اشبه الناس به رسول خدا(ص) کیست؟

از ابتدای جوانی آثار عظمت و جلالت و انوار فضایل از سیمای مبارکش می‌درخشید. بخشش نبوی از وجودش فراوان می‌ریخت در مجد و شرافت و بزرگواری رسول کریم صلی الله علیه و آله و سلم را به یاد می‌آورد به تمام خصال خیر پیچیده شده بود فضائلش از ستارگان افزون، و محامدش برتر از کوه‌های بلند، زبان از وصفش ناتوان و دشمن چاره‌ای جز خضوع در برابر فضایل فراوان و بی مانندش ندارد.

علی اکبر علیه‌السلام اشبه الناس به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم

مورخان در میان خانواده پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از کسی که در تمام صفات شبیه او باشد به جز علی اکبر علیه‌السلام نام نبرده اند.

سرودی از جابر انصاری نقل نموده: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در راه رفتن شبیه پدر بزرگوارش بود یک‌بار به راست و یک‌بار به چپ می‌گرایید.

در روایت صدوق آمده: امام حسن مجتبی علیه‌السلام در هیبت و سیادت شبیه به جد خود بود و امام حسین علیه‌السلام در بخشش و شجاعت.

این نمونه‌ها نشان می‌دهد کسی از خاندان رسالت از هر جهت شبیه به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نبوده است.

سخن امام حسین علیه‌السلام درباره فرزندش علی اکبر علیه‌السلام به هنگام عزیمت به میدان نبرد: «اللهم اشهد انّه برز الیهم اشبه الناس خلقا و خُلقا و منطقا برسولک و کنا اذا اشتقنا الی نبیک نظرنا الیه؛ خدایا گواه باش شبیه‌ترین مردم به رسولت در خلقت و اخلاق و سخن گفتن به سوی اینان رفت و هرگاه ما مشتاق پیامبرت می‌شدیم به او نگاه می‌کردیم.».

گویای این حقیقت است که علی اکبر علیه‌السلام آینه‌ی جمال نبوی و نمونه کمالات آن جناب و در سخن گفتن نمونه کامل حضرتش بود. تا آنجا که پدر عزیزش امام حسین علیه‌السلام هرگاه شوق دیدار آن چهره‌ی حیات بخش را پیدا می‌کرد به این نور دیده نظر می‌انداخت.

البته روشن است که او دارنده‌ی اخلاق پسندیده بود تمام خصوصیت‌های پیامبر اکرم صلی الله علیه واله و سلم را دارا بود؛ مثل ورع، اخلاص، شجاعت، کرم، بردباری، خوشرویی، نرمش و انعطاف، خشونت و قاطعیت در راه خدا، و دوری از پستی‌ها و رذائل خواه از نظر شرع یا فطرت انسان و ... در یک کلمه آنچه نزد خدای تعالی عظیم است. [انک لعلی خلق عظیم].

با توجه به احادیث رسیده هر چند بعضی از از خاندان رسالت با مقام عظمای رسالت شباهت داشتند اما علی اکبر علیه‌السلام مَثَل اعلای آن ذات کامل قدوسی معصوم از هر عیب و خطا و آراسته با جمال قدس الهی بود. او هر چند به امام معصوم نیازمند است اما بعید نیست که همچون ائمه طاهرین علیهما السلام دارای مقام عصمت باشد و این از فضل خدای تعالی دور نیست که انسانی بیافریند کامل، منزه از هر عیب و خطا.

در زیارت مخصوصه آن بزرگوار در اول رجب از قول امام معصوم علیه‌السلام آمده: «کما منّ علیک من قبل و جعلک من اهل بیت الذین اذهب الله عنهم ارجس و طهرهم تطهیرا؛ همان‌گونه که از پیش بر تو منت نهاد و ترا از خاندانی قرار داد که رجس و پلیدی را از انان برده و پاک و مطهرشان ساخته است.».

معنی «اذهب الله عنهم الرجس» همان مقام عصمت است که در علی اکبر علیه‌السلام تحقق یافته است هر چند وجوب عصمت در آن جناب همچون مقام عصمت امام که حجت بر مخلوقات است نیست.

منبع: مقتل مُقرّم، آیت الله سید عبدالرزاق مقرم – به نقل از سایت عرفان