تصاویر بازگشت پرستوها

ای راست قامتان پیروز که «استواری» شرمنده شماست...

در کتاب تاریخ مبارزات ملت ها، صفحات زرینی نگاشته شده که آکنده از مفاهیم والایی همچون حماسه و ایثار است و کنکاش در تحلیل این صفحات، ثمری چون معرفی قهرمانانی الگو و گاه اسطوره خواهد داشت.

انسان هایی بوده اند که در برهه ای خاص و بنا بر شرایطی ویژه به خلق حماسه پرداخته و استعدادهای شگرف بشری را در کسب کمال و دستیابی به موفقیت در نهایت زیبایی بروز داده اند و نبرد همیشگی حق و باطل عرصه ظهور قهرمانانی از این دست بوده که میزان ماندگاری‌شان در حافظه بیدار ملت‌ها به مقدار صبر و مقاومتشان در جانبداری از حق و گسترش عدالت در جامعه بستگی داشته و دارد.

حکایت آزادگان سرافراز و پیروز ایران اسلامی، داستان صحنه‌های سراسر غرور و افتخار است که هنرمندان مخلص آن کسانی نیستند، جز مردانی مومن و باایمان که سر بر فرمان امام خویش نهادند، از دل اقشار محروم اجتماع برخاستند و زیباترین آثار ماندگار را با موضوع مقاومت و مجاهدت خویش خلق کردند و آنگاه که دست تقدیر، روزهای طولانی اسارت را برایشان رقم زد، با اقتدا به مولایشان امام موسی بن جعفر (ع) صبر و استقامت را با تسلیم الهی در هم آمیختند و جلوه‌هایی از کمال انسانی را به تصویر کشیدند.

آزادگان در طول اسارت خود مدینه فاضله ای را تحقق بخشیدند که علمای دین و اخلاق آن را در ایده‌ها و آرزوهای خویش پرورش می دادند. این عزیزان افزون بر نبرد و مقاومت در دو جبهه دشمنان بعثی و منافقین، شگفت‌انگیزترین صحنه‌های عشق و ایثار و همدلی و یکپارچگی را به نمایش گذاشته و نزدیکترین فاصله معنوی خود را با معبود برقرار کردند.

این مردان و زنان استوار و مقاوم با وجود تحمل فشارهای سنگین روحی و جسمی، فضایی معنوی و الهی را پدید آوردند و در کنار آن با تدریس و فراگیری علوم دینی و انسانی و زبان های خارجی، بیشترین بهره را از زمان بردند، به گونه ای که بسیاری از آنان پس از بازگشت به میهن از بهترین نیروهای دانشگاهی و حوزوی شدند.

به راستی، چگونه شدنی است که کسی دریابد بر وجود پاک و در دل های عاشق در آن غربت و دوری از وطن چه گذشت؟

در طول دوران هشت ساله دفاع مقدس و دو سال پس از آن پدیده های شگفت انگیزی از آرمان خواهی جوانان این ملت در بیش از بیست اردوگاه عراق اتفاق افتاد که با بازخوانی، بازشناسی، تبیین و تدوین آن، خواهیم توانست الگویی نو و تفسیری نوین از پایداری، مقاومت و رشد و تعالی معنوی جوانان خود را به جهان معرفی کنیم.

فرهنگ آزادگان دستاورد اخلاص، ایثار و مقاومت آزادگان عزیزی است که در سالروز آزادی شان قرار داریم. ملت ما بازگشت این سرافرازان دفاع مقدس به وطن در 26 مرداد 1369 را به عنوان یکی از بزرگترین روزهای تاریخ انقلاب می داند که شور و شعف در تمام ایران موج می زد. آن روز ایران به فرزندان غربت کشیده اما صبور و مقاومش آغوش گشود و بوسه‌هایی از جنس سربلندی را بر گونه‌هایشان نشاند.

