه هنری و با آن بودجه كلانی كه دارد، قابل توجیه نیست، به جدی‌تر شدن فعالیت‌های این حوره پرداخت و یادآور شد: بودجه كار فرهنگی می‌خواهد از فروش چای به دست بیاید یا از فروش نفت، برای منِ هنرمند مهم نیست. مهم این است كه صرف انجام كارهای فرهنگی شود. باید اقتصاد و فرهنگ هم كم‌كم به هم گره بخورند.
وی ادامه داد: مهم این است، شخصی كه در راس حوزه هنری می‌نشیند، دیدگاهش فرهنگی باشد و نه اقتصادی. به نظر من در این خصوص، دوره آقای زم خوب بود. البته این بدان معنا نیست كه آن كارها انجام شود، چون سقف انتظارات ما دیگر به اندازه دهه 60 و 70 نیست و باید بهتر از آقای زم كار كرد، برای این كه توقع ما بالا رفته است.
قزوه بیان داشت: حركت‌های جوانان ما در بسیاری از جاها خیلی بی‌پشتوانه است. به همین علت، در زمینه سینما سال‌ها است كه بعد از مجید مجیدی و محسن مخلباف حوزه هنری هیچ هنرمندی را به جامعه معرفی نكرده است. در زمینه شعر و ادب هم بعد از سیدحسن حسین، استاد اوستا و علی معلم‌دامغانی، در سال‌های اخیر كسی به جامعه ادبی معرفی نشده است.
محمد كاسبی: اگر دهان باز كنم سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
محمد كاسبی، بازیگر پیشكسوت تلویزیون و سینما در مورد عملکرد حوزه هنری گفت :حوزه هنری متلاشی شده و از بین رفته است، از قدیمی‌های اولیه حوزه و در واقع تنها بازمانده حوزه هنری هستم و اگر دهان باز كنم سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
وی با اشاره به تاریخچه تشكیل حوزه هنری افزود: در سال 1358 سه نفر بودیم كه حوزه را پایه‌گذاری كردیم. دریك دوره‌ای حوزه هنری30 هنرمند داشت كه آوازه‌اش مملكت را گرفته بود ولی الآن حدود 4000 نفر در حوزه هنری كار می‌كنند و هیچ كاری صورت نگرفته است.
این بازیگر با اشاره به عدم انتقادپذیری مسئولان فرهنگ و هنری یادآور شد: هر چه درباره فرهنگ و هنر گفته می‌شود و هر چه نقد داده می‌شود در فرهنگ و هنر هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
مسئولان در كشور واكسنی گیر آورده‌اند و از انتقاد باكی ندارند. كاسبی درباره بازخرید هنرمندان حوزه هنری گفت: تا آنجایی كه اطلاع دارم كسی را به زور بازخرید نكردند. عده‌ای از هنرمندان حوزه هنری كه تحصیلاتشان تمام شده و در دانشگاه تدریس می‌كنند. تدریس را بر كار در حوزه هنری ترجیح می‌دهند و تقاضای بازخریدی حوزه را دادند.
مصطفی محدثی‌خراسانی: فضای موجود در حوزه هنری حركت بر مبنای تعادل است
سردبیر مجله «شعر»گفت: فضای موجود در حوزه هنری، حركت بر مبنای تعادل است و سیاست‌ها بر مبنای ایجاد وفاق بین نخبگان و اهل فرهنگ كشور است؛ چیزی كه ما امروز به شدت به آن نیاز داریم و باید پی‌گیر آن باشیم.
مصطفی محدثی‌خراسانی با بیان این مطلب كه مدیریت حوزه هنری بیشتر نگاه اقتصاد محور داشته تا توجه تخصصی به فرهنگ و هنر، گفت: به نظر من حوزه هنری یك سازمان عریض و طویلی شده است كه به هنگام ورود به آن كمترین چیزی كه دیده می‌شود، هنرمند و ادیب است.
در صورتی كه هنگام ورود به حوزه هنری نباید چهره‌ای به جز هنرمند و ادیب دیده شود.
این شاعر و منتقد در ادامه سخنان خود با اشاره به این كه با وجود این، بسیاری از اعتبارات حوزه هنری صرف حقوق و مزایای این كارمندان بی‌هنر می‌شود، ادامه داد: این ساختار در حوزه هنری باید هر چه زودتر اصلاح شود، چون این سؤال مطرح است كه این همه نیروی اداری در خدمت چه چیزی هستند، به نظر من حوزه هنری باید تجدید نظری در ساختار اداری خود داشته باشد و بسیاری از نیروهای اداری خود را تعدیل كند تا به جای آنها هنرمندان حضوری فعال داشته باشند.
سردبیر مجله «شعر» حوزه هنری تاكید كرد: تعداد زیاد پرسنل اداری در حوزه هنری كه هیچ یك با هنر ارتباطی ندارند، مسلما دغدغه‌های غیر هنری و صرفا اقتصادی برای حوزه هنری به وجود می‌آورد.
وی با اشاره به این كه آن شور و هیجان و موج فرهنگی كه در حوزه هنری برقرار بود، دیگر وجود ندارد، یادآور شد: اگر مقایسه دیروز و امروز را در همه دستگاه‌های فرهنگی انجام دهیم، به همین نتیجه خواهیم رسید كه امروز به نظر می‌آید نسبت به سال‌های گذشته راكد‌تر است. این موضوع خاص حوزه هنری نیست.
محدثی‌خراسانی ادامه داد: باید پذیرفت كه هنر و ادبیات انقلاب اسلامی در حوزه هنری جریان‌سازی و فرهنگ‌سازی شده است و از آنجا این اشعه‌ها بر فضای فرهنگی كشور پرتوافكن شده‌اند و دیگران را متاثر از خود كرده‌اند. در حوزه شعر كه من بیشتر با آن مرتبط بوده و هستم، آقایان سیدحسن حسینی، قیصر امین‌‌پور، علی معلم و... جریان شعر انقلاب را پی افكند و برقرار كرد.
وی ادامه داد: من در آن سال‌ها با حوزه مرتبط بودم و الآن هم با حوزه هنری در ارتباط هستم و بر این باورم كه حوزه هنری نسبت به سایر نهادهای فرهنگی این گونه كه بیان می‌شود، عقب نیست؛ چون اگر این مقایسه را در نهادهای دیگر هم انجام دهید، به این نتیجه می‌رسیم كه امروز یك مقداری فعالیت‌های فرهنگی و هنری از ركود بیشتری برخوردار است، در نتیجه و به نظر من حوزه هنری هنوز هم جریان ساز و تاثیرگذار است.
محدثی‌خراسانی تاكید كرد: ما در حوزه هنری تلاش داریم كه خط و مرزهایی را كه در اوایل انقلاب بین هنرمندان به وجود آمد، البته نه آن خط قرمزهایی كه با آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران در تضاد است، بلكه یك سری خط قرمزهای موهومی كه صرفا به خاطر هیجانات اوایل انقلاب كشیده شد و خیلی‌ها خودی انگاشته نشدند، برداشته شود. چون از علم و هنر آنها می‌توان برای نسل جوان استفاده كرد.
وی بیان داشت: این سیاست‌ها در حوزه هنری در حال پی‌گیری است و شایسته است، همه افرادی كه می‌توانند به فرهنگ كشور كمك كنند، در عرصه باشند.
لینک:
