گفتگویی متفاوت با علی دایی

ناامید نه ولی سرخورده شده‌ام

هیچ‌وقت به‌خاطر شكست یا یك اتفاق بد ناامید نشده‌ام، یعنی اسمش را ناامیدی نمی‌گذارم، اگر بگوییم یك نوع سرخوردگی بهتر است. مسلما ‌در زندگی همه آدم‌ها‌ پیش می‌آید كه به‌خاطر برخی مسائل، سرخورده شو‌ند. هیچ وقت نشده به‌خاطر یك شكست در مرحله‌ای از زندگی‌ام، بگویم من فلان شكست را خورده ام، پس دیگر نمی‌خواهم ادامه ‌دهم و برای همیشه قیدش را می‌زنم! وقتی برای اتفاق یا شكستی احساس ناراحتی می‌كنم و سرخورده می‌شوم، از‌ راهنمایی‌های دوستانم استفاده می‌كنم و آن‌ها هم با ‌دلگرمی‌های‌شان، باعث می‌شوند از فضایی كه در آن هستم جدا شوم البته من دوستان زیادی ندارم اما با همین تعدادی هم كه رابطه دارم، می‌دانم‌ دوستم دارند و برایم مایه می‌گذارند.

عشقی كه مانع از مهاجرتم شد

با وجود اینكه مطمئنم اگر در یك كشور دیگر‌ به دنیا می‌آمدم شرایط و روزگارم با حال‌ حاضرم خیلی متفاوت بود، اما همینی كه هستم را دوست دارم. وقتی به مجامع بین‌المللی می‌روم، می‌بینم ‌چه ‌عزت‌ و احترامی برایم قائل می‌شو‌ند اما ابراز احساسات‌ یك آدم عادی در كشور خودم ‌را با هیچ‌چیزی مقایسه نمی‌كنم. به ایرانی بودنم افتخار می‌كنم و عاشق مردم وطن‌ و كشورم هستم و با وجود قدرنشناسی‌ها و ناملایماتی كه بعضی اوقات می‌بینم، در كل راضی‌ام. همین الان می‌توانم بدون هیچ‌گونه مشكلی خانواده‌ام را به هر كشوری كه می‌خواهم ببرم و باقی عمرم را‌ همانجا بگذ‌رانم اما عشق به مردم و كشورم و عشقی كه آن‌ها به من می‌دهند، همیشه مانع از این تصمیم شده است.

محاسن و معایب شهرت از نگاه من

شهرت در زندگی‌ علی دایی، گاهی خوب بوده و گاهی ‌نه؛‌ خیلی جاها به واسطه شهرتی كه داشتم، كارهایی كه مثلا برای آدم‌های معمولی یك‌ماه طول می‌كشیده، برای من 2روزه انجام شده ولی بعضی جاها هم همین شهرت باعث شده‌ به من جور دیگری‌ نگاه شود و اگر شهروند معمولی بودم، برایم بهتر بود. به هر حال شهرت جنبه‌های مثبت و منفی دارد اما در هر صورت محاسنش بهتر از معایبش است و همین‌كه مردم در خیلی جاها لطف و محبت دارند خوب است البته‌ هیچ‌وقت دوست نداشته‌ام از این امتیازم سوءاستفاده ‌یا حق كسی را ضایع كنم بلكه هر چه بوده لطف خود مردم بوده كه شامل حالم شده است.

باید از اشتباه‌ها درس زندگی گرفت

مطمئنا هیچ‌كس نمی‌تواند بگوید من در طول 24 ساعت یك روزم، هیچ اشتباهی مرتكب نشده‌ام و نمی‌شوم، دیگر چه برسد به تمام زندگی. ‌زندگی انسان‌ها پر از اشتباه است و درس گرفتن از همین اشتباه‌ها‌ست كه باعث پیشرفت در زندگی می‌شود. خود من هم مثل همه مردم، بارها در زندگی‌ام دچار اشتباه شده‌ام و بعضی وقت‌ها كه به آن‌ها فكر می‌كنم، می‌گویم اگر فلان كار را نمی‌كردم، الان این‌طوری می‌شد یا بهتر بود این كار را می‌كردم و... در كل همیشه راجع به كارهایی كه انجام می‌دهم‌ فكر می‌كنم و سعی می‌كنم از اشتباه‌هایم درس بگیرم.

دوست دارم پدری نمونه باشم

به ندرت اتفاق می‌افتد‌ ناراحتی‌های ناشی از مسائل كاری‌ و فوتبالی‌ام را به درون خانه انتقال دهم. بیرون خانه برای همه آدم‌ها پر از استرس و ناراحتی است اما وقتی به خانه می‌روم، دوست ندارم هیچ‌كدام از مسائل بیرونم را به خانواده‌ام انتقال دهم. ما فوتبالیست‌ها از خیلی چیزها محروم هستیم. مثلا در تعطیلات نوروز كه اكثر افراد تعطیلند، ما فقط نخستین روز سال 90 تعطیل هستیم و باقی روزها باید سر تمرین باشیم. به هر حال از هر فرصتی برای اینكه در كنار خانواده‌ام باشم استفاده می‌كنم و همیشه سعی كرده ام همسر و پدری نمونه برای فرزندم باشم. الان با وجود شرایط سخت كاری و مشغله زیاد خارج از خانه‌ام، زیاد وقت نمی‌كنم پیش فرزند و همسرم باشم اما همیشه سعی می‌كنم از فرصت‌هایی كه دارم برای به تفریح بردن و در كنارشان بودن استفاده كنم. همه تلاش‌هایی كه می‌كنم برای آسایش بیشتر خانواده‌ام است و دوست دارم با امكاناتی كه در اختیار دخترم می‌گذارم، راهی را كه مثلا خودم طی 20 سال رفتم، ‌او در 20 روز برود؛‌ شاید در دوره ما آنچنان كلاس كنكور و تقویتی و. . . نبود اما مطمئنا برای درس خواندن فرزندم، همه‌جور شرایطی را فراهم می‌كنم تا با فراغ خاطر درسش را بخواند اما طوری كه در كنارش یاد بگیرد اگر روزی من نبودم، بتواند از پس خودش بربیاید.

وقتی به بزرگ‌ترین آرزوی زندگی‌ام رسیدم

‌در خانواده‌ای بزرگ شدم كه خدا را شكر هیچ‌وقت محتاج كسی نشدیم و پدرم همیشه هر آنچه داشت را در طبق‌ اخلاص ‌گذاشت و برای ما خرج كرد. بچه كه بودم، پدرم همزمان 5 تا اتومبیل شخصی داشت. آن ‌زمان بنز، گالانت، جیپ، پیكان و آریان بهترین ماشین‌های موجود در ایران بودند. یادم می‌آید وقتی دسته‌جمعی به آب‌گرم می‌‌رفتیم، پدر و مادرم با ماشین و خیلی آهسته به سمت خانه برمی‌گشتند و ما بچه‌ها سوار بر الاغ و آرام آرام به سمت خانه می‌رفتیم چون آن زمان كه خیلی‌ها ماشین نداشتند و نمی‌دیدند، ما داشتیم و به آن خیلی عادی نگاه می‌كردیم، در واقع می‌خواهم بگویم از خانواده‌ای به اینجا رسیدم كه همه‌چیز را دیده‌ایم و برای‌مان عادی است؛ ولی بعد‌ از انقلاب، به خاطر یكسری مسائل، شرایط تغییر كرد و طوری شد كه پدرم دیگر هیچ اتومبیلی نداشت، به همین دلیل‌ همیشه یكی از بزرگ‌ترین آرزوهایم این بود كه با نخستین پولی كه در فوتبال به دست بیاورم، برای او بنز مورد علاقه‌اش را بگیرم. خدا را شكر همین‌طور هم شد و با ‌نخستین پول قرار‌دادم در قطر، یك بنز مدل 1992 برایش خریدم و به یاد پدرم، دوست دارم تا آخر عمرم آن را نگه دارم. نخستین ماشین‌خودم هم پیكان اردبیل 11 بود كه آن زمان، برای خودش بروبیایی داشت.

ابایی ندارم بگویم ‌دستفروشی كردم

خاطرم هست بعد از اینكه انقلاب شد، وضعیت مالی زندگی ما یكهو دگرگون شد؛ البته این اتفاق‌ها در برهه‌ای از زندگی همه آدم‌ها رخ می‌دهد و فقط به زندگی ما مربوط نمی‌شود. خود من در برهه‌ای از زمان‌ حتی مجبور شدم‌ دستفروشی كنم، از گفتنش هم هیچ ابایی ندارم اما باز هم خدا را شكر می‌كنم كه هیچ‌وقت دست‌مان جلوی كسی دراز نشد و روی پای خودمان بزرگ شدیم.

