تبیان، دستیار زندگی
صبر بر تنهایی نشانه قوت عقل است، آن هم در نیمه‌های شب و راز و نیازهای عاشقانه با خدای یگانه. کسی که از خدا خردمندی گرفت از اهل دنیا و دنیاطلبان کناره گیری و به آنچه نزد خداست پرداخت و خدا انیس او خواهد شد که او در همه حال عزت بخش است. (سوره بقره – آیه 144
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اسرار آسمونی از آیات قرآن کریم

رعد و برق
رعد و برق، ذکر خداوند است!

آیا می‌دانید رعد و برق‌ها، هم ذکر خدا را می‌گویند...

اوست که برق را گاهی برای توجه دادن و گاهی برای امید بخشیدن (خوف و رجا) به شما می‌نمایاند و ابرهای گرانبار را پدید می‌آورد.

«ویسبح الرعد بحمده» (رعد، به ستایش خدای کریم تسبیح می‌کند) (سوره رعد – آیه 12 و 13).

هنگام گرفتاری

در هنگام گرفتاری به چه کس پناه ببریم!؟

«واتل ما اوحی الیک من کتاب بک؛ از کتاب پروردگارت هر چه بر تو وحی شده است، تلاوت کن».

خواب عاقل

پیامبر (صلی الله علیه و آ له) فرمودند: خدا به بندگانش چیزی بهتر از عقل نبخشیده است چرا که خواب عاقل از شب بیداری جاهل بهتر است و خداوند پیامبر را جز برای تکمیل عقل، مبعوث نساخت... و ما یذکر الااولوا الالباب، (تنها صاحبان خرد، تذکر و اندرز را می‌پذیرند) (سوره بقره – آیه 269).

حضرت محمد (صلی الله علیه و آ له) فرمودند: بر شما باد که آیه «عز» را بسیار بخوانید، عرض کردند یا رسول الله آیه عز کدام است؟ فرمودند: (آیه آخر سوره اسرا که خداوند قادر فرموده است: ای محمد! «قل الحمدالله الذی، لم یتخذ ولدا، ولم یکن له شریک فی‌الملک، و لم یکن له ولی من الذی، و کبرة تکبیرا»).

نشانه قوت عقل

صبر بر تنهایی نشانه قوت عقل است، آن هم در نیمه‌های شب و راز و نیازهای عاشقانه با خدای یگانه. کسی که از خدا خردمندی گرفت از اهل دنیا و دنیاطلبان کناره گیری و به آنچه نزد خداست پرداخت و خدا انیس او خواهد شد که او در همه حال عزت بخش است. (سوره بقره – آیه 144).

با تلاوت آیه «عز» گرفتاری‌هایتان برطرف می‌شود

آیه‌ای که در ادامه می‌خوانید دنیایی از امید را برای شما به ارمغان می‌آورد. این آیه توکل به خدای قادر را در روح و جان تقویت می‌کند و شرک را ذلیل و مشرک را به ذلت می‌کشاند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آ له) فرمودند: بر شما باد که آیه «عز» را بسیار بخوانید، عرض کردند یا رسول الله آیه عز کدام است؟ فرمودند: (آیه آخر سوره اسرا که خداوند قادر فرموده است: ای محمد! «وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم یَكُن لَّهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِیرًا»).

یتیم
به یتیم نیکی کنید

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: هنگامی که یتیمی گریه کند، عرش الهی می‌لرزد و خدای حکیم می‌فرماید: این کیست که بنده یتیم من را که پدر و مادرش را در کودکی از او گرفته‌ام، می‌گریاند!؟ به عزت و جلالم قسم، هر انسانی که او را آرام کند، بهشت را به او واجب می‌کنم.

پیامبر (صلی الله علیه و آ له) در این باره فرموده‌اند: «هر کس یتیم خود یا یتیم دیگری را نگه دارد تا بی نیاز شود، خداوند کریم بهشت را بر او واجب می‌کند، چنان که به خورنده مال یتیم، جهنم را واجب کرده است.».

سپس دو انگشت مبارک خود را نشان داده و فرمودند: این دو انگشت چقدر به هم نزدیک است؟ همه منتظر پاسخی عمیق بودند، که رسول خدا (صلی الله علیه و آ له) فرمودند: کسی که یتیمی را سرپرستی کند، همانند این دو انگشت در بهشت نزد من است. «فاما الیتیم فلاتقهر» هرگز یتیمی را آزرده خاطر مکن. (سوره ضحی).

بخش قرآن تبیان