وقتی طلبه شدم (12)

بخش قبلی را اینجا ببینید

آخرین قسمت از مجموعه (وقتی طلبه شدم) را در این بخش مطالعه می کنید. هدف ما از این مقالات، روشن کردن برخی مسائل در مسیر طلبگی بود، که ممکن است برای خیلی ها مفید باشد.

این که می‏گویی به حوزه می‏روم تا خودسازی کنم، گرچه نشان از نگرانی بسیار مبارکی در وجود تو دارد و علامت زنده بودن فطرت خداجویی و حقیقت‏طلبی در نهاد تو است، امّا باید این‏گونه تکمیل شود که وظیفة خودسازی فقط وظیفة حوزویان نیست. ما، قبل از آن‏که به حوزه بیاییم وظیفة خودسازی داشته‏ایم. حتی اگر حوزه هم نمی‏آمدیم و شغل دیگری می‏داشتیم، می‏توانستیم و می‏بایست که خودسازی کنیم. بسیاری از اصحاب پیامبراکرم‏ (ص) مشاغل سادة اجتماعی داشتند، ولی درجات بلند معرفت و معنویت را هم پیموده بودند.

مگر ابوذر غفاری جز یک روستایی ساده بود؟ مگر میثم تمار خرمافروش نبود؟ در عصر خودمان، پیر پالان‏دوز، شیخ رجبعلی خیاط، مرحوم حدّاد و دیگران، مگر جزو اولیای خدا نبودند؟ پس وظیفة تهذیب نفس مربوط به بُعد انسانی ماست، نه بُعد صنفی، گرچه تأیید می‏کنم که زمینه‏های رشد معنوی در حوزه فراهم‏تر است، تذکر مستمر، فراغت بال، ارتباط با شخصیت‏های وارسته، انس با منابع مهمّ معرفت و.. . در این زمینه‏سازی مؤثر هستند».

امّا با این همه، او را به ورود به حوزه تشویق کردم. علی‏رغم این‏که از نیاز دانشگاه به نیروهای متدین و متخصص آگاه هستم، علی‏رغم این‏که اهمیت رشتة تحصیلی او را هم به‏خوبی می‏دانم؛ می‏دانی چرا؟

چون اولاً نیاز حوزه را به داشتن نیروی کارآمد، بسیار بیشتر از دانشگاه می‏دانم. ثانیاً موانع ورود به حوزه آن‏قدر زیاد است که با این همه نیاز، در جذب علاقه‏مندان ناکام است. دانشگاه بالاخره نیروی خود را جذب می‏کند، امّا حوزه، بسیاری از موجودی خود را هم از دست می‏دهد، اگر روزی به پزشک یا مهندس نیاز داشته باشیم، از سایر کشورها هم می‏توانیم تأمین کنیم؛ مثل آن‏که در زمان جنگ پزشک پاکستانی و تایلندی در کشور ما، فراوان بود. امّا برای تأمین نیاز به روحانی به کجا باید رو بیاوریم؟

علاوه بر این نیروی متعهدی که باید به دانشگاه راه یابد و متخصص بسیجی گردد، به همّت عالمان وارسته تربیت می‏شود. به او گفتم: «تو اگر به دانشگاه بروی تنها یک نیرو برای دفاع از اسلام هستی، ولی اگر در حوزه موفقیت پیدا کنی، می‏توانی ده‏ها نیرو برای حمایت از مکتب اهل‏بیت‏ (ع) تربیت کنی.

سخنم خیلی طولانی شد. إن ‏شاء اللّه حوصله‏ات سر نرفته باشد. راستش علاقة تو به این مباحث، مرا وادار به پرگویی می‏کند. امیدوارم به زودی تو را ببینم و از نزدیک با هم گفت و گو کنیم. کتاب ارزش‏مند حوزهاثر استاد مصباح و نیز کتاب حوزه و روحانیت اثر مقام معظم رهبری را برایت ارسال می‏کنم. در اوقات فراغت آن را مطالعه کن و نظراتت را برایم بنویس. به همة بستگان هم سلام برسان.

برادرت، محمّد

منبع: پایگاه راه و رسم طلبگی

تهیه و تنظیم: محمد حسین امین - گروه حوزه علمیه تبیان