پوشش، چراها و بایدها !

اساساً اصل حکم حجاب از ضروریات است و آنچه که در قرآن و اسلام باید بدنبال آن رفت مقدار پوشش و حجاب اسلامی است و باید دانست که چه حدّی برای آن تعیین شده و حکم الهی درباره آن چیست.

بدون شک در عصر ما که بعضی آن را عصر برهنگی و آزادی جنسی گذارده اند و افراد غرب زده، بی بندوباری زنان را جزئی از آزادی او می دانند سخن گفتن از حجاب برای این دسته ناخوشایند و گاه افسانه ای است متعلق به زمانهای گذشته! ولی مفاسد بی حساب و مشکلات و گرفتاریهای روزافزونی که از این آزادیهای بی قید و شرط به وجود آمده سبب شده که تدریجاً گوش شنوایی برای این سخن پیدا شود. البته در محیطهای اسلامی و مذهبی، مخصوصاً در محیط ایران بعد از انقلاب جمهوری اسلامی، بسیاری از مسائل حل شده، و به بسیاری از این سؤالات عملاً پاسخ کافی و قانع کننده ای داده شده است؛ ولی باز اهمیت موضوع ایجاب می کند که مسأله به طور گسترده تر مورد بحث قرار گیرد.

آغاز پیاده کردن نقشه بی حجابی در کربلا

یزید بن معاویه لعنة الله علیه نقشه های بسیاری در نابودی اسلام و تسلط طغیانگر خود بر جامعه ی اسلامی داشت و از آن جمله نقشه کشف حجاب در روز عاشورا پس از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یارانشان بود که با سخنرانیهای امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب و ام کلثوم و فاطمه خنثی شد. مخصوصاً خطبه ی حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس یزید لعنة الله علیه که روی همین مسأله کشف حجاب صریحاً به یزید لعنة الله علیه اعتراض کرده و فرمودند: قد هتکت ستورهن و ابدیت وجوههن... پرده ی حجاب زنان اهل بیت را پاره کردی و چهره ی آنان را نمایان نمودی. [البته زنان اهل بیت با بی حجابی مبارزه کردند و با هر چه در دسترس بود سر و صورت خود را می پوشاندند ولی این ننگ در تاریخ برای همیشه برای شجره ی ملعونه ی بنی امیه باقی ماند.]

اهمیت پوشش

باید دانسته شود که به فرموده ی امام خمینی(ره): «اصل حکم حجاب از ضروریات است و منکر آن حکم منکر ضروری را دارد و منکر ضروری محکوم به کفر است مگر اینکه معلوم باشد که منکر خدا یا رسول صلی الله علیه وآله نیست.»

اساساً اصل حکم حجاب از ضروریات است و آنچه که در قرآن و اسلام باید بدنبال آن رفت مقدار پوشش و حجاب اسلامی است و باید دانست که چه حدّی برای آن تعیین شده و حکم الهی درباره آن چیست! البته اینکه تمام بدن زن باید پوشیده باشد و پوشانیدن غیروجه و کفین بر زن واجب است جزء ضروریات و مسلّمات بوده و نه از نظر قرآن و حدیث و نه از نظر فتاوی در اینباره اختلاف و تشکیکی وجود ندارد. آنچه مورد بحث است پوشش چهره و دستها تا مچ است.

معنای حجاب

معنای لغوی «حجاب» که در عصر ما این کلمه برای پوشش زن معرفی شده ، هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب. استعمال کلمه ی «حجاب» در مورد پوشش زن یک اصطلاح نسبتاً جدید است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه ی «ستر» _ که به معنی پوشش است _ به کار رفته است. بهتر این بود که این کلمه عوض نمی شد زیرا معنی شایع لغت حجاب «پرده» است و اگر در مورد پوشش به کار برده می شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده عدّه ی زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. اما وظیفه ی پوشش که اسلام برای زن مقرّر کرده است بدین معنی نیست. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گری و خودنمایی نپردازد. آیات مربوطه نیز همین معنا را ذکر کرده و فتوای فقها هم مؤید همین مطلب است.

سیمای حقیقی مسأله حجاب (پوشش)

حقیقت امر این است که در مسأله ی پوشش سخن در این نیست که آیا زن خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یا غیرپوشیده؟ حجاب در اسلام از یک مسأله ی کلّی تر و اساسی تر ریشه می گیرد و آن این است که اسلام می خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و... به محیط خانوادگی و در کادر ازدواج قانونی اختصاص یابد و اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد.

در حقیقت فلسفه ی پوشش اسلامی چند چیز است. بعضی از آنها جنبه ی روانی دارد، بعضی جنبه ی خانه و خانوادگی، بعضی جنبه ی اجتماعی و بعضی مربوط است به بالا بردن احترام زن و جلوگیری از ابتذال او.

چند نکته در باب مسأله ی حجاب:

1- حجاب را اسلام تأسیس کرد و در جاهلیت زنان عادت به حجاب نداشتند.

2- فلسفه حجاب دشمنی اسلام با التذاذ و خوشی و طرفداری از رهبانیت و ریاضت نیست، کما اینکه مربوط به بخل و امساک و خودپرستی و مالکیت مرد نیست؛ بلکه مربوط به صیانت فرد و اجتماع از مفاسد بوده و عدم رعایت آن  منجربه  بهم ریختن وضع خانواده ها از یک طرف و وقوع جرمها و جنایتهای اجتماعی از طرف دیگر می گردد.

اسلام طرفدار رهبانیت و منع غرایز نیست .هیچ زن یا مردی را از ازدواج منع نمی کند ومرد راهب و زن تارک دنیا نمی شناسد، لذا ازدواج رابرای همه سنت کرده است ولی طرفدار تنظیم و آرام نگهداشتن غرایز از قبیل غریزه ی جنسی و برتری طلبی و خشم یعنی غرایز هیجان بردار و دیوانه کننده می باشد.

در حقیقت آنچه باعث حرص شهوانی و مایه طمع و تجاوز جنسی می شود رفتارهای هوس مآبانه و پوشش های غیرعفیفانه ی زن است نه ممنوعیت های منطقی و محدودیت های مصونیت آفرین مثل حجاب و وجود حریم میان زن و مرد.

در نتیجه باید گفت زنان و بانوان عفیف و با حجاب از چنان نیروی بازدارنده ای برخوردارند که تجاوزپیشگان و چشم چرانان را از حریم منزلت والای خویش می رانند و آنان را از چشم طمع و خواسته های شیطانی باز می دارند. اما زنان بی حجاب و بدحجاب با نمایش جاذبه های فریبنده و شهوت انگیز، افراد هرزه و شهوت طلب را به سمت خود کشانده و از این طریق عامل فساد و تباهی های غیرقابل کنترل می شوند. امید است، زنان جامعه ی امروز، با حفظ حریم و حجاب فاطمی جامعه را به سوی جامعه ی مهدوی سوق دهند.

منابع :

1- مسأله حجاب، مرتضی مطهری، تهران، انتشارات صدرا.

2- یادداشتهای استاد مطهری، مرتضی مطهری، جلد سوم، تهران، انتشارات صدرا.

3- حجاب فاطمیه (3)، وجه و کفین، سیده فاطمه علامه، نسل اندیشه قم.

4- آسیب شناسی شخصیت و محبوبیت زن، محمدرضا کوهی، قم، انتشارات اتقان.

5- فلسفه و اسرار احکام، محمد وحیدی، قم، مرکز نشر هاجر.