پایگاهی برای منتظران شهادت

سلام بر کرخه صبور، سلام بر پادگان کرخه مظلوم و مقاوم، سلام بر پادگان جانباز و فداکار کرخه.

سلام بر پادگان زخم خورده، و داغ‌دیده کرخه.

پادگان کرخه سلام، ما را ببخش که برایت نکوداشت نگرفتیم، ما را ببخش که حتی در سال روز آزادی‌ات یادمان رفت در نکوداشت‌هایمان حتی نامی از تو ببریم و یادی بکنیم.

تو که از ابتدای به وجود آمدنت در خدمت پاسداری از مرزهای سرزمین‌مان بودی. تو مرزبان بودی قبل از اینکه ما انقلاب کنیم. تو مرزبان بودی قبل از اینکه جنگ بر ما تحمیل شود.

آن زمان عده‌ای جوان انقلابی را در خود جای دادی تا هم مراقب مرزهای کشورمان باشند و هم مرهمی باشند بر زخم‌های مردمی مرز نشین که از حداقل امکانات زندگی محروم بودند.

عکس / پادگان کرخه قبل از جنگ

تو بودی که بعد از انقلاب پذیرای کسانی بودی که قسم خورده بودند پاسدار انقلاب و خون شهیدان باشند و در آغوش تو دوره‌های نظامی و عقیدتی را گذرانیدند.

بر تابلویی نوشته بودند : «پایگاه منتظران شهادت».

راستی آن تابلو یادت هست؟ کجا گذاشتی آن یادگار شهیدان (علی رشید الماسی و حمید عنبر سر و سیف الله صبور و حمید بادروج و رضا پور عابد و...) را؟

عکس / سردار شهید حمید بادروج / قبل از جنگ

یادش به خیر تابستان سال 1359 را که مصادف با ماه مبارک رمضان بود و ما برای طی دوره آموزشی ذخیره یک هفته‌ای میهمانت بودیم.

وقتی شیپور جنگ نواخته شد و دشمن دیوانه‌وار به سوی سرزمین اسلامی‌مان هجوم آورد، دشمن که کینه‌ای دیرینه از تو به دل داشت تو را زیر آتش گرفته بود و می‌خواست از تو انتقام بگیرد.

و آن روز ما به ناچار مجبور به ترک تو شدیم ولی دل کندن از تو برای‌مان آسان نبود، بنا بر این در زیر پل‌های ورودی‌ات تعدادی از بچه‌های ذخیره را به نگهبانی از حریمت گذاشتیم به امید روزی که دوباره برای‌مان آغوش باز کنی و پذیرای‌مان باشی.

.... اگر چه دشمن تو را پاره پاره کرد، اما تو ایستاده و امیدوار به بازگشت ما.

دشمن جلوی چشمان ما به تو شلیک می‌کرد و ما چون تو منتظر روز رهایی‌ات ...

و عاقبت آن روز رسید، روزی که با اراده دلیر مردانت چنان سیلی محکمی به دشمن زدند که تا پایان جنگ جرأت پیدا نکرد حتی نگاه چپی به اندازد.

یادت هست بعد از عملیات فتح المبین مردمان نجیب و غیور و مقاوم دزفول به همراه امام جمعه فرزانه و فقید خود در جوارت در باند فرودگاهت سجده شکر بجا آوردند و چه زود یاوران قدیمی‌ات دوباره به سویت باز گشتند و زخم‌های تنت را مرهم عشق نهادند و تو چون مادری مهربان آنان را در آغوش گرفتی.

عکس /حضور رزمندگان اسلام در پادگان کرخه /پس از عملیات فتح المبین و تولد دوباره پادگان.

تو برای ما همچنان پادگان کرخه‌ای، اگرچه هزار یادمان دفاع مقدس در جای جای مرزها ساخته باشند.

و تو همچنان «پایگاه منتظران شهادت» خواهی ماند.

ای پادگان کرخه.

منبع :

وبلاگ رهسپار قدیمی