آیت الله بهجت و شیوه نهی از منکر

چه  قدر مردم مختلفند، بعضى ها اگر به ناحقّ دل كسى را برنجانند، شب شايد خوابشان نبرد. اشخاصى نيز با اين كه مورد تجاوز بودند، حليم بودند و عفو و صفح و چشم پوشى داشتند! در هر حال، نبايد ولو با نگاه تند و اِخافه)ترساندن(دل افراد بى گناه را برنجانيم و ايذا كنيم. نمى  دانم چه حرفى بين يكى از علماى معروف در ايران و يا فاميل ايشان و بين سرتيپ يا سرهنگى شده بود، او اهل حرف و هجوم نبود، و سرهنگ يا سرتيپ در آن مجلس به آقا سيلى زده بوده و آقا كارى نكرده بود و مدّتى گذشته بود و هيچ ترتيب اثر نداده بود

نهى از منكر بعضى همان عفو و صفح است، البته اين كار گاهى به عكس موجب تهييج و تجاسر بيشتر متجاوز به منكر مى  شود كه در اين صورت جايز نيست.

در حديث عنوان بصرى آمده است: « فَمَنْ قالَ لَكَ إِنْ قُلْتَ واحِدَةً سَمِعْتَ عَشْرا؛ فَقُلْ[لهُ]: إِنْ قُلْتَ عَشْرا لَمْ تَسْمَعْ واحِدةً. » پس اگر كسى به تو گفت كه اگر يك كلمه بد و ناسزا بگويى، ده تا مى  شنوى، تو بگو اگر ده كلمه بگويى يك كلمه نخواهى شنيد. مستدرك الوسائل: ج 11، ص 290؛ بحار الانوار، ج 1، ص 226؛ مشكاة الانوار، ص 325.

در هر حال تحمّل تجاوز نسبت به متجاوزين فرق مى كند و داير مدار اشخاص است، و نسبت به موارد و محل ها فرق مى كند. چه بسا اشخاصى كه از نرمش و ملايمت و عفو، سوء استفاده مى  كنند و به تجاوز و تعدّى خود ادامه مى دهند. خُرُشچُف گفته است: فرق من با مسيح ـ عليه السّلام ـ اين است كه او گفته است: اگر كسى به يك طرف صورت شما سيلى زد، بگوييد طرف ديگر را به سوى او بكند؛ ولى من مى گويم: محكمتر از آن را به پشت گردن او بزن، ولى او كه خودش را در رديف انبيا ـ عليهم السّلام ـ مى شمارد، نمى فهمد كه مقصود آن حضرت چيست و با چه كسى است.  زيرا مقصود آن حضرت قطعاً اظهار تواضع و محبّت و مهر و عطوفت در برابر دشمنان بيگانه نيست، بلكه با دوستان و هم كيشان است. خداوند در توصيف مؤمنان واقعى مى  فرمايد: «أَشِدَّآءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيْنَهُمْ»؛(بر كافران سخت گير، و با همديگر مهربان  اند.) سوره  ى فتح، آيه  ى 29.