بیگدلی: داستان‌نویسی در دهه‌ی 80 رشد کرد احمد بیگدلی گفت: داستان‌نویسی در دهه‌ی 80 رشد کرد و با رشد بالنده‌ی داستان کوتاه همراه بود.
دهه‌ی 80، دهه‌ی نسل جوان، بخصوص خانم‌هاست؛ نسلی که با چنگ و دندان موقعیتی را به دست آورده و سعی در حفظ آن، بویژه در زمینه‌ی داستان‌نویسی، دارد. همچنین بر تعداد خانم‌های داستان‌نویس در این دهه افزوده شده است.
در دهه‌ی 80 رمان با احتیاط فراوان توانست برای خود جایگاه خوبی به دست آورد. اکثر نویسندگان دهه‌ی 80 که در زمینه‌ی داستان کوتاه شروع به آزمودن و تجربه کردن توانایی‌ها خود کردند و همگی کم و بیش به رمان نیز روی آوردند.
این دهه در زمینه‌ی چاپ داستان و داستان‌نویسی یکی از پربارترین سال‌های داستان‌نویسی ایران بود. با توجه به این‌که این دهه، دهه‌ی اینترنت هم بود و پدید‌ه‌ای به این نام وارد زندگی همه‌ی مردم شد، داستان‌های کوتاه اینترنتی رونق بسیار یافت.
سرعت و شتابی که اینترنت به جامعه‌ی ما بخشید، این فرصت را از نویسندگان گرفت که بخواهند داستان‌های حجیم بنویسند. در حال حاضر، داستان‌نویسان سعی در نوشتن داستان‌های کوتاه و موجز دارند. نویسندگان زیرک و هوشیاری که متوجه افزایش سرعت عمل اینترنت شدند، بر شتاب خود افزوده و حجم داستان‌های خود را کوتاه کردند تا به نکاتی که مختصرتر، غنی‌تر و در برقراری ارتباط با خواننده موفق‌تر است، بپردازند.
این دهه در زمینه‌ی چاپ داستان و داستان‌نویسی یکی از پربارترین سال‌های داستان‌نویسی ایران بود. با توجه به این‌که این دهه، دهه‌ی اینترنت هم بود و پدید‌ه‌ای به این نام وارد زندگی همه‌ی مردم شد، داستان‌های کوتاه اینترنتی رونق بسیار یافت.
با توجه به تیراژ بسیار پایین کتاب در ایران، رشد جمعیت کتاب‌خوان ما در این دهه چندان موفق نبوده است. البته مجموعه‌ی داستان‌ها و رمان‌های موفقی در این دهه خلق شده‌اند؛ از جمله آثار موفق می‌توان به رمان "من چراغ‌ها را خاموش می‌کنم" اثر خانم زویا پیرزاد که در اوایل دهه‌ی 80 خلق شد و یا "کافه پیانو" نوشته‌ی آقای فرهاد جعفری اشاره کرد. همچنین رمان بسیار موفقی از ابوتراب خسروی در این دهه منتشر شد.
با وجود چند کشور فارسی‌زبان در اطراف کشورمان و امکان برقراری ارتباط ادبی با آن‌ها، دولت باید نقشی را در این زمینه ایفا کند و آثار نویسندگان ایرانی را به این کشورها فرستاده و مبادله ادبی کند. در زمینه‌ی جهانی شدن ادبیات داستانی کشور ما هم اتفاقاتی افتاده است؛ اما بسیار کوچک بوده‌اند و خیلی در این زمینه موفق نبوده‌ایم.
همچنین وجود خط قرمزهایی در ادبیات داستانی دهه‌ی 80 نباید فراموش کرد. این خطر قرمزها در نیمه‌ی دوم دهه 80 تقریبا چنان آشکار شدند که می‌توان گفت تاثیر خوبی بر داستان‌ها نگذاشتند؛ چرا که اغلب داستان‌ها را نزدیک به هم کرد که این امر پایان‌بندی خوبی برای این دهه نیست. خط قرمزها باعث شد تنوع به شدت کاهش پیدا کند و شاید به همین دلیل است که خوانندگان ما بیش‌تر به سراغ داستان ترجمه‌شده می‌روند.
****
احمد بیگدلی در بیست و شش فروردین سال 1324 در شهر اهواز به دنیا آمد . دوران جوانی بیگدلی در آغاجاری محل شکل گیری حوادث داستان " اندکی سایه " سپری شد . سپس در شهر لاهیجان به خدمت وزارت آموزش و پرورش در آمد . در همان زمان بود که به نوشتن داستان علاقمند و پس از مدتی موفق به چاپ اولین داستانش در مجله مشهور "فردوسی " شد . وی پس از مدتی به نمایش نویسی روی آورد و برای ادامه تحصیل به دانشگاه هنرهای درآماتیک رفت . از این نویسنده تاکنون کتاب‌هایی چون «آنای باغ سیب»، «اندکی سایه»، «شبی بیرون از خانه» و «آوای نهنگ» به چاپ رسیده که در این میان «اندکی سایه» موفق به دریافت جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی در سال هشتاد و پنج شده است. «آوای نهنگ» آخرین اثر به چاپ رسیده بیگدلی است که جایزه کتاب فصل پاییز 87 را از آن خود کرد.
فرآوری: مهسا رضایی
بخش ادبیات تبیان
خبرگزاری دانشجویان ایران، وبلاگ سایه های وحشی باد