به‌خاطر حرف پدرم مهندس شدم

‌همیشه در دوران مدرسه و دانشگاه‌ جزو 3 نفر اول كلاس‌مان بودم، همه به من می‌گفتند شاگرد زرنگ! خاطرم هست همیشه پدرم می‌گفت تو باید مهندس شوی، فقط هم مهندسی را دوست داشت، نه دكتری و. . . را! هر وقت نمره‌ام حتی 19 هم می‌شد، پدرم حسابی دعوایم می‌كرد! درصورتی كه برادرهایم اگر 12 هم می‌گرفتند، پدرم كاری با آن‌ها نداشت و خودشان هم از این اتفاق خیلی خوشحال بودند! اما همیشه پدرم می‌گفت تو برای من فرق داری و باید مهندس شوی، من هم فقط به خاطر عمل كردن به حرف پدرم بود كه دانشگاه قبول شدم و دنبال درس رفتم.

از روزی كه خودم را شناختم، تنها بودم

مسلما وقتی كسی برای مدت‌ طولانی به یك محل یا ‌كشور‌ دیگر‌می‌رود، چیزهای جدید‌ زیادی یاد می‌گیرد. من در آلمان خیلی مسائل را یاد گرفتم. دور بودن از خانواده‌، آن هم برای من كه بیشتر زندگی‌ام را در كنار خانواده‌ام گذرانده‌ بودم، مسلما سخت بود اما از روزی كه خودم را شناختم و برای تحصیل به تهران آمدم، تنها زندگی كردم. به‌نظرم برای رسیدن به موفقیت، باید از خیلی مسائل گذشت. اینطوری نیست كه هم بخواهی مهمانی‌ات را بروی، مثل بقیه آدم‌ها به تفریحت برسی و از خیر هیچ‌كدام از لذت‌های زندگی‌ات نگذری و توقع داشته باشی موفق شوی! اگر فوتبالیست‌های نسل جدید‌مان یك‌مقدار بیشتر به این نكات ‌دقت كنند و از پاره‌ای مسائل بگذرند و در كل كمتر وارد حاشیه شوند، مطمئنا می‌توانند استعداد واقعی‌شان را بروز دهند و به موفقیت‌های بیشتری برسند.

تا تنور داغه نون رو بچسبون

‌در زندگی زیاد به واژه شانس اعتقاد‌ی‌ ندارم؛ شانس درنظر من، موقعیت‌های خوبی در زندگی است كه برای همه افراد پیش می‌آید اما یك‌سری از افراد به موقع و درست از آن‌ها استفاده می‌كنند و به‌اصطلاح "تا تنور داغه نون رو می‌چسبونن" و عده‌ای بی‌تفاوت از كنار‌ش می‌گذرند. مسلما من تا زحمت نكشم و عرق نریزم و از موقعیت‌‌هایم استفاده نكنم، كسی نمی‌آید به من یك كیف پر از پول بدهد، هوش و ذكاوت انسان‌هاست كه باید بدانند چگونه از موقعیت‌هایی كه سر راه‌شان قرار می‌گیرد‌ نهایت استفاده را ببرند. خود من دوستی دارم كه تا سوم راهنمایی بیشتر درس نخوانده اما اگر 3 نفر در ایران مغز اقتصادی داشته باشند، یكی از آن‌ها همین دوست من است و ماشاا‌لله هر روز هم از روز قبل موفق‌تر و ثروتمند‌تر می‌شود. در فوتبال هم همینطور است؛ مثلا بعضی از بازی‌ها می‌شود كه هر چه توپ به دروازه حریف می‌زنی گل نمی‌شود‌ و حسابی بد ‌می‌آوری. به‌نظر‌م، این یك تلنگر است برای اینكه بفهمی همیشه برد متعلق به تو نیست و باعث می‌شود آدم به‌خودش بیاید و پیشرفت كند.

10 سال پیش علی كریمی با یك هفته‌نامه مصاحبه‌ای انجام داد و گفت خدا علی دایی را بغل كرده! باید بگویم برخلاف چیزی كه دوستان مطبوعاتی‌مان نشان دادند، من اصلا ناراحت نشدم بلكه همه ما آدم‌ها در طول روز تلاش می‌كنیم كاری انجام دهیم تا خدا از ما راضی باشد و چه چیزی از این بهتر كه خدا انسان را بغل كند؟

اگر دنبال كشتی می‌رفتم. . .

