تبیان، دستیار زندگی
حمیدرضا شکارسری، احمد پوری و میلاد عرفان پور دلایلی می آورند درباره اینکه چرا شعر در این دور و زمانه کمتر مورد اهمیت قرار می گیرد و کمتر مورد توجه است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا شعر نمی‌فروشد؟


حمیدرضا شکارسری، احمد پوری و میلاد عرفان پور دلایلی می آورند درباره اینکه چرا شعر در این دور و زمانه کمتر مورد اهمیت قرار می گیرد و کمتر مورد توجه است.


چرا شعر نمی‌فروشد؟
شکارسری: خود شعر می‌خواهد که نفروشد

حمید رضا شکارسری گفت: شعر در روزگار ما خود را به موضوعی آوانگارد مبدل کرده است که تمایلی به مخاطب ندارد و این موضوع بدون شک در دوری مخاطبان از مجموعه اشعار و نفروختن آنها تاثیر می‌گذارد.

در حوزه انتشار آثار حوزه شعر، یک مساله عام وجود دارد که به شعر و مخاطب آن بر می‌گردد. واقعیت این است که شعر جدی در زمان خودش همواره کم فروش بوده است؛ چون مخاطب عام شعر خیلی علاقه‌ای به درگیر شدن با شعر ندارد و علاقه‌ای هم ندارد فضای مکشوف آن را بفهمد. از سوی دیگر، شعر دارای رقبای بزرگی در روزگار ما است. سینما به عنوان یک ژانر هنری و نیز تلویزیون به عنوان یک ژانر خبررسان این روزها دیگر جایی برای هنرهای مانند شعر و تئاتر باقی نگذاشته است.من اینترنت را در حوزه شعر قوز بالا قوز می‌دانم؛ چرا که یک نوع مخاطب جدی و غیرمقیم و توریستی را برای شعر ایجاد کرده است که برخورد عمیقی با موضوع آن ندارند. وضعیت معیشتی و اقتصادی در کشور ما به اندازه‌ای مشکل آفرین شده است که دیگر وقت و حوصله و نیز هزینه اضافه‌ایی اضافی برای خرید شعر باقی نمی‌ماند و مخاطبان کتاب ترجیح می‌دهند با هزینه کمتری به تفریحات بیشتری دست بزنند. شعر اجتماعی و معناگرایانه در روزگار ما فعلا از حیث فروش امیدوارکننده‌تر است.

عرفان‌پور : شعر خوب می‌فروشد؛ اگر به دست مخاطبش برسد

میلاد عرفان‌پور گفت: به دلیل مشکلات موجود در حوزه پخش، بسیاری از مخاطبان شعر کتابی نمی‌بینند که بخواهند بخرند؛ وگرنه شعر آن طورها هم که می‌گویند نفروش نیست. شعر خوب همیشه در ایران مخاطب داشته است؛ به ویژه اینکه کشور ما همواره در این حوزه نوعی مرکزیت داشته است و مردم ما نیز از قرون گذشته به راحتی با شعر مانوس بوده‌اند؛ لذا نباید گفت که شعر نمی‌فروشد؛ چون مخاطب ندارد.

شعر خوب همیشه در ایران مخاطب داشته است؛ به ویژه اینکه کشور ما همواره در این حوزه نوعی مرکزیت داشته است و مردم ما نیز از قرون گذشته به راحتی با شعر مانوس بوده‌اند؛ لذا نباید گفت که شعر نمی‌فروشد؛ چون مخاطب ندارد.

کتاب شعر هم مثل سایر آثار و حتی بیشتر از آنها نیاز به حمایت تبلیغاتی دارد. شما باور داشته باشید بسیاری از مخاطبان شعر اساسا کتابی نمی‌بینند که بخواهند بخرند؛ وگرنه شعر آن طورها هم که می‌گویند نفروش نیست.کتاب‌های شعر پرمخاطب هم در کشور ما درست پخش نمی‌شود که بخواهد بفروشد تا چه رسد به من شاعر جوان که از مجموعه شعرم در شهر خودم تنها یک کتابفروشی آن را دارد و در تهران تنها دو کتابفروشی. فروش و توزیع مجموعه شعر درکشور ما نیازمند یک شبکه زنجیره‌ای و به هم پیوسته از فروشگاه‌هایی است که زنجیره‌ای به هم تنیده ایجاد کنند و شعر را به مخاطب معرفی کنند.

اگر عادت کنیم خیلی منفعت گرا و اقتصادی نگاه نکنیم، حال انتشار شعر بهتر از این خواهد شد.

احمد پوری
پوری: زمان مرز بین شاعران خوب و ضعیف را آشکار می‌کند

احمد پوری: امروز شعر در کشور ما،‌ زیاد تولید می‌شود. تولید شعر زیاد است، اما متاسفانه از نظر کیفی، شعر و شاعر خوب کم است. من معتقدم شعری که خوب باشد، جای خودش را در جامعه و میان مخاطبان پیدا می‌کند. ظاهرا برای چنین وضعی راهکاری وجود ندارد. همیشه سره و ناسره‌هایی وجود دارد. باید این موضوع را به عهده زمان بگذاریم که شاعران خوب و ضعیف را به اصطلاح الک کند.

صرف تشویق شاعران ضعیف نمی‌توان معجزه کرد. برای کسی که قریحه خوبی برای شاعری ندارد و شعرش، شعر خوبی نیست، نمی‌توان کاری کرد، اما به کسی که قریحه و ذوق دارد، ولی امکانات ندارد، می‌توان کمک کرد. البته تعداد این افراد نباید زیاد باشد؛ چون تعداد هنرمندان طراز اول کم است.

فرآوری: مهسا رضایی

بخش ادبیات تبیان


منبع: خبرگزاری مهر