نیّت کارهایی که گناه است!

به بیان قرآن کریم ، اسلام ناب محمدی به معنای : «و من یكفر بالطاغوت و یؤمن بالله» می باشد . اکنون در بسیاری از کشورهای اسلامی دیده می شود که یومن بالله هستند، اما یكفر بالطاغوت نمی باشند .

این در حالی است که اسلام این دو موضوع را در کنار یکدیگر بیان کرده و مسلمانی واقعی را مستلزم عمل به این دو رکن می داند .

مبدأ اسلام، ذات اقدس الهی است!

مبدأ‌ اسلام، ذات اقدس الهی است و خداوند، هستی خالص است و حقیقت ناب وسهو و نسیان و عصیان در آن راهی ندارد ؛ «ذلک بان اللّه هو الحق »¹. اگر خدا حقّ محض است و جهل و سهو و نسیان در آن بارگاه راه ندارد، اسلام هم که دین الهی است، «ان الدین عنداللّه الاسلام». ²

از طرف خدای خالص، دین خالص و محض نازل می‌شود؛ «ان الدّین عند اللّه الاسلام » و اگر خدا نور محض است که «اللّه نور السّماوات والارض»³ و اسلام هم از ناحیه ذات اقدس اله است که «ان الدّین عند اللّه الاسلام»

آنچه از خدای سبحان به عنوان اسلام تجلّی می‌کند نور خواهد بود، چه اینکه درباره قرآن کریم آمده است؛ «قد جاءکم من اللّه نور و کتاب مبین»⁴ و درباره عترت طاهرین علیهم‌الصلاة‌و‌علیهم‌السلام هم وارد شده است که اینها نور واحدند.

اسلام ناب چیست؟

اسلام ناب آن است که در حرم او جهل، سهو، نسیان، خطا، خطیئه، خرافات راه نداشته باشد. اگر دینی آلوده‌ با جهل بود، با خطا و خطیئه همراه بود، این اسلام ناب نیست و ذات اقدس اله ما را به دین خالص فرا خوانده است و چون خودش خالص محض است و دینی که از او نازل شده است خالص محض است، از ما هم اخلاص طلب کردند، یعنی از ما اسلام ناب خواستند. اسلام چون منزّه از خطا و سهو و نسیان و خرافه و امثال اینهاست، خالص است. مسلمان چون منزّه از هوا و هوس و ریا  است، این خالص است.

اگر کسی اسلامش آمیخته با تسامح و تساهل ، آمیخته با خرافات، آمیخته با هوس و هوا، آمیخته با ریا  شد، این اسلام ناب نیست، اسلامی نیست که از طرف خدای سبحان آمده باشد.

از ما خواسته شده، مسلمان خالص باشیم!

اگر ما می خواهیم مسلمان خالص باشیم، باید در توحید باید اخلاص را رعایت کنیم؛ بدین معنا که صفات را زائد بر ذات ندانیم عین ذات بدانیم، هستی را محدود نکنیم، خدا را هستی نامتناهی بدانیم؛ در حرم ذات اقدس اله، نه نقصی راه داشته باشد و نه عیبی و نه کثرتى .

اسلام ناب، ناشی از شناخت خداوند و کتاب اوست!

ذات اقدس اله برای اینکه ما را به اسلام ناب آشنا کند، خود را معرّفی کرد که حقّ محض است، کتاب خودش را معرّفی

کرد که حقّ صرف است، فرمود: این کتاب «لا یأتیه الاباطل من بین یدیه ولا من خلافه»⁵

اولیای خود را وجود مبارک حضرت ختمی نبوّت را، وجود مبارک پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و هم‌چنین اهل‌بیت عصمت و طهارت را معرفی کرده است که اینها انسان‌های کامل‌اند.

پس خدا، خالص محض است چون حقّ صرف است؛ قرآن، خالص محض است چرا که؛ «لایأتیه الاباطل من بین یدیه ولا من خلافه »⁶ انبیا و انسان‌های کامل خالص‌‌اند چون معلّم ملائکه‌اند و ملائکه «لا یعصون اللّه ما أ‌مرهم »⁷ هستند، آنجا خرافات و جهل نیست، آنجا تعلیمش تعلیم ناب است، معلّمان آنها هم معلّمان ناب.

