چند ترفند ساده ولي مهم (1)

1. هدف

سخنران باید از سخن گفتن هدفی داشته باشد و بخواهد از آن منظوری حاصل کند. سخنرانی که در سخن پردازی خود هدف مشخصی را دنبال نمی کند مانند آدم کوری است که در چهار راهی سرگردان باشد. [لذا به نمي‌تواند مخاطب را به سمت و سوي اهدافي که در نظر گرفته هدايت کند. بعلاوه اينکه ، اين مساله باعث پراکندگي سخن و خستگي مخاطب نيز مي‌شود].

2. آغاز سخن

آغاز یا شروع سخن باید جذاب باشد تا در همان لحظات اول روح شنونده تسخیر شود. هر سخنران باید سعی کند که شروع صحبتش خوب باشد ، اگر سخنرانی با جمله های کوتاه و پرمعنی یا با یک بیت شعر آغاز شود ، اثرش غیرقابل انکار است.

قبل از اینکه صحبت کنید باید توجه و پذیرش شنونده را به دست بیاورید. چند دقیقه اول اثر مهمی بر روی نتیجه پایانی خواهد داشت. بدین ترتیب شروع سخنرانی با خنده ارتباط با شنونده را توسعه می دهد و آنها را آرام می کند.

3. تماس چشمی

به عنوان قسمتی از فن گفت و شنود ، تماس چشمی داشتن با یک گروه از افراد مهم می باشد زیرا به شنونده شما کمک می کند تا گوش دادن به صحبت های شما برایش آسان شود. [ لذا سخنران بايد توجه و نگاه خود را در مدت سخنراني بين تمام مردم تقسيم کند. و يا اگر نمي‌خواهد نگاه کند، به هيچ کس نگاه نکند، تقسيم نگاه بين مخاطبين، باعث برقراري يک نوع ارتباط و ايجاد زمينه، پذيرش در آنها مي‌شود]

4. لبخند

خنده نشانه شادمانی و سرور است. سخنرانی که با لبخندی طبیعی در پشت تریبون قرار می گیرد موفقیتش حتمی است. [علاوه بر اين، لبخند علاوه بر نشاط گوينده، باعث ميشود که اين حالت بهجت و نشاط به مخاطب نيز منتقل شده و او را از حالت خستگي درآورده و  آماده پذيرش مطالب مي‌کند.]

5. سکوت

استفاده کردن از سکوت های کوتاه و بجا بزرگترین هنر سخنران است ، سخنران خوب تنها کسی نیست که متوالیاً سخن بگوید بلکه آن است که گاهی عاقلانه و ماهرانه در مواقع حساس لحظه ای سکوت کند تا بدین طریق بر جذابیت سخن خود بیفزاید.

[اگر بتوانيم از اين هنر، استفاده لازم را ببريم، در کنترل مجلس نيز موفق تر خواهيم بود. چه بسا سکوت مخاطب، باعث آرامش مجلس از همهمه و يا در آوردن مخاطب از فضاهاي ديگر و توجه آن به سخنراني است]

6. یادداشت

در سخنرانی باید تمام نکات آن قبلاً با دقت تنظیم شود و بدون مطالعه قبلی نباید سخنرانی کرد. عمل تهیه گفتار باید تا آغاز سخنرانی ادامه یابد ، چندین بار خوانده شود ، رئوس مطالب آن یادداشت و از بین آنها نکات برجسته را نگاه داشت و بقیه را حذف کرد.

[البته پس از مدت زمان طولاني، و سخنراني‌هاي زياد، اين مساله براي شما بسيار ساده خواهد شد به گونه‌اي که بدون استفاده از يادداشت نيز مي توانيد مطالب خود را جمع آوري کرده و دسته بندي نماييد. اگر چه توصيه ما استفاده از يادداشت است هرچند شما سخنران ماهري باشيد.]

منبع:

برگرفته از مقاله سارا علومی و مریم کارنامه به همراه اضافات.

پايگاه علوم مديريت ايران.

تهيه: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان