نماز شب در آب

حاج علی عابدینی در لحظات آغازین عملیات کربلای 5 به شهادت رسید و....

روزهای پایانی آبان سال 1362 بعد از عملیات والفجر 4 نشست هایی با حضور فرمانده لشکر 41 ثارالله و با شرکت فرماندهان تیپ ها و گردان ها و سایر مسئولین در قرارگاه لشکر واقع در شهرستان کامیاران برگزار شد در این نشست ها به مدت یک هفته عملکرد لشکر از عملیات رمضان تا والفجر 4 مورد بررسی قرار گرفت.

تا آن تاریخ گردانهای لشکر فاقد کد شناسایی بودند و به نام شناخته می شدند در یکی از این نشستها مقرر شد گردان های لشکر 41 ثارالله همزمان با سایر یگانهای رزم سپاه کد گذاری شوند.

به این منظور در جلسه ای که حجت الاسلام شوشتری امام جمعه وقت زرند و فرماندهان و مسئولین لشکر در آن حضور داشتند کدهای مورد نظر توسط حاج قاسم سلیمانی جهت تبرک و تیمن میان صفحات قران مجید گذاشته شد. پس از تفال به قرآن  کد 410 به گردان حضرت رسول (ص) به فرماندهی رضا عباس زاده اختصاص یافت.

رضا عباس زاده اولین فرمانده گردان 410 در عملیات بدر به شهادت رسید.  پس از وی حاج احمد امینی هدایت گردان 410 را به دست گرفت. و حاج علی عابدینی به عنوان جانشین انتخاب گردید.

والفجر 8 نقطه اوج کار گردان 410 بود که از مدتها قبل از آن نام غواص را نیز یدک می کشید . فرماندهان و پرسنل گردان در آن عملیات با شجاعت و از خود گذشتگی چشم ها را خیره کردند.

حاج احمد امینی در ساعات اولیه عملیات والفجر 8 در نخلستان های شهر فاو بر اثر انفجار گلوله توپ یا خمپاره به شهادت رسید و علی عابدینی جانشین وی در ادامه عملیات هدایت گردان را به دست گرفت.

حاج علی عابدینی در لحظات آغازین عملیات کربلای 5 به شهادت رسید و محمود  امینی برادر حاج احمد به عنوان فرمانده  انتخاب شد.

دفتر جنگ که بسته شد، حاج محمود، اما از قافله ای که هم قطارانش را به سر منزل شهادت می رساند جا ماند و شاید خدا چنین می خواست که او بماند تا همرزمان او درآینده وجود حاج محمود و حاج احمد را جستجو کنند و چه زیبا، برادر، پرچم فرماندهی را از دست برادر گرفت و بعد از جنگ هم یک فرمانده باقی ماند...

پرسنل گردان 410 به عنوان گردان خط شکن چنان نقش ارزنده ای در عملیاتها داشتند که حاج قاسم سلیمانی فرمانده لشکر 41 ثارالله (در زمان جنگ) در مورد گردان 410 گفته است:

گردان 410 یک ستاره درخشان در لشکر 41 ثارالله بود. ستاره زهره ای بود که همه نور آن را می دیدند ...دلیل برجستگی این (گردان) یکی فرماندهان آن بودند و دیگری بچه هایی که آنجا تجمع کرده بودند که عصاره به تمام معنای فضیلت های مختلف بود ....وقتی وارد گردان می شدیم نمی توانستیم تصور کنیم که اینجا حوزه علمیه است ،یا نشانه های کوچکی از صدر اسلام است یا فضای کعبه است که تعدادی مشغول طواف ذکر و دعا هستند....

و اکنون روایتی از خلوص بچه های گردان 410 :

گردان 410 در سد دز تمرین می‌كرد. هوا و آب سرد بود. با اینكه روحانی كاروان بودم، برای اینكه در حال و هوای كار و فعالیت بچه‌ها قرار بگیرم با آنها وارد آب می‌شدم. موقعی‌كه شناكنان با تمرین می‌رفتیم، اگر سؤالی می‌كردم بچه‌ها پاسخ می‌دادند، ولی هنگام برگشتن کسی جوابم را نمی‌داد و نمی‌دانستم چرا؟ بعداً فهمیدم بچه‌ها هنگام بازگشت، جهت را به گونه‌ای انتخاب می‌كنند كه رو به قبله باشند و همان‌طور كه برمی‌گردند، نمازشب می‌خواندند. برنامه تمرین به شكلی تنظیم شده بود كه بچه‌ها نزدیك اذان صبح برمی‌گشتند و برای اینكه نماز شب را ازدست ندهند، هنگام مراجعت، نماز می‌خواندند.

(راوی حجه الاسلام شیخ محمد حسین جلالی)