به مناسبت سالروز بازگشت آزادگان سرافراز ایران اسلامی به وطن، یاد و خاطره ایثار و مقاومت آنان را گرامی می داریم و به ارواح شهدای آزاده به ویژه سید آزادگان مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر ابوترابی درود و صلوات می فرستیم و عاشقانه می گوییم: آری شما اسیر دشمن نبودید، بلکه دشمن اسیر آزادگی شما بود، سالروز آزادی‌تان از بند دژخیم بعثی مبارک باد.

و اینک خاطراتی از جوانمردی آزادگان در دوران اسارت:

*شما جادوگرید؟

کندن تصاویر منحوس صدام حسین از دیوارهای اردوگاه از جمله شیرین کاری های بچه های بسیجی بود که کفر عراقی ها را بالا آورده بود.

برادران آزاده به محض رفتن برق اردوگاه و دور دیدن چشم نگهبانان عراقی، فرصت را مغتنم می شمردند و با استفاده از تاریکی، عکس های صدام را تا آنجا که دستشان می رسید، می کندند و پاره می کردند.

نگهبانان عراقی و فرمانده اردوگاه، کلی از این مسئله عصبانی می شدند، اما چون کاری از دستشان برنمی آمد به تنبیه و آزار و اذیت بچه ها می پرداختند و ما نیز که راه کندن عکس ها را بخوبی یاد گرفته بودیم، با دستیابی به کوچکترین موقعیت مناسب و یا رفتن برق اردوگاه، مجدداً دست به کار می شدیم و عکس های صدام را از بین می بردیم.

نگهبانان با تعجب ناشی از درماندگی می گفتند: نکند شما جادوگری بلدید که این عکسها اینقدر سریع غیب می شوند!؟

برگرفته از کتاب«مقاومت در اسارت دفتر سوم»

*ورزش

برادران در آسایشگاه ها دور از چشم نگهبانان عراقی به فعالیت های مذهبی، ورزشی، هنری و نمایشی می پرداختند.

فعالیتهای مذهبی شامل برگزاری نماز جماعت، دعا، سخنرانی، ذکر مصیبت به مناسبت ایام مختلف و مراسم و اعیاد مذهبی بود. فعالیتهای ورزشی عبارت بود از برگزاری مسابقات مختلف و همین طور کلاسهای ورزشی از قبیل بوکس، ورزشهای رزمی، کُشتی و ... .

ذکر این نکته جالب توجه است که با وجود وضع بد تغذیه و فشارهای جسمی و روحی روزافزون در اردوگاه، یکی از برادران توانسته بود با 1200 بار شنای پرس سینه ، رکورد جالب و قابل توجهی برجای بگذارد.

کارهای هنری نیز از قبیل اجرای نمایشنامه های مختلف، سرود و نظایر اینها بود. در فعالیتهای سیاسی نظیر پخش خبرنامه، تهیه و نوشتن مقالات سیاسی و ... نیز از امور فرهنگی بهره برداری بسیار می شد و به منظور ارتقای روحیه ی کلیه ی برادران همه ی آنها را تشویق به شرکت در این فعالیتها می کردیم.

برگرفته از کتاب«مقاومت در اسارت دفتر دوم»

*سفره ی هفت سین

شب تحویل سال نو 1368 خاطره ی اردوگاه صلاح الدین را هنوز به یاد دارم. تمام اسرا با تزیین سفره های هفت سین که از سیم خاردار، سوزن، سطل، سبزی، سمون و سنگ تشکیل شده بود، برادرانه به صورت گروهی دور هر یک از این سفره ها نشسته بودند. اما آنچه بیشتر از همه در سفره ها جلب توجه می کرد وجود قرآن مجید و پرچم سه رنگ دست ساز جمهوری اسلامی ایران بود.

بعد از سال تحویل، یکی از برادران شروع به قرائت قرآن کرد و پس از آن تک تک برادران به یکدیگر تبریک گفتند و با هم روبوسی کردند. بعد از آن نمی دانم چه حالتی دست داده بود که بی اختیار همگی می گریستیم!