فرصت مغتنم «رادیو هفت» «رادیو هفت» برنامه‌ای است كه به نوعی راه رفتن بر روی لبه تیغ را تجربه می‌كند و با انتخاب‌های آگاهانه و توانمندی ضابطیان در اجرا، توانسته تا به امروز همچنان تازه بماند.
تلویزیون رسانه‌ای غریبی است. آنقدر فراگیر و تاثیر گذار كه به راحتی مخاطب را می‌تواند پای گیرنده میخكوب كند. اما همین رسانه در عین فراگیری باید جنبه‌های مختلفی را برای مخاطب همراه داشته باشد و اگر هر كدام از این جنبه‌ها نادیده گرفته شوند ارتباط متقابل و دو سویه بین مخاطب و رسانه از بین خواهد رفت و تبدیل به ارتباطی یك سویه و بدون درگیری ذهنی خواهد شد. در علم ارتباطات، تلویزیون به عنوان فراگیرترین رسانه عصر حاضر شناخته می‌شود، حتی بالاتر از اینترنیت. (در علم رسانه وا‍ژه‌ای به نام اعتیاد رسانه‌ای وجود دارد كه مختصصان میزان اعتیاد به تلویزیون را در كشورهای درحال گذار و توسعه یافته حتی از اعتیاد به اینترنت نیز بالاتر می‌دانند). به طبع وجود چنین جامعه آماری می‌تواند با ایجاد یك رویكرد هدفمند رسانه را صاحب جامعه آماری معین به گستردگی جغرافیای آن دانست. معمولا مدیران و برنامه‌سازان تلویزیون برای اینكه بتوانند ارتباط منطقی و تعاملی دو سویه را با مخاطبان خود برقرار كنند اقدام به درجه بندی سنی و محتوای برنامه‌های خود می كنند. به عنوان مثال در یك قانون نانوشته اما تجربه شده اكثر شبكه‌های تلویزیونی در ساعات اولیه صبح اقدام به پخش برنامه‌های گفت وگو محوری با حضور كارشناسان مختلف می‌كنند و در ساعات بعدی این بانوان هستند كه به عنوان مخاطب هدف در معرض برنامه‌های خانوادگی قرار می‌گیرند كه می‌تواند برای تمامی گروه‌های سنی چنین تقسیم‌بندی‌هایی را ذكر كرد.
امروزه در حیطه ارتباط جمعی پنج رویكرد اصلی در زمینه شناخت مخاطب وجود دارد: تاثیر رسانه‌ها، استفاده و رضایت‌مندی از رسانه‌ها، نقد متون ادبی، مطالعات فرهنگی و تحلیل نحوه دریافت پیام كه اگر برنامه‌ای و یا گروه برنامه سازی بتوانند به همه این پنج رویكرد توجه نشان دهند قطعا در میزان برقراری ارتباط با طیف گسترده‌تری از مخاطبان موفق‌تر خواهند بود. در همین راستا در یكی دو سال اخیر شاهد برنامه‌ای در سیما و شبكه تازه تاسیس آموزش هستیم كه اصطلاحا می‌توان گفت قواعد مخاطب سنجی را به خوبی بلد است و می‌داند چگونه باید در ساعاتی كه شاید جزو ساعات مرده تلویزیون قلمداد شود، برای خود مخاطبانی ثابت دست و پیدا كند. «رادیو هفت» برنامه‌ای است كه با اجرای گرم منصور ضابطیان روزنامه نگار خوش ذوقی كه توانست در میانه دهه 70 طیفی از نوجوانان را در هفته نامه چلچراغ با رویكرد جدیدی از ژورنالیست آشنا كند شب‌ها از آنتن شبكه آموزش پخش می‌شود.
«رادیو هفت» برنامه‌ای است كه با اجرای گرم منصور ضابطیان روزنامه نگار خوش ذوقی كه توانست در میانه دهه 70 طیفی از نوجوانان را در هفته نامه چلچراغ با رویكرد جدیدی از ژورنالیست آشنا كند شب‌ها از آنتن شبكه آموزش پخش می‌شود.
ضابطیان كه پیش از روی آنتن بردن برنامه «رادیو هفت» تجربه ساخت برنامه‌ای موفق به نام نقره را داشت، و در نگارش متن‌های برنامه گفت‌وگو محور و متفاوت «تیك تاك» نیز با برادران صفاریان‌پور مشاركت كرده بود. با استفاده از تجربه كار در فضای متفاوت ژرونالیستی چلچراغ و برنامه‌های تلوزیونی ذكر شده توانسته است برنامه‌ای را روی آنتن ببرد كه مهمترین ویژگی آن سادگی است. «رادیو هفت» با قالب و نوع بسیار ساده اما گیرایی كه سازندگان آن برایش طراحی كرده‌اند توانسته بخشی از مخاطبان نیمه‌شب‌های تلویزیون را به خود اختصاص دهد و این موضوع وقتی اهمیت می‌یابد كه بدانیم این جذب مخاطب اصولا در شبكه‌ای اتفاق افتاده است كه در نگاه شاید مخاطبان چندانی نداشته باشد. ساختار و طراحی شبكه آموزش اصولا برای قشر نوجوان و جوان است و عمده برنامه‌های این شبكه نیز برای همین گروه سنی برنامه‌ریزی شده است، اما در ساعات پایانی شب برنامه‌ای از این شبكه پخش می‌شود كه طیف وسیع‌تری از مخاطبان را نشانه‌گذاری كرده و به زبانی بسیار ساده و گیرا مطالب بعضا عمیق خود را منتقل می‌كند. حضور یك چهره مطرح هنری در این برنامه و اجرای یك متن ادبی قوی و یا شعری خاطره‌انگیز تمهید بسیار خوبی است كه در آن ساعات شب می‌تواند آرامش را برای مخاطب به ارمغان بیاورد و در كنار آن میهمانانی كه روبروی ضابطیان می‌نشینند و به سوالات بعضا متفاوت او پاسخ می‌گویند نیز از دیگر ویژگی‌های «رادیو هفت» است. «رادیو هفت» برنامه‌ای است كه به نوعی راه رفتن بر روی لبه تیغ را تجربه می‌كند و با انتخاب‌های آگاهانه توانسته است تا به امروز همچنان تازه بماند.موضوعی كه شاید به ندرت برای برنامه‌ای زنده كه در آن ساعت از شب كه اصلاحا ساعات مرده رسانه می‌گویند اتفاق بیافتد.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع: خبرگزاری برنا
