عکس‌هایی که غرب را رسوا کرد

شاید اگر این زن و کودکش مسلمان نبودند و یک طرف ماجرا هم رژیم جنایتکار صهیونیستی نبود، بسیاری از مردم دنیا همچون آنچه درباره زن و کودک ژاپنی دیدند و شنیدند درباره این تصویر دردناک و آنچه بر آنان گذشته است هم می‌فهمیدند.

معیارها و سیاست‌های دوگانه رسانه‌های غربی در عرصه سیاست که پیگیری منافع سردمدارانشان است، عجیب نیست اما به نظر می‌رسد رویکرد دوگانه آنان در موضوعات و وقایع انسانی و اخلاقی غیرمنتظره باشد.

به عنوان نمونه چندی پیش و در جریان سو نامی ژاپن عکسی از یک زن که به همراه دخترش زیر آوارهای این فاجعه مدفون شده بود، تا روزها سوژه خبری رسانه‌های غربی و بسیاری دیگر از رسانه‌ها بود.

به فاصله اندکی از انتشار تصویر این زن و کودک ژاپنی خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های جهان اقدام به تعریف و تمجید از مقام مادری و محبت زن ژاپنی پرداختند و ده‌ها هزار کلمه در توصیف آن منتشر کردند.‬

این واقعه در شرایطی رخ داد که درست مشابه همین اتفاق برای یک مادر و کودک فلسطینی روی داد اما آنان به جای مرگ در اثر زلزله و سیل، در نتیجه تیرباران اشغالگران صهیونیست جان دادند؛ این مادر فلسطینی حتی در آخرین لحظات زندگی هم از سپر کردن خود برای کودکش دریغ نکرد.

و اگر یه نگاه سطحی به عکس مادران و کودکان شیمیایی شده در سردشت و حلبچه بی اندازیم متوجه می‌شویم که از این فداکاری‌ها البته در برابر حمله دشمنان به افراد بی گناه نه در برابر حمله طبیعت زیاد است و این تصاویر دردناک خلاف عکس زن ژاپنی در هیچ یک از آن رسانه‌ها منتشر نشد.

رژیم عراق که از پیروزی در جبهه‏های جنگ علیه ایران ناامید شده بود، تصور می‏کرد با حملات شیمیایی می‏تواند خواسته‏های خود را بر ملت ایران تحمیل نماید. از این‏رو در تاریخ 7 و 8 تیرماه 1366، هواپیماهای بمب‏افکن عراقی با بمب‏های شیمیایی به چهار نقطه پر ازدحام و متراکم جمعیتی شهر سردشت حمله کردند و زن و کودک و خُرد و کلانِ مردم بی‏گناه آن شهر و اطراف آن را آماج گازهای کشنده و دهشتناک شیمیایی قرار دادند. بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‏ترین و وحشتناک‏ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و پی‏آمدهای منفی زیادی به بار آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیر انسانی اعلام کرد و شهر سردشت را نخستین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان بعد از بمباران هسته‏ای هیروشیما نامید. با کمال تاسف، هنوز هم تعدادی از مردم مقاوم و شریف شهرستان سردشت با آثار و پی‏آمدهای این بمباران دست به گریبان هستند و در رنج و درد به سر می‏برند. به رغم ارتکاب این جنایت هولناک، مجامع جهانی هیچ اقدامی در جلوگیری از ادامه تجاوز به عمل نیاوردند، حتی آن رژیم خونخوار را هم ملامت نکردند و چون گذشته بی‏اعتنا از کنار این حادثه گذشتند.

شاید اگر این زنان و کودکانشان مسلمان نبودند و یک طرف ماجرا هم رژیم جنایتکار صهیونیستی یا منافع آمریکای جنایتکار در میان نبود، بسیاری از مردم دنیا همچون آنچه درباره زن و کودک ژاپنی دیدند و شنیدند درباره این تصاویر دردناک و آنچه بر آنان گذشته است هم می‌فهمیدند.

این موضوع را بگذارید کنار ادعاهای حقوق بشری غرب و نتیجه بگیرد.