خدا‌ در وجود هر انسانی استعداد خاصی قرار داده‌ و این استعداد با تولد آن فرد متولد می‌شود و تجربه‌ها و گذشت زمان، آن‌ها را تقویت می‌كند. خود من غیراز فوتبال، بسكتبال و والیبال هم بازی می‌كردم اما استعداد واقعی‌ام در فوتبال بود و در هیچ‌كدام از آن‌ها نمی‌توانستم اندازه فوتبال پیشرفت كنم یا شخصی مثل آقای علیرضا دبیر كه قهرمان‌ كشتی جهان است، شاید اگر فوتبال را انتخاب می‌كرد در ایران هم موفق نمی‌شد، چه برسد به جهان، خود من هم همین‌طور، اگر كشتی‌گیر می‌شدم، شاید 20نفر داخل خود ایران ضربه فنی‌ام می‌كردند! بعضی استعداد‌ها مربوط به هوش و فكر انسان‌هاست و بعضی دیگر به فعالیت‌ها و قدرت ‌بدنی آن‌ها مربوط می‌شود. متاسفانه در مملكت ما كسی نیست كه استعدادیابی درستی كند و خیلی از افراد پی به استعداد‌های درونی‌شان نمی‌برند.

خبر نداری پیشنهاد ریاست فدراسیون را رد كردم؟!

شما خبر نداری، چند وقت پیش هم به من پیشنهاد ریاست فدراسیون فوتبال ‌شد اما خودم قبول نكردم‌، اگر الان هم این پیشنهاد به من بشود، باز هم آن را رد می‌كنم. البته شاید در آینده اتفاقات و تغییراتی پیش بیاید كه خودم بخواهم كمكی بكنم اما الان اصلا به فدراسیون و پشت‌میز‌ نشستن فكر نمی‌كنم.

همه سوءتفاهم‌های من و علی كریمی

10 سال پیش علی كریمی با یك هفته‌نامه مصاحبه‌ای انجام داد و گفت خدا علی دایی را بغل كرده! باید بگویم برخلاف چیزی كه دوستان مطبوعاتی‌مان نشان دادند، من اصلا ناراحت نشدم بلكه همه ما آدم‌ها در طول روز تلاش می‌كنیم كاری انجام دهیم تا خدا از ما راضی باشد و چه چیزی از این بهتر كه خدا انسان را بغل كند؟! متاسفانه برخی همكاران مطبوعاتی ما به مسائل كوچك شاخ و برگ می‌دهند و سعی در بزرگ‌كردن آن‌ها دارند و خیلی وقت‌ها به دروغ از زبان من چیزهایی نوشته‌اند كه روحم هم از آن‌ها بی‌خبر است، چه برسد به‌خودم! همین ‌مسائل است ‌كه باعث دور شدن بازیكنان از یكدیگر و سوءتفاهم‌های بی‌جا می‌شود.

از اولش‌ هم خوش‌تیپ بودم

از همان اولش هم به تیپ و ظاهرم خیلی اهمیت می‌دادم، درست مثل الان. البته همیشه سعی می‌كنم بهترین و به‌روزترین لباس‌ها را بپوشم، چراكه یك فروشگاه بزرگ در خیابان فرشته دارم كه در آن لباس‌های مارك‌دار ایتالیایی می‌فروشیم و تمام لباس‌هایی كه در آن مغازه داریم را مستقیما از مركز مد جهان، ایتالیا و طبق جدیدترین كاتالوگ‌ها وارد می‌كنیم. البته خودم حداكثر هفته‌ای یك یا 2 بار فرصت می‌كنم به آن‌جا سر بزنم، اما به تمام كسانی كه در فروشگاه‌هایم به جای خودم مدیریت می‌كنند، كاملا اطمینان دارم.

ترسی از مرگ ندارم

در طول زندگی‌ام همیشه به مرگ فكر كرده و می‌كنم و به جرات می‌گویم جزو نوادر افرادی هستم كه از مرگ هیچ ‌ترسی ندارم. كلمه‌ای به نام ترس از مرگ در زندگی‌ من وجود ندارد اما همیشه از خدا خواسته ام‌ هر موقع كه خواست مرا ببرد، زجر نكشم و راحت بمیرم. دوست ندارم در بستر بیماری بیفتم؛ مرگ راحت و با عزت را از خدا خواسته‌ام.

بخش ورزشی تبیان

---

منبع: مجله روزهای زندگی