دستور آیةالله بهجت؛
چه کنیم تا غم دنیا را نخوریم؟
شخصی از آیةالله بهجت (ره) پرسید:
چه باید کرد تا روحیه غنا و بینیازی داشته باشیم و غصه دنیا را نخوریم؟بهجت عارفان در پاسخ به پرسشگر فرمودند: "هر کس به پایینتر از خودش نگاه کند و بگوید "الحمدلله". اصلا خود همین شکرگزاری، سبب غنا میشود... خود این شکر، موضوعیت و سببیت برای غنی شدن فقیر دارد.
عدهای توکل را برای خودشان روزی میدانند و اینها در واقع غنی هستند. احراز کردهاند که اگر بر خدا توکل کنند، روزیشان به آنها میرسد و اگر نرسید، کشف میکنند که لازم نبوده است. غنا و تمکن مالی، جنبه مقدمیت دارد و برای این است که انسان راحت زندگی کند. فرد متوکل بر خدا بدون داشتن آن مقدمه، راحت زندگی میکند.
و از جمله کرامات عرفای بزرگ، کلمات شیرین و جملات قصاری است که از آنها باقی میماند و حضرت آیةالله بهجت نیز از این قاعده مستثنی نبودهاند.
شخصی از ایشان میپرسد، آیا استخاره با تسبیح هم صحیح است و مانند استخاره با قرآن قابل اعتناست؟
بهجت عارفان در پاسخ به این شخص فرمودند: "استخاره مثل تلگراف به عالم غیب است و اختصاص به قرآن ندارد، با تسبیح هم میشود."
شخص دیگری از ایشان در خصوص لزوم عمل به استخاره میپرسد و ایشان (ضمن عدم تصریح به وجوب شرعی) میفرمایند: "برای کسی که نمیخواهد به استخاره عمل کند، استخاره کردن خوب نیست. اگر کسی استخارههایی را که خود و دیگران نمودهاند جمعآوری کند، عجایبی در آن دیده و شنیده میشود."
منبع: پرسشهای شما و پاسخهای آیةالله بهجت، جلد دوم
تهیه وتنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان