تبیان، دستیار زندگی
محبّت یکی از اجزای وجودی انسان است که با او متولّد می‌شود و تحت تأثیر عوامل گوناگون اجتماعی شکل می‌گیرد. اگر این عوامل مثبت باشد، محبّت ماندگار و پایدار می‌ماند در غیر این صورت اثر وجودی خود را از دست می‌دهد. محبّت در راه خدا و برای خدا، پاکترین و پر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جلب محبت به شیوه الهی!


پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‏شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‏شوید، مگر این‏که یکدیگر را دوست بدارید. آیا مى‏خواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.


محبّت یکی از اجزای وجودی انسان است که با او متولّد می‌شود و تحت تأثیر عوامل گوناگون اجتماعی شکل می‌گیرد. اگر این عوامل مثبت باشد، محبّت ماندگار و پایدار می‌ماند در غیر این صورت اثر وجودی خود را از دست می‌دهد.

محبت

محبّت در راه خدا و برای خدا، پاکترین و پر ارزشترین محبّتها است. و رسیدن به این درجه محبت از توفیقات بندگان خداجو می باشد. زیرا اینان به دنبال آن هستند که تمام جنبه ها و جلوه های زندگیشان رنگ و بوی الهی بگیرد. امام صادق علیه السّلام درکلامی نورانی می فرمایند: به راستی که از محکمترین رشته و ریسمان های ایمان اینست که محبت تو، بغض تو، عطا و بخشش و منع تو در راه خدا باشد پس اضافه کردند: دوست دشمن خدا، دشمن خداست.

این مسأله آنقدر اهمیت دارد که حتی ریشه ایمان را نیز، در حبّ و بغض دانسته اند. امام صادق علیه السّلام فرموده اند: آیا ایمان جز حبّ و بغض است؟ پس این آیه را تلاوت فرمودند که (حبّب الیکم الایمان)(حجرات 7)یعنی(ایمان را برای شما دوست داشتنی قرار داد.) )

پاره ای از روایات در بیان فضیلت کسانی که یکدیگر را در راه خداوند دوست می دارند وارد شده است که آنها در سایه عرش الهی جای دارند و تمام ملائک مقرّب و اولیاء الهی به مکان و منزلت اینان غبطه می خورند و آنها بدون حساب به سوی بهشت می روند و در قیامت به ایشان جیران الله یعنی همسایگان خدا گفته می شود.( سفینه البحار، ج 2 ،ص 11 و 12)

پرواضح است که ریشه و محور محبّت در این گونه از دوستی ها، خداوند متعال و علاقه به مخلوقات و منسوبات اوست. گذشت و ایثارها، بخشش ها و تمام روابط بین این دوستان به واسطه محبت به خدای متعال می باشد. هم چنین آثار این دوستی بسیار متفاوت با دوستی های غیر الهی است. یکی از این بدست آوردن قلوب دیگران است. البته دوستان الهی برای توجّه و جلب قلوب دیگران به دوستی نمی پردازند ولی از آثار این نوع دوستی که جلب قلوب دیگران است نیز بهره مند می باشند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: وقتی مسلمانان به هم می رسند و به یکدیگر دست می دهند، خداوند گناهانشان را می ریزد همان گونه که برگ از درخت می ریزد

چگونگی محبت کردن الهی :

امّا درباره چگونگی محبّت به دیگران لازم است به این نکته مهم توجه نمائید که اساساً در امور و کارهایی که انگیزه و هدف الهی است، باید از مسیری گذر نمود که مورد تأیید و تکمیل کننده آن هدف باشد. بنابراین لازم است شکل محبّت ما نیز برگرفته از راهنمایی های خداوند متعال و اولیای او باشد و الّا اگر بخواهیم از مسیر دیگری به سوی این هدف حرکت نمائیم، قطعاً به آن مطلوب نخواهیم رسید.

در روایات و سنّت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت علیهم السّلام توضیحات مفصّلی در این باره آمده است که به پاره ای از آنها اشاره می نمائیم. 2

1ـ محبّت زبانی: لازم است به کسانی که دوستشان داریم، بگوئیم که به شما علاقه داریم.

2ـ محبت رفتاری: محبّت رفتاری نشانه صداقت محبّت گفتاری است که جلوه هایی دارد؛

الف ـ هدیه؛ امام صادق علیه السّلام فرمودند: به یکدیگر هدیه دهید و از این راه به هم محبّت کنید که هدیه، کینه ها را از بین می برد.

ب ـ خوش رویی و خوش اخلاقی؛ امام باقر علیه السّلام فرمودند:انجام کار نیک و خوش رویی مایه جلب محبّت است.

ج ـ خوب صدا زدن: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: سه چیز محبت انسان به برادر مسلمان خود را صفا داده و یک رنگ می کند؛ اوّل؛ هرگاه او را می بیند با گشاده رویی برخورد کند. دوّم؛ وقتی برادرش خواست نزد او بیاید برای او جا باز کند. سوّم؛ با اسمی که بیش از همه دوست دارد او را صدا بزند.

دست دادن

د ـ مصافحه؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: وقتی مسلمانان به هم می رسند و به یکدیگر دست می دهند، خداوند گناهانشان را می ریزد همان گونه که برگ از درخت می ریزد.

