تبیان، دستیار زندگی
بزرگان دین و عرفا بزرگ در بیان چگونگی رهایی از غصه‌های دنیا که گریبان‌گیر عده‌ای بسیار است، دستوراتی دارند که منجر به نجات انسان از بسیاری از مشکلات روحی می‌شود. اگر با دقت به این دستورات نظر بیفکنیم، راه رهایی در واقع در همین دستورات است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دستور آیةالله بهجت؛

چه کنیم تا غم دنیا را نخوریم؟

بهجت
بزرگان دین و عرفا بزرگ در بیان چگونگی رهایی از غصه‌های دنیا که گریبان‌گیر عده‌ای بسیار است، دستوراتی دارند که منجر به نجات انسان از بسیاری از مشکلات روحی می‌شود. اگر با دقت به این دستورات نظر بیفکنیم، راه رهایی در واقع در همین دستورات است.

شخصی از آیةالله بهجت (ره) پرسید:

چه باید کرد تا روحیه غنا و بی‌نیازی داشته باشیم و غصه دنیا را نخوریم؟

بهجت عارفان در پاسخ به پرسش‌گر فرمودند: "هر کس به پایین‌تر از خودش نگاه کند و بگوید "الحمدلله". اصلا خود همین شکرگزاری، سبب غنا می‌شود... خود این شکر، موضوعیت و سببیت برای غنی شدن فقیر دارد.

عده‌ای توکل را برای خودشان روزی می‌دانند و اینها در واقع غنی هستند. احراز کرده‌اند که اگر بر خدا توکل کنند، روزی‌شان به آنها می‌رسد و اگر نرسید، کشف می‌کنند که لازم نبوده است. غنا و تمکن مالی، جنبه مقدمیت دارد و برای این است که انسان راحت زندگی کند. فرد متوکل بر خدا بدون داشتن آن مقدمه، راحت زندگی می‌کند.

و از جمله کرامات عرفای بزرگ، کلمات شیرین و جملات قصاری است که از آنها باقی می‌ماند و حضرت آیةالله بهجت نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌اند.

شخصی از ایشان می‌پرسد، آیا استخاره با تسبیح هم صحیح است و مانند استخاره با قرآن قابل اعتناست؟

بهجت عارفان در پاسخ به این شخص فرمودند: "استخاره مثل تلگراف به عالم غیب است و اختصاص به قرآن ندارد، با تسبیح هم می‌شود."

شخص دیگری از ایشان در خصوص لزوم عمل به استخاره می‌پرسد و ایشان (ضمن عدم تصریح به وجوب شرعی) می‌فرمایند: "برای کسی که نمی‌خواهد به استخاره عمل کند، استخاره کردن خوب نیست. اگر کسی استخاره‌هایی را که خود و دیگران نموده‌اند جمع‌آوری کند، عجایبی در آن دیده و شنیده می‌شود."


منبع: پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیةالله بهجت، جلد دوم

تهیه وتنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان