صد حاتم طائى درویش و گدای کویت

اى خواجه عالم همه عالم به فدایت

چون كرده خدا، خلقت عالم ز برایت

ذات تو بود علّت و عالم همه معلول

در حقّ تو لولاك از آن گفته خدایت

شد ختم رسالت به تو این جامه زیبا 

خیّاط ازل دوخته بر قدّ رسایت

در روز جزا جمله رسولان مكرّم 

از آدم و عیسى همه در تحت لوایت

هنگام سخا چون به عطا دست گشائى 

صد حاتم طائى شده درویش و گدایت

مردم همه مشتاق به فردوس برینند 

فردوس برین تا شده مشتاق لقایت

راضى به رضا گشتى و صابر به مصائب

تا صبر و رضا مات شد از صبر و رضایت

بخش عترت و سیره تبیان