نیتی مقدس برای بستن دانشگاه ها

گذری بر تاریخ آغاز انقلاب فرهنگی

دوم اردیبهشت ماه سالروز انقلاب فرهنگی در دانشگاهها است. دانشگاه‌ها چه قبل و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی كانون التهابات سیاسی بود و بسیاری از اعتراضات، تجمعات، تحصن‌ها در این نهاد علمی سر و شكل می‌گرفت.

بی‌دلیل نیست كه بعد از پیروزی انقلاب نماز جمعه تهران در دانشگاه برگزار شد و از سویی دیگر مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت نیز برای اعلام برنامه‌های دولت خود در دانشگاه تهران سخنرانی كرد.

اما مدتی نگذشت كه این مركز به عنوان ستاد فعالیت گروههای سیاسی ضد انقلاب مطرح شد.

تشكل‌ها و احزاب در دانشگاهها اقدام به برگزاری گروههایی و پخش نشریات و حتی تبادل اسلحه می‌كردند.

وضعیت عمومی دانشگاهها در شورای انقلاب به بحث و بررسی گذاشته ‌شد. در بین اعضای این مجموعه تصمیم‌گیر، اكبر هاشمی رفسنجانی و محمد حسین بهشتی شفاف تر از بقیه افراد به اعلام نظر در این خصوص پرداختند و ادامه وضعیت را به نفع گروههای سیاسی ضد انقلاب و به ضرر دانشجویان دانستند.

بعد از بحث و بررسی‌ها فراوان، اكثر اعضای شورا به این نتیجه رسیدند كه بایستی در مقابل حضور و نفوذ عناصر ضد انقلاب در دانشگاه و طرح شعارهای عوام فریبانه و تبلیغاتی از سوی آنان و جلب توجه دانشجویان تازه وارد اقدامی عملی‌تر صورت گیرد.

در تاریخ 26 فروردین 1359 اكبر هاشمی رفسنجانی به طرح این موضوع در تالار اجتماعات دانشكده علوم پزشكی تبریز حضور یافت و به تشریح مباحثی ایدئولوژیكی درباره مبانی فكری اسلام و اهداف و بنیان‌های نظری انقلاب اسلامی پرداخت.

طرح چنین موضوعات اعتراض دانشجویان هوادار مجاهدین و كمونیست را در پی داشت و آنان در واكنش به این اظهارات شعارهای ضد انقلابی سر داده و فضای دانشگاه را متشنج كردند.

از این به بعد ماجرا آغاز شد و دانشگاه تبریز صحنه درگیری بین نیروهای دانشجوی هوادار و ضد انقلاب شد بعد از مدتی دانشجویان مسلمان و انجمن اسلامی كارگران و كارمندان دانشگاه مذكور، ساختمان مركزی دانشگاه را به تصرف خود در آورند و با انتشار اعلامیه ضمن اعتراض به واقعه اخیر، خواستار تصفیه و پاكسازی دانشگاه تبریز شدند.

همزمان با این اتفاق دانشگاه علم و صنعت تهران نیز از سوی انجمن اسلامی دانشجویان اشغال شد و درگیریهای به وقوع پیوست.

چون قضیه ابعاد ملی به خود گرفت، شورای انقلاب وارد عرصه شد و با تایید امام اعلام كرد كه كلیه دانشگاهها كشور از 15 خرداد تعطیل است اما شرایط بگونه‌ای بود كه عملاً تا روز 15 خرداد دانشگاه روی آرامش به خود نمی دید.

شورای انقلاب در گام بعدی با انتشار اعلامیه‌ای اعلام كرد كه كلیه دانشگاهها و مدارس عالی باید ترتیبی اتخاذ كنند تا روز 14 خرداد انتخابات و برنامه‌های جنبی به اتمام برسد و هرگونه استخدام در دانشگاها نیز متوقف شد.

تا روز 30 فروردین 30 مركز مهم دانشگاهی صحنه زد و خورد میان نیروهای سیاسی بود.

دانشگاههای شیراز و مشهد از جمله مراكزی بودندكه جزو پایگاههای گروههای سیاسی ضد انقلاب قرار داشتند و تا تاریخ یاد شده به تصرف انجمن اسلامی در آمدند. واكنش گروههای سیاسی خارج از دانشگاه در مورد این اتفاق یكسان نبود.

جنبش مسلمانان مبارز، جاما و مجاهدین خلق حركت دانشجویان مسلمان را نكوهش كردند و در مقابل جامعه روحانیت مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی این حركت را مورد تایید قرار دادند.

امام خمینی(ره) از این حركت حمایت كردند و از این تاریخ دانشگاهای سراسر كشور تعطیل شد و این وضعیت تا 27/9/61 ادامه داشت و از این تاریخ كه روز حوزه و دانشگاه نام گرفت دانشگاهها رسماً فعالیت خود را آغاز كردند.

شورای انقلاب به منظور ایجاد تحول و دگرگون كردن شرایط و اسلامی كردن دانشگاه، فرمان اقدام به تشكیل شورای انقلاب فرهنگی اعضای این شورای ربانی املشی، محمد جواد باهنر، جلال‌الدین فارسی، شمس ‌آل احمد، حسن حبیبی، عبدالكریم سروش و علی شریعتمداری بودند.

بخش تاریخ تبیان

منبع: خبرگزاری فارس