پرستاران ، ناجیان سرزمین من

گرامیداشت روز پرستار

همه انسانها و یا شاید بتوان گفت اکثر افرادی که از لحاظ روحی و روانی سالم هستند، در پی کمال و یافتن چیزی می باشند که به زندگی و انسان بودن آنها معنا ببخشد و با روحیات و خواسته های درونی و فطری آنان سازگار باشد. بدین معنی که همه افراد سعی دارند در راه و مسیری که مستعد و علاقه مند به آن هستند، موفق شده، آن مسیر را  درک و کشف کنند .

در این میان هر فردی در هر حرفه ای سعی دارد به نوعی برخی از خواسته های فطری خود را ارضا نماید . برای مثال برخی افراد به دنبال حرفه هایی هستند که سرشار از هیجان و ریسک باشد، برخی بسیار هوشمند و مدبرند، برخی نماد پشتکار و مقاومتند و برخی سعی دارند معنی واقعی انسان بودن را تعبیر کنند و ....

یکی از تعبیرگران معنای انسانیت پرستاران هستند. فارغ از تجلیل ها و تحلیل گری های اغراق گونه و تجملاتی که معمولا تنها به مناسبت روز پرستار ، در مورد مقام و جایگاه معنوی و اجتماعی پرستاران بیان می شود، خوب است جایگاه آنان را اندکی محاسبه و  پرستاری را معنی کنیم .

به واقع  پرستاران از جمله نقش آفرینان مهم و ارزشمند اجتماعی هستند که بی وجود آنها، بی شک زندگی چیزی کم خواهد داشت . از هر زاویه ای که بنگریم ، چه به عنوان نوعی شغل برای گذران زندگی ، چه به عنوان یک رشته تحصیلی، فردی که وارد عرصه و حیطه پرستاری می شود، اصولا فردی است که در باطن و ضمیر ناخودآگاه خویش، انسانی حامی و ناجی و ایثارگر است.

پرستاری در قالب اجتماعی ، یکی ازحرفه های تخصصی اجتماعی است که علیرغم ضرورت و نیاز مبرم اجتماع به آن، از تسهیلات اجتماعی چندان بالایی برخوردار نیست .بدین معنا که به طور عموم پرستاران علیرغم برخورداری از برخی تخصص  های پزشکی و بهداشتی، متاسفانه در مقایسه با پزشکان، از میزان امکانات تحصیلی و اجتماعی و مطالعاتی و مزایای مالی مشابهی برخوردار نیستند.  متاسفانه همین امر در برخی مواقع موجب نارضایتی پرستاران گردیده، خستگی ناشی از کار و نارضایتی آنان، در نهایت سبب کناره گیری آنان از این حرفه می شود و در نتیجه علاقه و تبحر این افراد به دلیل برخی بی تدبیری های اجتماعی به هدر می رود.

برخی شغل ها و حرفه ها، شغل های حیاتی و از الزامات رفاه اجتماعی به شمار می روند که عدم حضور افراد متبحر و مجرب در این حرفه ها، ضربه محکمی به پیکر جامعه وارد می کند. پرستاری بدون اغراق یکی از حرفه هایی است که وجود سه عنصر علاقه ، تبحر و تجربه در آن اصل اساسی است . هر چند شاید اندکی طبیعی باشد که از نگاه یبماران بهبودی آنان در نهایت تنها نتیجه عملکرد پزشک محسوب شده و به قدردانی از او منتهی  گردد و پرستاران عموما از سوی بیماران نادیده انگاشته شوند، ولی از واجبات اجتماعی و انسانی است که برای پرستاران انگیزه های مالی و حرفه ای  پدید آید، به منزلت اجتماعی و حرفه ای آنان توجه خاص تری بشود و زمینه های مطالعاتی برای ارتقا و به روزسازی اطلاعات و تخصص های آنان فراهم آید، تا  در سایه آن پرستاران با میل و رغبت و انگیزه و شوق بالاتری در عرصه حرفه ای خود انجام وظیفه نمایند .

بسیارند پرستارانی که در نتیجه کمک و یاری به بیماران، خود به برخی از بیماری های عفونی و یا فیزیکی و استخوانی مبتلا شده و سلامت جسمی آنان با اختلال مواجه می شود ولی متاسفانه در جامعه ما شاید هیچ مرجعی عهده دار و مسئول جبران اینچنین خساراتی چه از لحاظ درمانی و چه از لحاظ مالی نیست؛  در نهایت این تنها پرستار است که می بایست به تنهایی بهای عشق خود به بهیاری و کمک به هم نوعان را بپردازد.

البته که همه افراد در هر زمینه شغلی، با مشکلات ، موانع و سختی های بسیاری روبرو هستند و صد البته که این موضوع تنها منحصر به جامعه ما و پرستاران ما نیست، ولیکن پرستاری یکی از شغل های بسیار موثر و پر نقش در هر جامعه است که متاسفانه به همان میزان برجسته و پررنگ نیست .ولی از آنجا که هر جامعه ای خود می تواند مبدل فرهنگ باشد، و از آنجا که می توان چشم ها را شست و جور دیگر دید، باید برای ترفیع منزلت اجتماعی پرستاران و بهره مندی مالی بیشتر آنان از سوی سازمان های مربوطه تلاش مضاعفی صورت گیرد ، چرا که پرستاران ناجی و حامی جان افراد و رابط و ضامن بازگشت آنان به اجتماع هستند .

به امید روزی که هر سخنی را شنونده ای و هر شنونده مسئولی را پاسخی باشد!

انتخاب روز میلاد حضرت زینب  (س)، زن شجاع تاریخ، به عنوان روز پرستار ، انتخابی شایسته و نیکو است . روز میلاد زینب کبری در واقع میلاد ناجی شهادت، منادی رشادت و مدافع انسانیت است . از آن رو که زینب (س ) به شهادت برادر بزرگوارش حیات بخشید، رشادت مردان نینوا را در تمام تاریخ ندا داد و به انسان بودن، معنی داد.

یاران حسین با پیروزی و کامیابی خود، منتخب و لایق آن گشته بودند تا دستان خود را در دستان خدا قرار دهند. یکی باید عروج روح آنان را تفسیر می کرد تا تاریخ به سپاه مظلومان و نامداران تاریخ ، اتهام شکست نزند. آن روز خون یاران حسین ضامن پیوندشان با آسمان و ملکوتیان شده بود و این خبر  مسرت بخش باید خارج از دشت نینوا برای همگان تفسیر و تعبیرمی شد . آن روز همه کاینات در پی جوانمرد فهمیده ای بودند تا این همه بزرگی مسکوت شده در دشت نینوا را تعبیر کند و چه تعبیرگر و تفسیرگری بهتر از زینب!

آن روز تاریخ باردار حادثه ای عظیم و درخشان شد؛ و دستان پرتوان زینب لازم بود تا این حادثه را از دل تاریخ بیرون بکشد و نوزادی را که نتیجه عشق زمینان و ملکوتیان بود را به مردمان آن روز نشان دهد. زینب (س) ، نه تنها پرستار و حامی بازماندگان داغدار حادثه عاشورا بود، بلکه پیام عاشورا همچون نوزادی در آغوش زینب نهاده شده بود . و چه مادر و دایه ای بهتر از زینب که بتواند پیام عظیم عاشورا را حفظ کند، پرورش دهد و همچون یادگار جاوادانه ای به تاریخ اهدا نماید..... و این چنین شد که زینب حامی و پرستار ایمان و عشق به خدا شد!

روز پرستار بر شما ناجیان مردم سرزمین ما مبارک باد.

بخش اجتماعی تبیان