لطفاً ذوق‌زده نشوید!

فروش رویایی دو فیلم اول اکران نوروز 90 بسیاری را نسبت به اکران خوب تا پایان سال امیدوار کرده است اما آیا این دوفیلم ملاک خوبی برای قضاوت درباره کلیت سینما ایران هستند؟

خیلی‌ها این‌روزها وقتی به امار فروش فیلم‌های اکران نوروزی سینماها نگاه می‌کنند برق امیدی در چشمانشان می‌نشیند که گویی آرزویی در آستانه تحقق است و از امروز می‌توان به خوش بودن حال سینمای ایران تا پایان سال امیدوار بود. ‌این حس و حال البته تنها معطوف به هم‌زمانی اکران دو فیلم «اخراجی‌ها3» و «جدایی نادر از سیمین» و نیز توفیق توأمان این دو فیلم در جذب خیره‌کننده مخاطبان به سال‌های سینمای نیست بلکه ترکیب فیلم‌های اکران شده در جشنواره فیلم فجر نیز بسیاری را چشم به راه یکسال رویایی برای اکران سینماها کرده‌است. با این همه اما آیا می‌توان با استناد بر توفیق و درخشش دو فیلم اکران نوروزی، ناکامی دو فیلم دیگر همین فصل یعنی «یکی از ما دو نفر» (ساخته تهمینه میلانی که اتفاقاً پیش‌ از این با فیلم «آتش بس» جایگاه نخستین فیلم میلیاردی سینمای ایران را از آن خود کرده بود) و «3 درجه تب» (ساخته حمیدرضا صلاحمند که در ایام نوروز سریال «بچه‌ها نگاه می‌کنند» به کارگردانی او با اقبال قابل قبول مخاطبان همراه شد) را نادیده گرفت و رأی بر حال و روز خوب سینمای ایران داد!؟ آیا نباید ویژگی‌ها و امتیازات منحصر به فرد دو فیلم «اخراجی‌ها3» و «جدایی نادر از سیمین» را در این بحث مورد توجه قرار داد؟

ویژگی های منحصر به فرد

براساس رفتارشناسی مخاطبان سینمای ایران شاید آنچه امروز بعنوان رقم فروش بلیط برای دو فیلم «اخراجی ها3» و «جدایی..» به ثتب رسیده است اندکی با آنچه پیشتر پیش بینی می شد فاصله داشته باشد به خصوص در زمینه توفیق خیره کننده فیلم فرهادی در جذب مخاطبان نوروزی، اما آنچه هم پیش از آغاز اکران این دو فیلم و هم امروز قابل تأکید بود و هست ویژگی های فراتر از سقف استاندارد سینمای ایران است؛ البته نه به این معنا که هر دو فیلم از نظر استانداردهای سینمایی در یک سطح هستند (که بی تردید از این نظر دو فیلم قابل قیاس با هم نیستند) بلکه از این لحاظ که در جغرافیایی اکران هر یک از این دو اثر حائز امتیازهایی بودند که شاید به سختی بتوان در دیگر آثار سینمایی ایران سراغی از آن ها گرفت. پس نباید ذوق زده شد و توفیق هر یک از این فیلم ها را به پای کلیت سینمای ایران نوشت. برای نمونه کافیست رقم فروش اخراجی ها2 را با کل فروش فیلم های اکران شده در سال 88 مقایسه کنید!

نتوانسته ایم مخاطب را با سینما آشتی دهیم

در همین زمینه محسن علی اکبری تهیه کننده و از اعضای شورایعالی سینما در گفت وگویی دست روی همین نکته تا حدودی فراموش شده گذاشته و تصریح کرده است: « سقف فروش یک فیلم خوب در سال 90 چیزی در حدود 500 میلیون تومان خواهد بود و از این رقم فراتر نخواهد رفت.» تهیه‌کننده فیلم سینمایی «پاداش سکوت» با بیان اینکه باید واقع بینانه به فروش فیلم‌ها نگاه کرد، گفت: فیلم سینمایی اخراجی‌ها با توجه به سابقه‌ای که درچند سال گذشته داشته یک استثنا محسوب می‌شود همچنین فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین نیز با کسب جوایز مختلف در جشنواره‌های جهانی و داخلی فیلمی است که استانداردهای یک فیلم خوب را داراست و نمی‌تواند معیار سنجش فروش فیلم ها در سال 90 قرار گیرد. وی تصریح کرد: معیار فروش برای سال 90 را باید بر اساس فیلم سینمایی «یکی از ما دو نفر» ساخته تهمینه میلانی سنجید، سقف فروش یک فیلم خوب چیزی در حدود 500 میلیون تومان خواهد بود. تهیه‌کننده فیلم سینمایی «کتاب قانون» با اشاره به اینکه ما هنوز نتوانستیم مخاطب را با سینما آشتی دهیم اظهار کرد: متاسفانه در زمینه جذب مخاطب نتوانستیم فرهنگ سازی خوبی داشته باشیم همچنین نتوانستیم ارتباط خوبی بین مخاطب و فیلمساز برقرار کنیم.

راهکار؛ استانداردسازی و قیمت شناور بلیط ها

این عضو شورایعالی سینما البته به ابن تحلیل بسنده نکرده و گریزی هم به آسیب شناسی این رویکرد مخاطبان نسبت به سالن های سینما زده است: استاندارد نبودن بعضی از سینماها را یکی از دلایل عدم استقبال مردم است. در خیلی از مواقع مخاطب به دلیل نبود امکانات مناسب سینماها ناراضی سالن سینما را ترک می‌کنند باید دولت در زمینه اکران حمایت های لازم را انجام دهد. علی اکبری با توجه به حذف یارانه‌ها در حوزه سینما به خبرگزاری برنا گفت: برای تشویق مردم به سینما رفتن باید قیمت بلیت سینما به صورت شناور ارایه شود یعنی در سانس‌های مختلف بلیت‌ها به قیمت‌های مختلف عرضه شود. هر چه هزینه سینما رفتن کاهش یابد مردم بیشتر به سینما خواهند رفت. وی ادامه داد: باید سیاست‌های تشویقی خوبی ارایه دهیم تا مخاطب بیشتری به سینما برود، امیدواریم سال 90 با فروش خوب فیلم‌ها مواجه شویم.

فرآوری: امید صبوری

بخش سینما و تلویزیون تبیان

منبع: خبرگزاری برنا