امام صادق علیه السّلام فرمودند: به هم دست دهید که دست دادن کینه ها را از بین می برد.

هـ ـ سخاوت؛ امام رضا علیه السلام فرمودند: انسان با سخاوت به خدا، بهشت و مردم نزدیک است و بخیل از خدا، بهشت و مردم دور می باشد.

و ـ تواضع؛ امام علی علیه السّلام فرمودند: ثمره تواضع، محبت است.

ز ـ صداقت؛ وقتی انسان کسی را دوست دارد به او دروغ نمی گوید. امام علی علیه السّلام فرمودند: انسان صادق با صداقتش سه چیز را به دست می آورد؛ حسن اعتماد، محبت، ابهّت.

ح ـ حسن ظنّ؛ امام علی علیه السّلام فرمودند: کسی که به مردم حسن ظنّ دارد از آنان محبّت دریافت خواهد کرد.

ط ـ انصاف؛ امام علی علیه السّلام فرمودند: انصاف موجب تداوم محبت است.

ک ـ احترام ؛قطعاً اینگونه است که احترام به دنبالش احترام می آید.

ذ- محبّت کتبی؛ امام علی علیه السّلام فرمودند: نامه، گویاترین سخنگوی تو است.

نامه، دارای خصوصیات منحصر به فردی است مانند گویایی و ماندگاری زیرا بارها می توان آن را خواند و دیگر اینکه می توان آن را در خلوت خواند که موقعیت بسیار خوبی است. بنابراین اثر و ماندگاری بیشتری دارد. ( با اقتباس از نشریه نامه جامعه )

سفارش به محبت کردن در کلام معصومین علیهم السلام :

امام جواد علیه‏السلام :

ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ وَالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَالاِنطِواعِ وَالرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَلیمٍ؛

با سه خصلت، محبّت (دیگران) به دست مى‏آید: انصاف در معاشرت، همدردى (با دیگران) در سختى‏ها، و بازگشت به قلبى پاک. (بحارالأنوار، ج78، ص82، ح77)

رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

خَیرُ المُؤمِنینَ مَن کانَ مَلَفَةً لِلمُؤمِنینَ وَلاخَیرَ فیمَن لایَلَفُ وَلایُؤلَفُ؛ بهترین مؤمنان کسى است که با مؤمنان اُنس بگیرد و کسى که انس نگیرد و انس نپذیرد، خیرى در او نیست.( بحارالأنوار، ج67، ص298، ح23)

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله  :

وَالّذى نَفسى بِیَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـکم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکم؛

به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‏شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‏شوید، مگر این‏که یکدیگر را دوست بدارید. آیا مى‏خواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید

امام على علیه‏السلام:

اَلنُّصحُ یُثمِرُ المَحَبَّةَ؛ خیرخواهى محبت‏آور است. (غررالحکم، ج1، ص161، ح 613)

امام صادق علیه السلام

إنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ لَیَرحَمُ الرَّجُلَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوُلدِهِ؛

خداوند عزّوجلّ انسان را براى محبّت بسیار به فرزندانش مورد رحمت خود قرار مى‏دهد

(مکارم الاخلاق، ص‏219)

محبت به کودک

امام سجاد علیه‏السلام :

اَلقَولُ الحَسَنُ یُثرِى المالَ وَیُنمِى الرِّزقَ وَیُنسِئُ فِى الأَجَلِ وَیُحَبِّبُ إلَى الهلِ وَیُدخِلُ الجَنَّةَ؛

گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزى را فراوان مى‏کند، مرگ را به تأخیر مى‏اندازد، (انسان را) محبوب خانواده مى‏کند و به بهشت وارد مى‏نماید . (خصال، ص317، ح100)

امام على علیه‏السلام :

مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ؛ هر کس به مردم خوش گمان باشد، محبّت آنان را بدست مى‏آورد.( غررالحکم، ج5، ص379، ح8842)

امام على علیه‏السلام

عَلَیکمْ‏بِالسَّخاءِوَحُسنِ‏الخُلقِ‏فَإِنَّهُمایَزیدانِ‏الرِّزقَ‏وَیوجِبانِ‏المَحَبَّةَ؛ به یکدیگر هدیه بدهید تا محبّت را در میان خود بیفزایید. (غررالحکم، ج4، ص304، ح6161)

امام صادق علیه‏السلام

اَللّهُمَّ اِنّى أَسأَلُک الزَّینَ وَالزّینَةَ وَالمَحَبَّةَ وَأَعوذُ بِک مِنَ الشَّینِ وَالشَّنَآنِ وَالمَقتِ؛

خدایا از تو خوبى، آراستگى و محبّت را خواستارم و از بدى و دشمنى و کینه، به تو پناه مى‏برم .

(کافى، ج5، ص500، ح1)

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله  :

وَالّذى نَفسى بِیَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـکم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکم؛

به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‏شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‏شوید، مگر این‏که یکدیگر را دوست بدارید. آیا مى‏خواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.( مشکاة الانوار، ص157)

فرآوری :محمدی

گروه دین تبیان


منبع: سایت شهید آوینی،وبلاگ آموزه،نقد نیوز

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.