در نشئه طبیعت، خدای سبحان از همه ما دینداری خالصانه را خواسته است، فرمود: خالصاً دین را بپذیرید و خدا را عبادت کنید.

اسلاب ناب محمدی به روایت قرآن کریم

به بیان قرآن کریم ، اسلام ناب محمدی به معنای: «و من یكفر بالطاغوت و یؤمن بالله» می باشد .

اکنون در بسیاری از کشورهای اسلامی دیده می شود که یومن بالله هستند، اما یكفر بالطاغوت نمی باشند .

این در حالی است که اسلام این دو موضوع را در کنار یکدیگر بیان کرده و مسلمانی واقعی را مستلزم عمل به این دو رکن می داند .

کارهایی که نیّتشان هم گناه است!

همه گناهان را اگر مرتكب شویم، مجرم هستیم اما چند گناه است که گفته شده اگر آن را هم مرتکب نشده و تنها نیتش را بکنیم ، گناه است .

یكی از آنان، این است كه دوست داشته باشی آبروی مردم  را بریزی، ولو آبرویی را نریزی!

اگر خوشمان بیاید که این اتفاق بیافتد ولو انجامش ندهیم، مجرم هستیم؛ «یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ »⁸ ، این عبارت بیان می کند که یحبون یعنی علاقه دارد كه كارهای زشت دیگران لو برود. همین كه دوست داری گناهان مردم لو برود، این دوست داشتن خودش گناه است و در ادامه می فرماید: «لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ ».

از گناهان دیگری که نیّتش هم گناه به حساب می آید، راجع به طاغوت است. می فرماید: «یُرِیدُونَ أَن یَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ »⁹ یعنی اراده و نیتش این است كه به دادگاه های طاغوت مراجعه كند، «وَقَدْ أُمِرُواْ أَن یَكْفُرُواْ » ریختن آبروی مؤمن، مراجعه به طاغوت و ... اراده اش هم جرم است.

اسلام ناب، به معنای تسلیم محض بودن در برابر دین است!

اسلام ناب یعنی اسلامی كه همه چیز از متن دین بیان شود و مردم نیز در برابر این دین تسلیم محض باشند.

ما گاهی اوقات که به بعضی از مسائل دین راضی نیستیم و با آن دسته از تعالیمی که با منافع ما جور در نمی آید، رابطه خوبی نداریم!

اما این نکته را نباید فراموش کرد که؛ بعد از پیغمبر(صلی الله علیه و آله)، ائمه(علیهم السلام) و بعد از آنها مجتهد جامع الشرایط و ولی امر، قانون را تعیین می کنند و در برابر قوانین و فرمایشات آنها باید تسلیم بوده و پیروی کنیم.

به خانم بزرگواری می گوییم: اسلام گفته حجاب واجب است. می گوید: نه، من نماز می خوانم، روزه هم می گیرم، مكه هم می روم، كمك به فقرا هم می كنم، دیگه خدا حجاب را می بخشد ، به حجاب من کار نداشته باشید .

در پاسخ بیان می کنیم که: نمی شود بگوئیم ماشین سه چرخ دارد، و اگر چهارمی را نداشته باشد خللی ایجاد نمی شود! ماشین تا چهار چرخ سالم نداشته باشد نمی تواند راه برود .

اگر ما از صبح تا شب روزه گرفتیم، اما ده دقیقه به افطار بگوییم: خدایا! ما چهارده ساعت است چیزی نخورده ایم، حالا این ده دقیقه را هم شتر دیدی، ندید! روزه باطل است. اصلاً بگوئید: یک دقیقه قبل افطار چیزی خوردیم! اصلا روزه باطل است .

همه ما در برابر یك پزشك تسلیم هستیم و باید هم تسلیم باشیم، چون او بعد از دیپلم، ده دوازده سال كمتر یا بیشتر درس خوانده. به خاطر ده دوازده سال تحصیلات می گوید این قرص را هر 4 ساعت بخور، می گوییم چشم . این كپسول را هر دوازده ساعت یك دانه بخور، می گوییم چشم. این شربت را هر 24 ساعت یك قاشق بخور، می گوییم چشم. همه را می گوییم چشم. چرا؟

برای اینكه ده سال درس خوانده، اما مرجع تقلید كه هفتاد سال درس خوانده، می گوید اسلام گفته نماز صبح دو ركعت، می پرسیم چرا؟ نماز مغرب سه ركعت، می پرسیم چرا؟

چطور به دكتر نمی گوئیم این قرص هر چهار ساعت چرا؟ كپسول هر هشت ساعت چرا؟ چرا به كسی كه ده سال درس خوانده نمی گوئیم چرا، اما به كسی كه هفتاد سال درس خوانده می گوئیم چرا؟

بعضی می گویند اگر ما اسرار عبادات را نفهمیم، دلیل ندارد عمل كنیم. من سؤال می کنم : آیا چنین سؤالی را از پزشک هم می کنیم؟ به دكتر می گوئیم چون اسرار این قرص و كپسول را نمی دانم آن را نمی خورم؟

اگر بنا باشد هر بیماری به هر دكتری بگوید چون راز این را نمی دانم، قرص شما را نمی خورم ، مردم از بی دوایی و بیی سوادی می میرند !

باید نسبت به قانون خدا كه خالق ماست و می داند چه ساخته و چه جوری ساخته، تسلیم باشیم و در سایه این امكاناتی كه برای ما پیش آمده، قدردانی بكنیم .

نتیجه گیری:

اولاً : انسان کامل همتای قرآن کریم است برابر با حدیث شریف ثقلین.

ثانیاً، قرآن مصون از هر گزند است، پس اولیای الهى، معصومین و اهل‌بیت، منزّه از هر جهل و از خطا هستند؛ زیرا ممکن نیست بر اساس «إنی تارک فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتی»¹⁰ قرآن معصوم باشد و اینها معصوم نباشند، قرآن «لا یأتیه الاباطل»11باشد اینها یأتیه الباطل باشند، قرآن حق و صدق محض باشد، اینها احیاناً اشتباه بکنند؛ ممکن نیست یک انسان خطاکار را با قرآن معصوم همتا قرار بدهند. نتیجه آنکه ولایت، هم‌سنگ قرآن است یعنی قرآن اگر بخواهد پیاده بشود، وجود عینی قرآن می‌شود اهل‌بیت عصمت و طهارت، اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌الصلاة‌و‌علیهم‌السلام بخواهند به صورت یک کتاب تدوینی دربیایند، می‌شوند قرآن حکیم و قرآن کریم، و اینها هستند که معلّم ملائکه‌اند، اینها هستند که اگر ما به اسلام ناب آشنا بشویم و نزدیک بشویم نه ظلمی را امضا بکنیم نه زیر بار ظلم برویم و جهانی را که به سمت ظلم دارد حرکت می‌کند او را به جهت عدل هدایت بکنیم اگر این کار را کردیم امیدواریم همان پیام درست و امیدبخشی یا جایزه امیدبخشی که اهل‌بیت علیهم‌السلام درباره سلمان رضوان‌اللّه‌علیه دادند که: «سلمان منّا اهل‌البیت»12چنین امید و نویدی هم نصیب ما بشود که ما را هم جزء اهل‌بیت بدانند.

فرآوری : زهرا اجلال

گروه دین تبیان

پی نوشت ها :

1– حج، 6 .

2– آل‌عمران، 19 .

3– نور، 35.

4 – مائده، 15.

5– فصلت، 42.

6- همان .

7– تحریم، 6.

8- نور ، 19.

9- نساء ،60 .

10– مستدرک‌الوسائل/ج3 /ص355.

11– فصلت، 24 .

12– بحارالأ‌نوار، ج‌/2، /ص189. ‌

منابع :

پایگاه اطلاع‌رسانی موسسه تحقیقاتی اسراء

سایت حوزه

سخنرانی حجت الاسلام قرائتی پیرامون " اسلام ناب محمدی "