چند ترفند ساده ولي مهم (2)

در ادامه مقاله گذشته، ترفندهاي ريز و درشت ولي مهم ديگري خدمت شما ارائه مي‌شود. اين نکات براي هر نوع سخنراني و حتي کلاسداري نيز مفيد خواهد بود.

7. انتقاد

هر سخنران باید بداند که مردم و شنوندگان درباره سخنرانی او اظهار نظر و انتقاد خواهند کرد و معمولاً محاسن را نخواهند دید و بیشتر به دنبال معایب می گردند بنابراین سخنران باید آن قدرها ظرفیت و مقاومت داشته باشد که از این بابت ناراحت نگردد و برعکس سعی کند اولاً کمتر به دست بدگویان سوژه بدهد ، ثانیاً این انتقادها را برای بهتر شدن صمیمانه بپذیرد.

[در يک کلام و به صورت خلاصه، يک سخنران بايد انتقاد پذير باشد. چون کسي که سخنراني مي‌کند، خود را در معرض انتقاد ديگران قرار داده است. اين انتقاد ممکن است لفظي و يا محتوايي باشد. يعني گاهي به چگونگي بيان او انتقاد مي‌شود و گاهي هم به محتوايي که ارائه داده است]

8. وضعیت سخنرانی

بهترین وضعیت قرار گرفتن برای سخنرانی ایستاده است که در این حالت مواردی وجود دارد که از اهمیت زیادی برخوردار است:

قدم زدن

بعضی افراد به خاطر فشار عصبی عادت دارند که زیاد قدم بزنند ، آنها طول سکو را دائم راه می روند. در این حالت ، چشمان شنوندگان ، سخنران را از طرفی به طرف دیگر دنبال می کنند و این می تواند حواس پرتی فوق العاده ای را برای آنها فراهم نماید و این حرکت جنبشی عاقبت می تواند سبب گردد که شنونده به یک سستی و خواب آلودگی دچار شود.

بدیهی است حرکت در حین سخنرانی خوب است اما فقط باید به صورت یک قدم و در نقطه اصلی سخنرانی شما باشد.

[قدم زدن به صورت کوتاه و با فواصل زياد باعث مي‌شود ، فضاي يکنواخت سخنراني تغيير پيدا کرده و مخاطب از حالت خستگي خارج شود]

میز عادی یا میز مخصوص سخنرانی

پشت میز بودن تنها در چند دقیقه اول ، قابل قبول است . پس تلاش کنید به تدریج همانطور که سخنرانیتیان پیش می رود ، از پشت میز تغییر مکان دهید. [ پشت ميز نشستن و حرکت نکردن مخصوصا در کلاس درس، خستگي زيادي براي مخاطب ايجاد کرده و فضا را يکنواخت مي‌کند]

حرکات دست

بعضی از سخنرانان به ویژه در آغاز سخنرانیشان در می یابند که دچار حالت عصبی می شوند ، آنها با دست هایشان حرکات غیر قابل کنترل زیادی را انجام می دهند . گاهی اوقات دستهایشان را در پشت بدن و یا در جلوی بدن قرار می دهند، گاهی آنها را داخل جیب شلوار می گذارند و کاهی با سکه ها یا کلیدهای موجود خود بازی می کنند یا با دست بینیشان را پاک می کنند یا با خودکار بازی می کنند.

تمام این موارد اختلالاتی است که یک سخنران می تواند آنها را در کنترل خود داشته باشد . جهت مقابله با این اختلالات مهم است که دست ها دیده شوند و باید همیشه در جلوی بدن باشند ، همچنین حرکات مناسب دست می تواند ارزش آنچه که گفته می شود را افزون کند. [لذا سعي کنيد اگر چنين عادتي داريد حتما ترک کنيد. اين حرکات اگر در جاي خودش نباشد، زمينه را براي بهم ريختن تمرکز مخاطب فراهم مي‌کند در حالي که استفاده از اين فن در جاي خودش بسيار مفيد خواهد بود]

9. باید ها و نباید ها

دست ها باید همیشه باز نگه داشته شوند ، اگرچه گاهی یک مشت گره شده می تواند برای تأکید بر قوت یک نکته استفاده شود ، ولی انگشتان یا دست هایی که باز هستند یک فرد صریح تر را نشان می دهد.

کف دستانتان نباید با انگشتانی رو به بالا به طرف شنوندگان باشد زیرا این عمل بر عدم قبول اشاره دارد.

انگشت اشاره که به طرف شنوندگان تکان می خورد اشاره به این دارد که شما آنها را ساکت می کنید .

یک حرکت دورانی اتفاقی با دستهایتان می تواند زمانی که با جمله ای این چنینی ترکیب شود خیلی مؤثر باشد «بگذاید شروع کنیم» و «بگذارید در مورد این نکته توافق کنیم»

حرکات دست باید طبیعی باشد بنابراین اگر شما نمی توانید دست های خود را به درستی تکان دهید فقط دست هایتان را در مقابل خود قرار دهید .

10. ارائه

ما همه از تجربه گوش کردن به یک سخنرانی با متن عالی ولی ارائه خسته کننده ای که قادر نبوده حق مطلب را ادا کند ناراحت شده ایم . مواردی که سخنران با حالت یکنواخت و یا حالت تندی صحبت می کند بنابراین برای جلوگیری از این مورد صدایتان را تغییر دهید . گاهی بلند صحبت کنید و گاهی آرام .

بر روی لغات و عبارت مشخص و مهم تأکید نمایید ، گاهی اوقات ابتدا تند و سپس آهسته تر صحبت کنید زیرا صدای شما و تأکیدی که بر روی لغات معین انجام می دهید می تواند متن آماده شما را با روح نماید .

[همچنين مي توانيد عبارات مهم را با تاکيد بيشتر و صداي بلندتري ايراد کنيد تا بيشتر در ذهن مخاطب جا بگيرد. بعلاوه اين تغيير تن صدا، با يکنواختي سخنراني مبارزه مي‌کند و مخاطب را از حالت خستگي بيرون مي برد.]

منبع:

با استفاده از مقاله سارا علومی و مریم کارنامه

پايگاه علوم مديريت ايران

تهيه: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان