تبیان، دستیار زندگی
درختی قد کشید و رفت بالا نگاهش رو به سوی آسمان بود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مردم آزار

شعر مردم آزار

 درختی قد کشید و رفت بالا

نگاهش رو به سوی آسمان بود

خیابان سبز بود از بودن او

برای عابران یک سایبان بود

درختی دیگر اما مانده پایین

از آنچه بوده بالاتر نمی رفت

به چشم عابران انگشت می کرد

کسی از زیر دستش در نمی رفت

همه خسته شدند از کارهایش

چرا که رنگ آرامش ندیدند

کچل شد عاقبت آن مردم آزار

تمام شاخه هایش را بریدند

شعر مردم آزار

بخش کودک و نوجوان


منبع:ماهنامه باران / دی 89

*مطالب مرتبط

پاک مانند آب

شهر نور

قسم بر آسمان

پرواز من

بهر کسب روزی

آیینه اطرافیان

شهر من

به تو می بالم

نجوای طبیعت

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.